معرفی و دانلود کتاب هواخوری با پروانک

معرفی کتاب هواخوری با پروانک

راوی کتاب هواخوری با پروانک، پسرکی دبستانی است که امتحان علوم دارد و باید روی درسش تمرکز کند؛ اما یکی از افکار او مرتب از طرفی به طرف دیگر می‌رود و حواس او را از درس خواندن پرت می‌کند. رضی هیرمندی در این اثر داستانی تخیلی، قصه‌ی پسرکی را روایت می‌کند که با استفاده از تخیل، راه نظم دادن به افکارش را پیدا می‌کند. این کتاب که در گروه داستان‌های سرگرم‌کننده و تخیلی کودکان قرار دارد، با موضوع تمرکز حواس و نظم‌دهی به افکار شکل گرفته است.

درباره‌ی کتاب هواخوری با پروانک

پسرک داستان، امتحان جغرافی داده و از مدرسه به خانه آمده است. مادرش از او می‌خواهد که پس از کمی استراحت، به‌سرعت خود را برای امتحان علوم آماده کند. او باید تمام فکرهایش را جمع درسش کند؛ اما افکار مختلف و پراکنده‌ تمرکز را از او می‌گیرند. پسرک برای جمع کردن افکار و نظم دادن به آن‌ها جعبه‌ای می‌سازد و فکرهایش را یکی‌یکی در آن قرار می‌دهد. بااین‌حال، یک فکر بازیگوش از جعبه فرار کرده و به اطراف پرواز می‌کند. او اسم آن فکر را «پروانک» می‌گذارد و دنبالش می‌دود تا بتواند آن را بگیرد و به جعبه برگرداند. رضی هیرمندی در کتاب هواخوری با پروانک داستانی جذاب و خواندنی از حواس‌‌پرتی، تمرکز و تخیل نگاشته است.

رضی هیرمندی در کتاب هواخوری با پروانک داستانی تخیلی از پسرکی دبستانی خلق کرده که باید به‌جای تخیل کردن، کارتون دیدن و مسافرت رفتن، درس بخواند؛ اما حواس‌پرتی و تمایل به خیال‌پردازی او را به دنیای رنگارنگ داستان‌ها می‌کشاند. نویسنده در این کتاب با تشبیه فکر پرجنب‌وجوش پسرک به پروانک روایتی نو و قدرتمند ساخته که کودکان را با موضوع تمرکز حواس و مدیریت ذهن آشنا می‌کند.

کتاب هواخوری با پروانک با زبانی ساده و قابل فهم، بدون پیچیدگی‌های ادبی و به‌گونه‌ای روان نوشته شده که کودکان دبستانی بتوانند به‌راحتی با قصه ارتباط برقرار کنند. این کتاب تمرکز حواس، نظم ذهنی و تفکر خلاق را به‌صورت غیرمستقیم و در دل داستان به کودکان می‌آموزد.

کتاب حاضر را انتشارات پرنده‌ی آبی منتشر کرده است.

کتاب هواخوری با پروانک برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای کودکان 9 تا 12 سال که به داستان‌های تخیلی با محتوای آموزنده علاقه‌مند هستند، مناسب خواهد بود.

در بخشی از کتاب هواخوری با پروانک می‌خوانیم

خیار را که از مامان می‌گیرم پروانک یواش یواش می‌آید جلو و می‌گوید: «اگر کاریم نداشته باشی، برمی‌گردم پیشت.»
می‌آید و می‌نشیند روی میز وسط هال، درست روی کاغذ آچهاری که دیشب برنامه‌ی مسافرت با قطار را رویش نوشتم.
کاغذ را برمی‌دارم، می‌گویم: «مامان می‌خواهی برنامه‌ی توی قطارم را برایت بخوانم؟»
می‌گوید: «اووه.... حالا کو تا مسافرت؟ تا عید بیست روز دیگر وقت داریم.»
مامان این‌طوری است دیگر. بیست روز برایش خیلی زیاد است.
آن وقت تا امتحان ثلث اول تمام می‌شود، می‌گوید از حالا به فکر امتحان بعدی باش.
تا چشم به هم بزنی وقت می‌گذرد؛ عین برق و باد. انگار وقت دو جور می‌گذرد.
حیف که مامان و آرش نمی‌آیند مسافرت می‌گویند تعطیلات عید دوره‌ی طلایی درس خواندن برای کنکور است.
بابا یک شعری خواند که تویش مس و طلا داشت گفت: «لطفاً ما را مس کنید.»