معرفی و دانلود کتاب ویولت قلب آهنین

معرفی کتاب ویولت قلب آهنین

نبردی سخت در پیش است. ویولت باید بتواند از خود و تمام دنیا محافظت کند. اگر نیباس پیروز شود، دیگر هیچ آدمی نمی‌تواند راحت قصه بگوید و رویاپردازی کند؛ پس او باید شکست بخورد. کتاب ویولت قلب آهنین نوشته‌ی کلی بارن هیل خوانندگان نوجوان خود را به دنیایی فانتزی وارد می‌کند؛ جایی که شاهزاده خانمی شجاع می‌کوشد تا در برابر نفوذ نیرویی پلید به روح و ذهن مردم مقاومت کند و آن شرور را به عالم خود برگرداند.

درباره‌ی کتاب ویولت قلب آهنین

در اتاق مخفی قصر پادشاه، کتابی اسرارآمیز پنهان شده. سالیان سال است که کسی به آن اتاق وارد نشده و قفل درون جعبه را باز نکرده؛ اما ویولت و دوست صمیمی‌اش دیمیتریوس با همه فرق دارند. آن‌ها می‌توانند تمام مکان‌های مخفی قصر را پیدا و هر رازی را کشف کنند. برای اهالی قصر مهم نیست که دیمیتریوس پسر یکی از دهقانان است و اشراف‌زاده نیست، مهم این است ویولت او را دوست خود می‌داند؛ بنابراین حق دارد هر جا که شاهزاده خانم می‌رود، او نیز همراهش باشد. حالا این دو نفر، به‌خصوص ویولت، از درون کتاب مخفی نجوایی مرموز را می‌شنود؛ صدایی که اگر بتواند بر روح و روان ویولت اثر بگذارد، هیچ بشر و موجود زنده‌ای در امان نمی‌ماند. کتاب ویولت قلب آهنین (Iron Hearted Violet) رازهای قصر را برای ما آشکار می‌کند تا شاید بتوانیم به شاهزاده خانم و دیمیتریوس در جلوگیری از وقوع فاجعه کمک کنیم. البته کلی بارن هیل (Kelly Barnhill) این دو نوجوان را تنها نمی‌گذارد؛ او اژدها را به کمک آن دو می‌فرستد تا شاید بتوانند خود را از این مهلکه خلاص کنند؛ حتی اگر خود اژدها مخالف شرکت در این کار باشد.

نجوایی که از درون کتاب مخفی به گوش ویولت نشسته، صدای نیباس است. شاه بیمار و ملکه نیز رنجور است و به‌همین دلیل نیباس فرصت را غنیمت شمرده تا از ناآگاهی دختر نوجوان شاه سوءاستفاده و خود را آزاد کند. او موجود شروری است که می‌تواند تمام دنیا را به آشوب و مصیبت بکشاند. ویلولت نیز باید هرطور شده در برابر وسوسه‌ها و نجواهای او مقاومت کند؛ وگرنه این موجود ویران‌گر آزاد می‌شود و ذهن و احساسات مردم را تصاحب می‌کند.

داستان ویولت قلب آهنین مملو از افسانه‌ها و طلسم و جادوست؛ اما مهم‌ترین آن‌ها به آینه‌ی فلزی مربوط می‌شود. آن آینه راه ورود نیباس به جهان ماست و اگر ویولت فریب او را بخورد و آینه‌ای را که می‌خواهد برایش بسازد، این موجود بدذات به روح مردم رسوخ و از رویاها و قصه‌هایشان تغذیه می‌کند؛ پس ویولت و دیمیتریوس باید اژدها را راضی کنند تا در این نبرد با پلیدی، در کنارشان بایستد؛ زیرا فقط اوست که می‌تواند نیباس را از مردم شهر و ویولت دور کند. کلی بارن هیل ما را با این شاهزاده‌ی نوجوان که دختری شجاع و شایسته است، آشنا می‌کند؛ دختری که شایسته‌ی جانشینی پدرش است و برای این کار باید ابتدا در برابر پلیدی و سیاهی بایستد.

رمان ویولت قلب آهنین با ترجمه‌ی کیانوش درگاهی در انتشارات مشاوران آموزش (کتاب دوک) منتشر شده است.

