معرفی و دانلود کتاب پس از فوکوشیما: هم‌ارزی فاجعه‌ها

معرفی کتاب پس از فوکوشیما: هم‌ارزی فاجعه‌ها

کتاب پس از فوکوشیما توضیح‌دهنده‌ی دیدگاه فلسفی ژان لوک نانسی به فاجعه‌ی اتمی فوکوشیماست. نویسنده در کتاب پیش رو به این موضوع اشاره می‌کند که رویدادهای این‌چنینی حاصل جهانی شدن و گسترش بی‌حدوحصر تکنولوژی‌ است. او در این کتاب مفهوم «هم‌ارزی» و «فاجعه» را به‌دقت بررسی می‌کند و در نهایت امکان تغییر شرایط را در اوضاع کنونی می‌سنجد.

درباره‌ی کتاب پس از فوکوشیما

ژان لوک نانسی (Jean-Luc Nancy)، فیلسوف معاصر فرانسوی، در کتاب پس از فوکوشیما (After Fukushima) تأثیر فاجعه‌ی هسته‌ای فوکوشیما را از دیدگاه فلسفی و جامعه‌شناختی مورد بررسی قرار می‌دهد.

در روز 11 مارس سال 2011 زلزله‌ای مهیب و 9 ریشتری برق نیروگاه شماره‌ی 1 فوکوشیما را قطع کرد. ژنراتورهای اضطراری برای مدتی کوتاه کار کردند و برای جلوگیری از گرم شدن رآکتورها، مایعی خنک‌کننده را در اطراف آن‌ها پمپاژ کردند. فاجعه زمانی رخ داد که سونامی، این ژنراتورها را از کار انداخت و رآکتورها اندک‌اندک گرم شدند. متخصصان هیچ کاری نمی‌توانستند بکنند؛ در نتیجه رآکتورها ذوب شدند، ساختمان منفجر شد و ساکنان ناحیه‌ی فوکوشیما مجبور به ترک آن‌جا شدند. اندیشمندانی چون ژان لوک نانسی عقیده دارند که حادثه‌ی اتمی فوکوشیما پس از چرنوبیل، بزرگ‌ترین فاجعه‌ی اتمی به شمار می‌آید.

نانسی در کتاب پس از فوکوشیما قصد دارد پاسخی فلسفی به این فاجعه بدهد. او از همان ابتدا اشاره می‌کند که همه‌ی فجایع با یکدیگر هم‌ارز نیستند و از این‌رو در بخشی از کتاب به تعریف واژه‌ی «هم‌ارزی» می‌پردازد. او با چنین اصطلاحی به این وضعیت اشاره دارد: بشر به‌قدری در سیستم‌های طبیعی و فرهنگی مداخله کرده که دیگر میان طبیعت و فناوری نمی‌توان تمایز قائل شد. چنین نظامی که در طول سال‌ها به وجود آمده، پیامدهای ناخواسته‌ای دارد که بی‌شک ما انسان‌ها مسئول آن هستیم. به طور مشخص در فاجعه‌ی فوکوشیما، تأسیسات هسته‌ای بدون تجهیزات کافی در ساحل دریا قرار گرفته و انسان‌های زیادی در اطراف آن زندگی می‌کنند. در این شرایط نباید همه چیز را به قضا و قدر ربط داد؛ مخصوصاً اینکه بعد از بررسی همه‌جانبه‌ی حادثه‌ی فوکوشیما، اندیشمندان بر این قول متفق بودند که مقامات ژاپن می‌توانستند از چنین فاجعه‌ای جلوگیری کنند.

در کنار همه‌ی این‌ها، باید به فکر دیگر نقاط جهان هم بود. وقتی ژان لوک نانسی به مبحث جهانی شدن می‌رسد، به این موضوع اشاره می‌کند که ممکن است کشورهایی پس از فاجعه‌ی فوکوشیما در معرض خطر قرار گرفته باشند. برای مثال کشور چین واردات ماهی را از کشور ژاپن ممنوع اعلام کرد؛ زیرا ممکن بود این حیوانات به تشعشعات اتمی آلوده باشند. نویسنده عقیده دارد که سیستم کشورها از نظر اکولوژیکی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و... به یکدیگر وابسته هستند و هر مشکلی در ژاپن، به کشورهای دیگر نیز مربوط می‌شود.

