معرفی و دانلود کتاب پندانه: قصه‌هایی از مولانا برای نوجوانان

معرفی کتاب پندانه: قصه‌هایی از مولانا برای نوجوانان

کتاب پندانه: قصه‌هایی از مولانا برای نوجوانان نوشته‌ی سیده فاطمه‌زهرا صادقی دزفولی تلاشی است برای آشنا کردنِ نوجوانان با کتاب مثنوی معنویِ مولانا جلال الدین محمد بلخی و داستان‌های پندآموزِ آن. در این کتابْ پنج داستانِ اخلاقیِ مثنوی گردِ هم آمده‌ و برخی از ابیاتِ ساده‌فهم مستقیماً آورده شده‌اند. «قضاوت» و «موسی و شبان» دو داستان از این کتاب هستند.

درباره‌ی کتاب پندانه: قصه‌هایی از مولانا برای نوجوانان

خواندن مثنوی معنوی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین آثار ادبیات فارسی‌ امری لازم و ضروری است. مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، اندیشه‌های فرهنگ ایرانی را در اثر منظوم و سترگ خود، مشتمل بر 26هزار بیت، انعکاس داده است. مواجهه با چنین اثر شگرفی نه‌تنها برای کودکان و نوجوانان، بلکه برای مخاطبان بزرگ‌سال نیز امری دشوار است. کتاب پندانه: قصه‌هایی از مولانا برای نوجوانان تدبیری است که سیده فاطمه‌زهرا صادقی‌دزفولی اندیشیده تا مخاطبان نوجوان را با پنج داستان از مثنوی آشنا کند. این پنج داستان عبارتند از: «راز حیات همیشگی»، «دزدیدن مار از مارگیر»، «دوستی چهار نادان»، «قضاوت» و «موسی و شبان».

داستان اول مربوط به درختی است که هرکه میوه‌ی آن را بخورد، جاودانه می‌شود. پیری دانا سخنی از این درخت به میان می‌ورد و حاکم شهر، در پیِ رسیدن به عمری جاودان و سلطنتی پایدار، مأمور خود را به دنبال میوه‌ی این درخت می‌فرستد. مأمور پس از سال‌ها جست‌وجو، بی‌آنکه درخت را بیابد به شهر خود بازمی‌گردد. وقتی نزدِ پیرِ دانا می‌رود تا ماجرا را بازگو کند، چیزی می‌شنود که به حماقت خودش پی می‌برد...

داستان‌های کتابِ پندانه، اخلاقی و آموزنده‌اند و در پایانِ خود حاوی پیامی مهم و سرنوشت‌ساز برای نوجوانان هستند. به‌علاوه، در بطن این داستان‌ها، ابیاتی از مثنوی آمده که مخاطب را با شعر و نحوه‌ی بیان مولانا آشنا می‌سازد.

این کتاب به کوشش انتشارات اهورا قلم منتشر شده است.

کتاب پندانه: قصه‌هایی از مولانا برای نوجوانان برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب به نوجوانانی که علاقه‌مند به خواندن داستان‌های کهن فارسی و آشنایی با آثار بزرگ ادبی هستند، پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب پندانه: قصه‌هایی از مولانا برای نوجوانان می‌خوانیم

روزی روزگاری چهار جوان هندی که دوست و یاور هم بودند، تصمیم گرفتند برای نخستین بار همراه هم به سفر بروند. آن‌ها جوان بودند و بی‌تجربه. اندکی جاهل بودند و خودشیفته! آن زمان جاده‌ها خاکی بودند و پرخطر. در هنگام غروب، باید به اولین کاروانسرایی که می‌رسیدند، شب را به صبح می‌رساندند تا از خطرات جاده در شب در امان بمانند.

یک روز صبح، هنگامی که خورشید هنوز کاملاً نمایان نشده بود، آن چهار جوان هندی هرکدام سوار بر شتر خود شدند و به سمت جاده‌ی ابریشم حرکت کردند. هنگام غروب، به مسجد کوچکی رسیدند و تصمیم گرفتند نماز مغرب را آنجا بخوانند و سپس دوباره راه بیفتند تا برای اتراق به کاروانسرایی برسند. شتران خود را در حیاط مسجد گذاشتند، وضو گرفتند و برای اقامه‌ی نماز وارد مسجد شدند.

فهرست مطالب کتاب

راز حیات همیشگی
دزدیدن مار از مارگیر
دوستی چهار نادان
قضاوت
موسی و شبان