دانلود کتاب غلبه بر پارانویا و افکار بدبینانه

دکتر دنیل فریمن و دکتر جیسون فریمن در کتاب غلبه بر پارانویا و افکار بدبینانه، با تجارب علمی و عملی سالیان دراز خود کوشیده‌اند تا علل پدید‌آورنده‌ی بیماری فراگیر پارانویا و نیز راه‌های غلبه بر آن را به خوانندگان خود نشان دهند.

پارانویا بیماری‌ای است که در آن شخص بیش از اندازه به سلامت و امنیت جانی و مالی خود و عزیزانش اهمیت می‌دهد و با افکار و توهمات بی‌پایه و اساس، خود را شکنجه می‌دهد. پارانویا در واقع باوری است غیر واقعی مبنی بر این که دیگران قصد آزار ما را دارند، ما را تعقیب می‌کنند، علیه جان و مال ما توطئه می‌کنند، پشت سر ما حرف می‌زنند و... بیمار پارانویایی دچار افکار و توهمات بی‌پایه و اساس است. ترس و اضطراب وی از آسیب‌ها و حوادثی است که شاید هرگز برایش اتفاق نیفتند. حسادت و سوء‌ظن به دیگران، احساس ناامنی و بی‌اعتمادی به دیگران، احساس فراموش‌ شدگی از سوی دیگران و حتی از سوی همسر و فرزندان، تعبیر و تفسیر غلط از رفتارها و برخوردهای دیگران و اتفاقاتی که احتمالاً برایش روی خواهند داد، ترس از ارواح و اشباح، باور به نیروهای ماوراء‌الطبیعه‌ای که افکارش را کنترل می‌کنند و... همه از نشانه‌های این بیماری هستند.

اما به‌ راستی چه عواملی موجب بروز این بیماری می‌شود؟

باید گفت که پارانویا مثل بسیاری از بیماری‌های روانی دیگر، زاییده‌ی کنش متقابل و پیچیده‌ی عوامل بسیاری است. افکار پارانویایی بی‌دلیل و ناگهانی وارد ذهن ما نمی‌شوند، بلکه معمولاً حاصل تلاش ما در پی بردن به چیزی است که آن را تجربه کرده‌ایم. عواملی چون تجارب تلخ ناشی از آزار جسمی و جنسی، فقر و محرومیت، مهاجرت، اعم از مهاجرت از روستا به شهر، مهاجرت از شهرهای کوچک به کلان‌ شهرها و نیز جلای وطن کردن و زندگی در کشور‌های بیگانه و در میان مردمانی با زبان‌ها، فرهنگ‌ها و باورهای مختلف، به حاشیه‌ی شهرها رانده شدن، محرومیت از امکانات مادی و فرهنگی مناسب، زندگی در بیغوله‌های شهر‌های بزرگ، چه در کشور خود و چه در کشوری بیگانه، احساس طرد‌ شدگی، نداشتن ارتباطات اجتماعی، تجربه‌ی زندان و به‌ویژه زندان انفرادی و پخش اخبار و شایعات و بزرگ‌نمایی اخبار ترسناک از سوی رسانه‌های گروهی، زمینه‌ساز ابتلا به این بیماری است.

اما در این باره چه باید کرد؟ از آن‌جا که بیماران پارانویایی در واقع دچار اختلال شخصیت هستند، به دیگران اعتماد ندارند و به قولی از سایه‌ی خود هم می‌ترسند، باید کوشید تا به بی‌پایه و اساس بودن شک و تردیدهایشان آگاه شوند، بر ترس‌ها و اضطراب‌های بی‌دلیلشان فائق آیند و از همه مهم‌تر آن که، باید کمکشان کرد تا از گوشه‌گیری و انزوا ‌درآیند.

یکی از وظایف مهم دولت‌ مردان و مسئولین هر کشور باید این باشد که با ارائه‌ی راهکارها و تدابیر درست و سنجیده در جهت از میان برداشتن فقر و محرومیت، ناامنی، تبعیض و شکاف طبقاتی، که متأسفانه روز به روز در جوامع بشری به‌ ویژه جهان سومی‌ها شدت می‌گیرد، گام بردارند. به امید آن که در این جهان پرهیاهو و مملو از ترس و وحشت، بی‌اعتمادی و ناامنی که خود از عوامل بروز بیماری‌های روانی به‌ویژه پارانویا هستند، دولت‌ مردان فهیم و مسئول در برابر جان و امنیت و سلامت مردم خود، در از میان برداشتن این پدیده‌های زشت و فاجعه‌آمیز جامعه‌ی خود، به خود آیند و با اقدامات درست خود، آن نوع زندگی را که شایسته‌ی انسان‌هاست، فراهم آورند.

دکتر دنیل فریمن (Daniel Freeman)، نویسندۀ این کتاب، عضو بنیاد ولکام در انیستیتو روانشناسی کالج سلطنتی لندن است. وی مشاور در روانشناسی بالینی در موسسه ساوث لندن و نیز دارای همین سمت در بنیاد خیریه خدمات بهداشتی دولتی در شهر مادس‌لی می‌باشد. وی یکی از پژوهشگران سرشناس جهانی در بیماری پارانویاست که دست‌اندرکار نگارش مقالات خود، عمدتا در رانشناسی و چاپ و انتشار آن‌ها در مجلات روانشناسی است. جیسون فریمن (Jason Freeman) نویسنده و ویراستار است. وی با دنیل فریمن و فیلیپا گارتی در نگارش این اثر همکاری داشته است. کتاب غلبه بر پارانویا و افکار بدبینانه (Paranoia) اولین کتاب خودیاری برای کسانی است که از افکار بدبینانه و باطل خود رنج می‌برند.

در بخشی از کتاب غلبه بر پارانویا و افکار بدبینانه می‌خوانیم:

وقتی نگرانی ما مهار نشود، می‌تواند ما را وادار کند تا به شیوه‌های غیر عادی عمل کنیم. به‌عنوان مثال، مردم غالباً با دست زدن به اقداماتی می‌کوشند تا احتمال آسیب‌ دیدگی خود را به حداقل برسانند. چیزی که روان‌شناسان به آن رفتارهای ایمن می‌گویند.

متداول‌ترین نوع رفتارهای ایمن، اجتناب کردن است. بنابراین، وقتی کسی نگران این باشد که مبادا مورد حمله قرار گیرد، احتمالاً شب از خانه بیرون نمی‌رود. اما رفتارهای ایمن ممکن است صور دیگری هم به خود بگیرند. مثلاً شاید بخواهیم کسی را که قصد اذیت و آزار ما را دارد، آرام کنیم (اینگونه رفتار را روان‌شناسان رفتار صلح‌جویانه می‌نامند)، یا شاید بکوشیم با حفظ هوشیاری خود، همیشه از خودمان مراقبت کنیم.

رفتارهای ایمن، ویژگی بارز پارانویاست. در واقع وقتی این موضوع را اخیراً در 100 بیمار دارای هذیان‌های پارانویایی بررسی کردیم. دریافتیم که 96 تن از آنان طی یک ماهه‌ی گذشته رفتارهای ایمن داشته‌اند.

البته دوری جستن از خطر، رفتاری است کاملاً طبیعی، اما هدف ما از رفتارهای ایمن در واقع محروم کردن خود از فرصتی است که به کمک آن می‌توانیم بفهمیم آیا ترس‌های ما معقول و موجه هستند، یا نه.