معرفی و دانلود کتاب من‌ می‌گویم‌، شما بگریید: مراثی عاشورایی

معرفی کتاب من‌ می‌گویم‌، شما بگریید: مراثی عاشورایی

کتاب من‌ می‌گویم‌، شما بگریید: مراثی عاشورایی مجموعه نوحه‌هایی زیبا از شاعران مختلف است که به وسیله‌ی علیرضا قزوه گردآوری شده‌اند.

امروزه شعرهای برخی از مداحان بیش از آنکه دل را بارانی کند، جنبه‌ی خودنمایی دارد. به همین خاطر علیرضا قزوه تصمیم بر این داشته تا اشعاری از شاعران بزرگ ایران زمین که در رابطه با امام حسین (ع) و واقعه کربلا سروده‌ شده‌اند را در قالب کتابی پربار منتشر نماید.

اشعار کتاب من‌ می‌گویم‌، شما بگریید را می‌توان بر منابر خواند و با آن‌ها گریست. شما اگر چه بعضی از شعرهای این کتاب را به کرات شنیده‌اید، اما باید بدانید که شعر خوب و با اصالت همیشه تازگی خود را حفظ می‌کند. علیرضا قزوه سعی بر این دارد تا در اشعار این کتاب ایرادات دستوری و به ویژه محتوایی کمتری دیده شود.

لازم به ذکر است که مرثیه‌های عاشورایی کتاب حاضر از اشعار شاعران بزرگی همچون مولانا گرفته تا محتشم کاشانی، اقبال لاهوری و... را شامل می‌شود. همچنین این حسین کیست؟، ‌ای پدر جان همرهان بستند بار، نالۀ عشق است و آتش می‌زند، زینب اسیری رفت و ما بر جای بودیم و... از سرفصل‌های مختلف این کتاب هستند.

در بخشی از کتاب من‌ می‌گویم‌، شما بگریید: مراثی عاشورایی می‌خوانیم:

کجایید‌ ای شهیدان خدایی!
بلاجویان دشت کربلایی
کجایید ‌ای سبک ‌روحان عاشق!
پرنده‌تر ز مرغان هوایی
کجایید‌ ای شهان‌ آسمانی!
بدانسته فلک را در گشایی
کجایید ‌ای در زندان شکسته!
بداده وامداران را رهایی
کجایید ‌ای درِ مخزن گشاده!
کجایید ‌ای نوای بی‌نوایی!
در آن بحرید کاین عالم کف اوست
زمانی بیش دارید آشنایی
دلم کف کرد کاین نقش سخن شد
بهل نقش و به دل رو گر ز مایی
برآ، ‌ای شمس تبریزی! ز مشرق
که اصلِ اصلِ اصلِ هر ضیایی

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
فصل اول: این حسین کیست؟ (با کربلا، با حسین (ع))
من می‌گویم شما بگریید
شهیدان خدایی
شاه کم سپاه
پردگی حجلۀ بتول
در معنی حرّیت اسلامیه و سرّ حادثۀ کربلا
جاودان تشنه!
گفت‌ای گروه...
بیرق سبز
ذبح عظیم
قصۀ محنت!
کانون محبت
دیوان آخرت
برترین شهید
زلال عشق
سرفراز
کیمیای عشق
شهید عشق
وداع با کعبه
خون خدا
سیاووش زیبا
آب بقا
فصلی از یک ترکیب بند
عزای حسین
سینه سرخان
سرچشمۀ هستی
بیا تا برویم
در تن پوشی از شمشیر
خدای تو گریست
راه کربلا
شکوه آفرینش
سه رباعی عاشورایی
دور عاشقان آمد
اجابت
دریا تشنه است...
اوج عطش
شمشیر شهادت
همۀ هستی ما عین زیارتنامه ست
دوبیتی‌های مُحرّم
کعبۀ من
فرشتۀ وحی
عزم قیامت
تا حشر بوی خون تو پیچید در جهان
حیدر دوباره برآشفته
خلسۀ خون
فصل دوم: ‌ای پدر جان همرهان بستند بار... (به شهیدان هاشمی: حضرت علی‌اصغر، حضرت علی‌اکبر، و حضرت ابوالفضل العباس (ع) )
غنچۀ حسین
شفق یا مهتاب
گل به آب داد!
سفینۀ خون
جواب!
پارۀ قرآن
غنچۀ پژمرده
چون که «الّا» جلوه گر شد «لا» کجاست؟
ای پدر جان! همرهان بستند بار...
چشم مشک!
در سوگ حضرت علی اکبر (ع)
به دندان گرفت مشک!
مکتب عشق
همّت سیراب
ساقی حق
اگر برخیزد!
کو شیردلی... ؟!
قبلۀ اصل صفا
روح تشنگی!
غیرت عشق
و الله ان قطعتموا یمینی
اشک گل کرد
تکلیف شب
کنار علقمه
آفرین باد! آفرین بر چشم!
در امتداد علقمه
دست خدا دست خدا را گرفت
بوی علم ها
بوتراب اوفتاده روی تراب
دست و مشک و علم
فصل سوم: نالۀ عشق است و آتش می‌زند (دمی با اصحاب وفادار امام)
تُرکِ عاشق
عریانی خوش ا ست!
خان تجلّی
جانبازی
در معبد آزادگی
حرّ
فصل چهارم: گودال قتلگاه پر از بوی سیب بود (یک شب و روز عاشورا)
معراج عشق
مهر نماز فلک
شب عاشورا
بند دوازدهم
گودی قتلگاه
در ظهر عطش
فصل پنجم: زینب اسیری رفت و ما بر جای بودیم (بعد از عاشورا)
چون شد
زینب چو دید...
پیراهن صبر
وفای خواهری
ای به روز غم یتیمان را پدر
سبک تر بتاب
حال زینب
مهمانی
فاتح شام
تنور خولی
وداع
جرس از صدا ماند
زینب
گوهر دُرجِ عصمت
شهادت چهارمین معصوم
تجلّی در منا
آبِ روان سوخت
مهر جاودانه
گلخانۀ عشق
درس مردانگی
قصۀ شام
حریر نور
دریای ایثار
گلاب حسرت!
گلوی برادر
حضرت رقیه
کجا افتاده؟
گل کرد خورشید!
فصل بیقراری
چشمۀ فریاد
تفسیر خجسته
سروقدا، همچو کمان می‌روی‌
زخم انسان
نی نامه
پیکر خورشید
به شیرزن کربلا