معرفی و دانلود کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع)

معرفی کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع)

تعبیر خواب به تفسیر نشانه‌ها، تصویرها و رمزهایی می‌پردازد که در رویا می‌بینیم و در علوم قرآنی، به آن تأویل رویا می‌گویند. کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع) اثر ابوالفضل حبیش بن ابراهیم تفلیسی، یکی از کتاب‌هایی است که می‌تواند شما را به‌خوبی در این زمینه راهنمایی کند. کتابی که در قالب شش فصل تلاش می‌کند این علم را در تاریخ اسلام ردیابی کند و پس از آن، تعابیر مطرح‌شده برای بسیاری از خواب‌ها را بیان سازد.

درباره‌ی کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع)

برخی اعتقاد دارند که دانیال نبی (ع) و یوسف پیامبر (ع) از قدیمی‌‎ترین خوابگزاران و تأویل‌کنندگان رویا هستند. دانیال نبی می‌گوید خواب در اصل به دو گونه است: یکی آنکه از حقیقت امور آگاه می‌سازد و دوم آنکه پایان و سرانجام امور را آشکار می‌سازد و این دو اصل، به چهار قِسم تقسیم می‌شود» که به این ترتیب هستند: خواب آمر، خواب منذر، خواب زاجر و خواب مبشّر. اگر می‌خواهید بیشتر در این زمینه بدانید، بهتر است کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع)، نوشته‌ی ابوالفضل حبیش بن ابراهیم تفلیسی را بخوانید.

حتماً شنیده‌اید که باید به پهلوی راست خوابید و این شیوه‌ی خوابیدن بر شیوه‌های دیگر برتری دارد. ابراهیم کرمانی که کتاب مطرحی در حوزه‌ی خواب و تعبیر خواب دارد، روی این موضوع تأکید کرده و گفته است: «هر که می خواهد با دلیل و علامت صحیحی از درستی خواب خود آگاه شود، باید تلاش کند که با طهارت بر پهلوی راست بخوابد و هنگام خفتن خدای متعال را یاد کند.» نمادهای راست و چپ و یاد کردن از خداوند، مطالبی هستند که در داستان‌های دینی، مخصوصاً قصه‌های نمادین و رازآلود شیخ اشراق، سهروردی بارها تکرار شده‌اند.

ابن سیرین از مشهورترین خواب‌گزاران تاریخ است. او از فقهایی بود که در بصره و در سده‌ی اول هجری قمری زندگی می‌کرد. هر زمان که از او در ارتباط با تعبیر خواب سؤال می‌کردند، پاسخ می‌داد: «در بیداری از خدا بترس». ابن خلدون با معرفى‌ ابن سیرین به‌‌عنوان‌ یکى‌ از نام‌دارترین بزرگان تأویل رویا مى‌نویسد: «قوانین‌ این‌ فن‌ از وی‌ اخذ و تدوین‌ شده‌ است‌.»

«گاهی تعبیر خواب به جهت تفاوت اوقات خواب تغییر می‌باید؛ مثلاً اگر کسی شب خواب ببیند که بر فیل سوار شده، دلیل آن است که به کاری بزرگ مشغول می‌شود که برایش سودمند است و سود می‌برد و اگر همین خواب را روز ببیند، دلالت بر آن دارد که زنش را طلاق می‌دهد و به جهت آن اندوهگین می‌گردد.» این‌ها سخنان آغازین فصل ششم کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع)، نوشته‌ی ابوالفضل حبیش بن ابراهیم تفلیسی است.

حضرت امام صادق (ع) می‌فرماید: «ممکن است خوابی برای فردی رحمت، و همان خواب برای دیگری، عذاب و رنج و سختی باشد.» با این توضیح اکنون می‌توانیم سراغ نشانه‌هایی که در خواب می‌بینیم، برویم. مثلاً اولین کلمه و تصویری که در کتاب حاضر آورده شده و مورد تفسیر و تعبیر قرار گرفته، آب است. آب بسیار مثبت است و اگر آن را در خواب ببینید، به معنای عمر طولانی و خوشی شما خواهد بود؛ ولی اگر ببینید که آب شور می‌خورید، تعبیر آن برعکس است.

دانیال علیه‌السلام می‌گوید: «باران در خواب، رحمت و برکت الهی بر بندگان است»؛ ولی ابن سیرین می‌گوید: «اگر فردی ببیند باران شدید در غیر وقت خود می‌بارد، از لشکر و سپاه به آن سرزمین رنج و بلا می‌رسد و اگر ببیند با آب باران مسح می‌کرد، از ترس و بیم ایمن می‌شود و اگر ببیند باران بر سر او می‌بارد، به سفر می‌رود و با سود و منفعت برمی‌گردد». به همین طریق نویسنده‌ی کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع)، تلاش کرده است تفسیرهای سه شخص را به‌منظور تأویل نمادهایی که در خواب می‌بینیم استفاده کند.