جوایز و افتخارات کتاب ویولت قلب آهنین

• برنده‌ی جایزه‌ی آندره نورتون در سال 2012
• برنده‌ی جایزه‌ی طلای انتخاب والدین

نکوداشت‌های کتاب ویولت قلب آهنین

• این داستان یک فانتزی درخشان است. بارن هیل کتاب خود را به صورت لایه‌لایه و پیچیده روایت می‌کند و حس تازه‌ای به کلیشه‌های قدیمی قصه‌های پریان می‌بخشد. (Publishers Weekly)
• در کتاب ویولت قلب آهنین، روایت‌گری اهمیت ویژه‌ای دارد و به شیوه‌ای جذاب مرز بین خیال و واقعیت کمرنگ می‌شود. این اثر موفق و تأثیرگذار است. (The Horn Book)
• بارن هیل کلیشه‌های مرسوم قصه‌های پریان را به گونه‌ای نوآورانه بازآفرینی می‌کند. او در این کار خلاقیت شگرفی را به کار می‌بندد که از زمان خلق داستان‌های جی‌کی رولینگ بی‌سابقه بوده است. (نقد کتاب نیویورک‌تایمز)

کتاب ویولت قلب آهنین برای چه کسانی مناسب است؟

این داستان کاملاً فانتزی است و ما را با خود به جهانی غیرواقعی می‌برد؛ جایی که موجودات فراطبیعی و ماورائی حضور دارند و ما باید بتوانیم از خود، ویولت، دیمیتریوس و مردم شهر در برابر این موجودات محافظت کنیم. این داستان فانتزی برای نوجوانی که به قصه‌های تخیلی و قهرمانی علاقه دارند، مناسب است.

در بخشی از کتاب ویولت قلب آهنین می‌خوانیم

ویولت شش‌ساله بود که این دالان را کشف کرد و چیزی نمانده بود که حین این کار مُچش را به جُرم آب‌نبات‌دزدی بگیرند. این دالان به دلیل اندازۀ کوچکش (ویولت حتی با وجود سن کمش ناچار بود سرش را بدزدد و در آن سینه‌خیز برود وگرنه سرش محکم می‌خورد به سقف پُرجَلای آن) و طراحی پیچیده‌اش بسیار عجیب و غیرعادی بود. کف مرمرین تالار با قالی ضخیمی از جنس نرم‌ترین پشم و دیواره‌ها و سقفش با تکه‌چوب‌هایی به‌هم‌چسبیده پوشیده شده بود؛ طوری در نور اندک آن جا برق می‌زدند که انگار به‌تازگی با موم و روغن جلا داده شده بودند. دالان همیشه بی‌نهایت تمیز بود و هیچ‌وقت بوی نم و رطوبت نمی‌داد.

مشهور بود که در سرزمین ما زیر کف‌پوش چوبی بیشتر خانه‌ها کلی راهرو و دالان مخفی برای ازما‌بِهتران وجود دارد. هرچند، تا جایی که من می‌دانم، هیچ‌کس چنین اتاق‌هایی را نه به چشم دیده و نه داخلشان رفته بود؛ هیچ‌کس جز ویولت و دیمیتریوس.

چند ماه بعد از مکالمۀ ناخوشایندمان دربارۀ سیزدهمین ایزد، ویولت و دیمیتریوس سر از دالانی ناآشنا درآوردند. آن جا نسبت به دالان‌های دیگر خیلی گردوخاک‌ گرفته‌ بود. انگار ساکنان کوچک آن جا که وظیفۀ نگهداری از راهروهای مخفی را بر عهده داشتند، یا وقت کم آورده بودند یا حوصله. به‌هر‌حال این‌جور مسائل هم پیش می‌آید.

آن جا نسبت به جاهای دیگر رنگ‌ورورفته‌تر بود و بدجور هم نیاز به تعمیر داشت. چوبش تَرَک برداشته و رنگش رفته بود و سنگ‌های مرمرینش با آن طرح‌های پیچ‌درپیچشان، خُرد‌و‌خاکشیر شده بود.

دیمیتریوس پرسید: «این دالان داره کوچیک‌تر می‌شه؟»

هرچند خودش هم ‌می‌دانست پاسخ سؤالش مثبت است. هرچه بچه‌ها مثل مار خودشان را جلوتر می‌کشیدند، دیواره‌های دالان به‌هم نزدیک‌تر می‌شدند؛ آن‌قدر نزدیک که بالاخره چسبیدند به‌هم و دیمیتریوس فشارشان را روی شانه‌هایش احساس کرد.

ویولت گفت: «احتمالاً توهم زده‌ای.»

هرچند که صدای خودش هم می‌لرزید و به‌زور حرف می‌زد. هم‌زمان یک فکر مشترک به سر بچه‌ها زد: اگه گیر کنیم چی می‌شه؟ این فکر طوری بچه‌ها را از ترس به لرزه انداخت که چیزی نمانده بود هردو قالب تهی کنند. اگه گیر کنیم چی می‌شه؟ باید چکار کنیم؟ آن‌ها این فکر را از سرشان بیرون کردند.

خوشبختانه و از بخت خوب، هیچ‌کدامشان گیر نکردند. بالاخره راهرو هم عریض‌تر شد و بچه‌ها رسیدند به فضایی که جا برای ایستادن نداشت، اما دستِ‌کم می‌شد در آن جا نشست. آن جا تعدادی میز و صندلی کوچک به چشم می‌خورد و قفسه‌های کوچکی که پُر بود از کتاب‌های بسیار کوچک.