نشر لگا کتاب پس از فوکوشیما را با ترجمه‌ی نریمان جهانزاد، ذیل مجموعه‌ی درنگ‌ها به انتشار درآورده است.

درباره‌ی مجموعه کتاب درنگ‌ها

مجموعه کتاب درنگ‌ها به کوشش نشر لگا، درصدد است تا بهترین کتب روانکاوی و فلسفی را از بهترین نویسندگانِ حوزه‌های مختلف گردآوری کند. نشر لگا نام «درنگ‌ها» را دالی بر اختلاف در خوانش‌های مختلف نویسندگان این مجموعه و وقفه‌ها و گسست‌های موجود در آراء آن‌ها در نظر گرفته است. نام برخی از جلدهای این مجموعه از این قرارند: «قدرت چیست؟»، «آفرینش و آنارشی»، «آموزه‌ی حقیقت افلاطون» و«اُدیپ: میل آتشین کودک».

نکوداشت‌های کتاب پس از فوکوشیما

• بازتابی قدرتمند از زمانه‌ی ما، شرایط ما و سرنوشت تمدن ما؛ درست همانطور که فاجعه‌ی فوکوشیما نشان داد. (فرانسوا رافول، دانشگاه ایالتی لوئیزیانا)
• اگر می‌خواهید رویدادی چون فوکوشیما را ارزیابی کنید، این کار را به ژان لوک نانسی بسپارید. او این فاجعه را به فرصتی برای بازیابی مفاهیمی چون ماهیت جهانی شدن، سرنوشت زمین و آینده‌ی دموکراسی تبدیل می‌کند. (مایکل ناس، دانشگاه دوپال)

کتاب پس از فوکوشیما برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به خواندن جستارهای فلسفی علاقه دارید، کتاب پس از فوکوشیما را بخوانید.

در بخشی از کتاب پس از فوکوشیما: هم‌ارزی فاجعه‌ها می‌خوانیم

اجازه دهید دوباره از چیزی آغاز کنیم که این دو شاهد به ما می‌گویند: تمدن، جبران‌ناپذیر؟ تمدنِ امر جبران‌ناپذیر یا تمدنی جبران‌ناپذیر؟ در واقع فکر می‌کنم مسألۀ پس از فوکوشیما در قالب این اصطلاحات مطرح می‌شود. به‌علاوه، این‌ها کم‌وبیش همان اصطلاحاتی‌ هستند که فروید هنگام سخن‌گفتن از آنچه Das Unbehagen in der Kultur [تمدن و ملالت‌های آن] نامید از آن‌ها استفاده کرد. البته برای واژۀ آلمانی Unbehagen،mal- être فرانسوی (به ‌معنی نابودن یا بدبودن) می‌تواند معادل بهتری باشد نسبت به malaise (ملالت) یا discontent (ناخشنودی) در انگلیسی (گرچه هر دو ترجمه‌های درستی‌اند): فروید در این‌ها چیزی جز این امر را نمی‌بیند که بشر به‌سبب استیلا بر نیروهای طبیعت در موضع نابودی خویش است. فروید وقتی این سطور را در ‌سال 1929 می‌نوشت هیچ تصوری از انرژی هسته‌ای نداشت. ابزارها و روش‌های تکنولوژیکی‌ای که در جنگ جهانی اول به کار گرفته شد کاملاً کافی بود تا رد و نشان چیزی را به او بدهد که کامو، پس از هیروشیما، آن را سبعیت خودمخرب تمدن نامید.

شاید این پرسش برایمان ایجاد شود که به‌راستی بحث بر سر تمدن در کلیتش است یا نه، چون استفادۀ «غیرنظامی» از نیروی اتمی متفاوت با استفادۀ نظامی از آن است. نخست، باید به یاد داشته باشیم که ماهیتِ تکنولوژی‌های نظامی با ماهیت تکنولوژی‌های دیگر یکسان است: تکنولوژی‌های نظامی عناصر زیادی را از سایر تکنولوژی‌ها وام می‌گیرند و به آن‌ها وام می‌دهند...

فهرست مطالب کتاب

پس از فوکوشیما: هم‌ارزی فاجعه‌ها
مقدمه
پرسش‌هایی از ژان_‌ لوک نانسی: یوجی نیشی‌یاما و یوتِتسو توناکی
این یک فاجعه است!: مصاحبه با ژان_ ‌لوک نانسی: دنیل کوهن_ ‌لویناس
پی‌نوشت‌ها
نمایه