در قرآن کریم، چندین مورد رویای صادقه ذکر شده است؛ مثلاً رویاهایی که یوسف (ع) تأویل کرد. ماجرا از این قرار است که وقتی که او به زندان می‌افتد، خواب دو زندانی را به درستی تعبیر می‌کند و در نهایت نیز خواب معروف پادشاه مصر را تأویل می‌نماید. خوابی که فرعون در آن هفت خوشه‌ی سبز و هفت خوشه‌ی خشک را می‌بیند و هفت گاو فربه را که توسط هفت گاو لاغر خورده می‌شوند. یوسف (ع) با تأویل صحیح این رویا به عزیز مصر تبدیل می‌شود. در نتیجه از نظر قرآن، تأویل خواب و تعبیر رویا، یک علم است که خداوند آن را به برگزیدگان ارزانی می‌دارد.

توجه داشته باشید اشیاء و اموری که در خواب می‌بینیم، ممکن است همیشه به یک معنا و مفهوم نباشند و گاهی حتی معانی برعکس و متضادی داشته باشند که تشخیص درستشان، احتیاج به دقت زیادی دارد. ابن سیرین می‌گوید: «عصا در خواب، دلیل بر مردی بزرگ است، اگر ببیند عصا در دست دارد، به مقام و منزلت می‌رسد و اگر ببیند عصای او گم شد، تعبیرش بر عکس این است». بنابراین، نشانه‌ها نسبت به بود و نبودشان و نسبت به وضعیتی که در خواب دارند، می‌توانند معانی متفاوتی داشته باشند.

نمادهای زیادی را می‌توانید در کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع)، نوشته‌ی ابوالفضل حبیش بن ابراهیم تفلیسی، پیدا کنید. مثلاً در این کتاب این‌گونه مطرح شده که میوه نماد مال است و ناخن نماد قوت و توانایی. اگر به تعبیر خواب علاقه دارید، می‌توانید این کتاب را که توسط انتشارات مرسل به چاپ رسیده، در کتابخانه‌ی کتابراه، همیشه برای تأویل خواب‌هایتان دم دست داشته باشید.

کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع) برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب مناسب تمام کسانی است که می‌خواهند معنای خواب‌های خودشان را بر اساس منابع اسلامی متوجه شوند. اگر خودتان یا اطرافیانتان خواب‌هایی می‌بینید که به نظرتان معنایی خاص یا دلالت بر امری ویژه دارند، یک نسخه از این اثر می‌تواند به‌کارتان بیاید.

در بخشی از کتاب تعبیر خواب ابن سیرین و دانیال پیغمبر و حضرت امام جعفر صادق (ع) می‌خوانیم

سرما: ابن‌سیرین مى‌گوید: سرما در خواب رنج و آفت و زیان است؛ اگر کسى ببیند سردش شد، به‌قدر آن سرما به فقر و تنگ‌دستى دچار مى‌شود. اگر ببیند سرما به بدن او گزند و آزارى وارد آورد، از بستگانش رنج و زیانى به او مى‌رسد. اگر ببیند سرما تن او را خشک کرد، به‌زودى هلاک مى‌شود یا شخصى از بستگانش مى‌میرد. (زمستان، ص 195)

سرمه: ابن‌سیرین مى‌گوید: سرمه در خواب مال است. اگر ببیند براى افزایش بینایى به چشم خود سرمه کشید، خواستار صلاح و درستى در امور دین است و اگر براى آرایش و زیبایى سرمه کشید، خود را میان مردم به دیانت و پارسایى معروف مى‌کند تا از او تعریف و ستایش نمایند. اگر ببیند کسى به او سرمه داد، به‌قدر آن مال به‌دست مى‌آورد. حضرت صادق علیه‌السلام مى‌فرماید: «سرمه‌فروش در خواب دلیل بر شخصى است که مردم را به دین و مسلمانى رهنمایى مى‌کند و فى‌مابین مردم را اصلاح مى‌نماید؛ به‌طورى که موجب روشنى چشم مى‌گردد.»

و نیز حضرت صادق علیه‌السلام مى‌فرماید: «اگر ببیند براى دفع بوى بد، توتیا زیر بغل خود مى‌مالید، دلیل آن است که کارى انجام مى‌دهد که از او مدح و ستایش مى‌کنند.» (وسمه، ص 370، سیاهى ؛ نیل، ص 235)