معرفی و دانلود کتاب کوچه‌ باران

معرفی کتاب کوچه‌ باران

کتاب کوچه‌ باران به قلم عبدالرضا رضایی نیا اثری تأثیرگذار و زیباست که با شاعرانگی و هنرمندی تمام ماحصل جنگ را نشان می‌دهد. شاعر دنیای پیش از جنگ و پس از جنگ را به زیبایی تصویر می‌کند و آنچه دشمن با جریان زندگی مردم بی‌گناه را نمایان می‌کند. او در انتها با یادی از شهدا سخن خود را به پایان می‌رساند. گفتنی‌ست این کتاب در سال 1382 به‌عنوان کتاب سال دفاع مقدس برگزیده شده است.

درباره‌ی کتاب کوچه باران

جنگ از آن اتفاقاتی است که می‌تواند زندگی چندین نسل را تحت تاثیر خود قرار دهد. اتفاقی که برای همیشه حفره‌هایی را در دل آدم‌ها ایجاد می‌کند. عبدالرضا رضایی نیا در کتاب کوچه باران که مجموعه‌ای از اشعار سپید است، یک کل منجسم را روایت می‌کند. در واقع در همان حال که هر یک از اشعار کتاب موجودیت و هدف مستقلی دارند،‌ جزیی از یک کل واحد هستند که در کنار هم نیز معنا می‌یابند.

عبدالرضا رضایی نیا روایتی را از زیبایی‌های دنیای ساده و بی‌آلایش گوشه و کنار ایران در سال‌های پیش از جنگ بیان می‌کند و از این تصویر به جنگ، بوی باروت و تبدیل شادی به ترس و غم می‌رسد.

تصویرسازی‌های شاعر در کتاب کوچه باران عمق درد و سیاهی جنگ را به‌خوبی به مخاطب منتقل می‌کند. عبدالرضا رضایی نیا رسالت خود را برای نشان دادن جنگ به کسانی که پس‌ از آن به دنیا آمده‌اند، به‌خوبی انجام داده است. نویسنده در کتاب کوچه‌ی باران ازوظیفه‌ی جمعی برای دفاع از میهن سخن می‌گوید و از قهرمانانی سخن می‌گوید که عشق به میهن، آن‌ها را به پشت خاکریزها کشانده است.

کتاب کوچه باران اثر عبدالرضا رضایی نیا توسط انتشارات سوره مهر عرضه شده است.

جوایز و افتخارات کتاب کوچه باران

• برگزیده‌ی کتاب سال دفاع مقدس در سال 1382
• برگزیده‌ی جشنواره‌ی ربع قرن کتاب دفاع مقدس در سال 1388

کتاب کوچه باران مناسب چه کسانی است؟

مخاطب اصلی این کتاب نوجوانانی هستند که به اشعار حوزه‌ی دفاع مقدس و آشنایی با آن دوران علاقه‌مندند. همچنین همه‌ی افراد علاقه‌مند به شعر و ادبیات دفاع مقدس می‌توانند از خواندن آن لذت ببرند.

در بخشی از کتاب کوچه‌ باران می‌خوانیم

دشمن ما
دشمن آیینه و قرآن و گُل
دشمن زیبا شدن باغ‌ها
دشمن لبخند بود.
می‌دانم؛
جنگ بد است...
آری،
دعوا بد است،
امّا با من بگو!
دشمنِ نامردِ ما
وقتی از مرزِ تماشا گذشت، آمد و بر خنده‌ی گل‌های ناز بر سرِ آرامشِ گهواره‌ها بر سرِ آوازِ صمیمانه‌ی گنجشک‌ها
بمب ریخت،
آیا
باید نشست،
- بی‌خیال -
شعرِ خوش‌آمد سرود؟