معرفی و دانلود کتاب میرونا

معرفی کتاب میرونا

کتاب میرونا، داستانی خواندنی و پندآموز از سرزمین رومانی، اثری از بوگدان سوچیاوا است. این رمان زندگی دو کودک را روایت می‌کند. این کودکان در دل روستایی دورافتاده با پدربزرگشان زندگی می‌کنند؛ پدربزرگ برای آن‌ها داستان‌های جادویی و تاریخی تعریف می‌کند. نویسنده در قالب این داستان‌ها، خواننده را با سنت‌ها و روحیه‌ی مقاوم مردمان رومانی قدیم آشنا می‌کند. این کتاب موفق به دریافت جایزه‌ی داستان انجمن نویسندگان بخارست شده است.

درباره‌ی کتاب میرونا

کتاب میرونا (Miruna)، به‌عنوان یک اثر داستانی مطرح از ادبیات رومانی شناخته می‌شوند. بوگدان سوچیاوا (Bogdan Suceavă)،‌ نویسنده‌ی کتاب، برای روایت داستان از باورهای بومی مردمان رومانی در منطقه‌های کوهستانی و دورافتاده‌ی این دیار کمک گرفته است. عناصر جادویی و تاریخی نیز در داستان این اثر وجود دارد تا بازگویی زندگی اهالی این منطقه، باورپذیری بیشتری در ذهن خواننده داشته باشد. مهم‌ترین جاذبه‌ی داستان میرونا، ترکیب خیال و واقعیت است. نویسنده در این اثر جهانی خلق کرده که در کنار استوار بودن بر پایه‌های تاریخی، سحر و جادو نیز در آن وجود دارد. چنین رویکردی، فضایی اسرارآمیز و جذاب در این اثر پیش روی خواننده قرار می‌‌دهد. سوچیاوا، به‌خوبی تغییرات اجتماعی و فرهنگیِ روستانشینان را برای گذار از سنت‌های قدیمی به دنیای مدرن، بازتاب داده است.

در کتاب میرونا دو کودک با نام‌های ترایان و میرونا، به همراه پدربزرگشان در یکی از روستاهای دورافتاده‌ی رومانی زندگی می‌کنند. این روستا در منطقه‌ای کوهستانی قرار دارد و دسترسی به آن دشوار است. پدربزرگِ داستان، نیکولای، برای سرگرم‌ نگه داشتن نوه‌هایش، داستان‌هایی نقل می‌کند. در این داستان‌ها، نبرد با حیوانات وحشی، کشف آب از زمین، سفرهای جادویی، عشق‌‌‌هایی آتشین، فریب و مبارزه با سنت‌ها و قدرت کلیسا به‌ تصویر کشیده شده است.

بوگدان سوچیاوا، نویسنده‌ی کتاب، بیشتر دوران کودکی خود را در منطقه‌ای کوهستانی و دورافتاده در رومانی به‌ همراه پدربزرگ و مادربزرگش گذرانده است. تجربه‌ی زندگی در بین مردمانی با باورهای سنتی، شرایطی برای نویسنده ایجاد کرد تا حس‌ و‌ حال زندگی در رومانی قدیم را از طریق این اثر در ذهن خواننده‌های امروزی زنده کند. روایت داستان که میان واقعیت تاریخی و عناصر جادویی در نوسان است، به شکلی مؤثر، تصویری روشن و احساسی از زندگی در جامعه‌ای سنتی را در ذهن خواننده ترسیم می‌کند. تجربه‌ی مستقیم نویسنده از آن جهان، باعث شده تا داستان‌ها نه فقط خواندنی، بلکه از لحاظ احساسی نیز عمیق و تاثیرگذار باشند.

کتاب میرونا را انتشارات هنوز، چاپ و روانه‌ی بازار کرده. بابک مظلومی، مترجم این اثر است.

نکوداشت‌های کتاب میرونا

• ترکیب لایه‌های مختلف داستان‌ها، زمان‌بندی‌ها و تاریخ‌های درهم‌تنیده و همچنین تأثیری که روایت و داستان‌ها بر مردم و جامعه می‌گذارند، بسیار زیبا و ماهرانه اجرا شده. (بلاگ‌بوک)
• اگر از کتاب‌های بوگدان سوچیاوا لذت برده‌اید، مطمئنم که این کتاب را هم دوست خواهید داشت. (وینستونز دَدز)
• رمان و غیررمان، میرونا، نوعی فانتزی فولکلوریک با عناصری از فراافسانه است؛ بازگشتی کامل به ریشه‌ها، به کودکی در کوه‌های کارپات. (پل سرنات)

کتاب میرونا برای چه کسانی مناسب است؟

خواننده‌‌های علاقه‌مند به داستان‌هایی با فضایی جادویی، نوستالژیک و روایت‌هایی چندلایه به‌عنوان مخاطب‌های اصلی کتاب میرونا شناخته می‌شوند.

در بخشی از کتاب میرونا می‌خوانیم

ساعت آونگ‌دار سوئیسی یک بند شب‌های کنستانتین برکا را می‌پایید و طنینش که به ناقوس کلیسا می‌مانست سکوت را می‌شکست و ساعت‌های بین رؤیاها را اندازه می‌گرفت. شب‌ها حیوانات وحشی در دهکده پرسه می‌زدند ولی هیچ کدام‌شان به حیاطی که کلی گرگ در آن دفن شده بود پا نمی‌گذاشت. پس از چنین شبی، کنستانتین برکا الیفتریۀ نوشابه‌سازی را در حیاط خودش پیدا کرد که آرام و آسوده روی پله‌ها به خواب‌ رفته بود، لباس‌های ژنده و کهنه به تن و ریش توپی دراز و سفید پر از خار و خسک داشت و چشم‌های آبی‌اش در رخوت بی‌پایان گم شده بود. سگ پارس نکرده بود پنداری متوجه حضورش نشده بود. برکا طوری به مرد نگاه کرد که انگار بار اول بود وی را می‌دید. الیفتریه چنان پیر و چرک بود که داد می‌زد از پیش از این‌که حافظه‌اش را از دست بدهد، صورتش را نشسته.

حالا هم با صدقۀ مردم شیطان دره زندگی می‌کرد و زمستان‌ها در یکی از ساختمان‌های اشتراکی که در آن اجاق قدیمی سنگی وی را گرم نگاه می‌داشت مخفی می‌شد. تمام لباس‌ها و کلماتش هدیۀ دیگران بود چون هیچ وقت کلمات خودش را به زبان نمی‌آورد و فقط کلمات دیگران و پاره‌های سخنرانی‌های شاید دیروز و شاید هم مدت‌ها پیش را طوطی‌وار تکرار می‌کرد. چشمانش گودرفته و نگاهش ثابت بود. فیرای پیرزن می‌گفت این نشانۀ بی‌چون‌وچرای کسی است که دوروبر جن و پری رفته باشد. کنستانتین برکا در الیفتریه برادری می‌دید، هر چند برادری که بخت و اقبال کمتر یارش بوده، آواره‌ای در این دنیا، گمشده‌ای در زمین، رانده‌شده‌ای از سرزمین جادوی اعماق که زیبایی‌هایش ذهن وی را تیره‌وتار کرده بود. فیرای پیرزن این را هم می‌گفت که یک روز که مرد سرِ کار بود، پس از این‌که خودش را با داس زخمی کرد و آن‌قدر از او خون رفت که مشاعرش را از دست داد، این بلا سرش آمد.