معرفی و دانلود کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی

معرفی کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی

یکی می‌رود و دیگری از راه می‌رسد. کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی اثری دیگر از نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ی کتاب‌های کودکان و نوجوانان، سیندی بالدوین است که از شروعی دوباره سخن می‌گوید. آنه‌لی به تازگی پدر خود را از دست داده و به‌شدت افسرده و تنهاست. ورود یک دوست جدید و گم شدن ناگهانی معلم پیانو، دوباره او را در وضعیتی بغرنج قرار می‌دهد. آنه‌لی باید تصمیم مهمی بگیرد؛ اما چه تصمیمی؟... گفتنی‌ست این کتاب افتخارات متعددی را از آن نویسنده‌اش کرده است.

درباره‌ی کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی

وقتی زندگی روی خشن و ناملایم خود را به کودکان نشان می‌دهد، روح حساس آن‌ها بیش از هر کس دیگری آزرده می‌شود. ضربه‌ی روحی وارده به کودکان، گاهی اوقات آن‌ها را در لاک دفاعی فرو می‌برد و گویی در دنیایی دیگر زندگی می‌کنند که هیچ‌کس قادر نیست از مرز آن عبور کند و وارد جهانشان شود.

سیندی بالدوین (Cindy Baldwin)، در کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی (Beginners Welcome)، فقدان پدر را دستمایه‌ی اثر خود کرده و به روایت ماجرای دختری به نام آنه‌لی می‌پردازد که با مرگ پدرش، دچار افسردگی و تنهایی شده. مادر آنه‌لی مجبور است به خاطر تأمین مخارج زندگی از صبح تا شب کار کند و این مسئله بیش از پیش به مشکلات او دامن می‌زند. آنه‌لی درعین‌حال که به‌شدت نیازمند دوستی و درددل کردن با یک همسن‌وسال است، دیگر تحمل از دست دادن کسی را ندارد.

از طرف دیگر، آنه‌لی برای پر کردن تنهایی‌اش به موسیقی و نواختن پیانو پناه برده و ری که در فروشگاه بزرگ نزدیک خانه‌شان پیانو می‌نوازد، به او درس می‌دهد. انگار پیانونوازی ری قدرتی جادویی دارد و دخترک درمان دردهای قلب شکسته‌اش را در موسیقی جست‌وجو می‌کند؛ اما دست تقدیر یک بار دیگر برای او نقشه کشیده و رویدادی او را بر سر دوراهی قرار می‌دهد. آنه‌لی باید یک راه را انتخاب کند و عواقب تصمیمش را بپذیرد، اما کدام راه درست است؟

سیندی بالدوین نویسنده‌ی کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی، در نگارش این اثر تلاش کرده کودکان را به مواجهه با اندوه فقدان عزیزان ترغیب کند تا شروعی دوباره برای خود رقم بزنند. زندگی فرازونشیب‌های بسیاری دارد، اما همچون رودی خروشان همواره در جریان است. غم‌ها می‌گذرند، همان‌گونه که شادی‌ها نیز دوامی ندارند...

کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی با ترجمه‌ی سارا عاشوری توسط نشر پرتقال به چاپ رسیده و نسخه‌ی الکترونیک آن از طریق کتابراه در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی

• فینالیست جایزه‌ی AML
• رسیدن به دور نهایی جایزه‌ی ویتنی
• کسب افتخار جایزه‌ی کتاب مدرسه‌ی اورگان
• در فهرست نهایی جایزه‌ی Charlie May Simon
• فینالیست جایزه‌ی An Association of Mormon Letters

نکوداشت‌های کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی

• ملایم و قدرتمند همچون یک سونات. قصه‌ی مملو از عشق، جادو و فقدان آنه‌لی را نباید از دست داد. (جسیکا دی جورج، نویسنده)

• کتابی اصیل و امیدبخش. داستان آنه‌‌لی روایت شجاع بودن در اوقات سخت و عشق و آسیب‌پذیری‌ست. قدرت شفابخش موسیقی و نبرد با نواقص و کاستی‌ها در این اثر موج می‌زند. (بوک لیست)

• این کتاب کودکانی را مخاطب خود قرار داده که گاهی اوقات احساس می‌کنند نامرئی هستند و یا دچار ترس و وحشت شده‌اند. داستان بالدوین آن‌ها را تشویق می‌کند تا شجاع‌ترین و عاقل‌ترین نسخه از خود را به نمایش بگذارند و این پیام را به مخاطب منتقل می‌کند که ما به خاطر شکست‌ها و ترک‌خوردگی‌هایمان زیبا هستیم، نه به خاطر بی‌عیب و نقص بودن. (اسکول لایبرری ژورنال)

کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی مناسب چه کسانی است؟

کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی مناسب گروه سنی نوجوانان نوشته شده است. خواندن این کتاب مخصوصاً برای نوجوانان و حتی بزرگسالانی که با اندوه مرگ یک عزیز دست‌وپنجه نرم می‌کنند، نوعی تجربه‌ی درمانی و شفابخش محسوب می‌شود.

با سیندی بالدوین بیشتر آشنا شویم

سیندی بالدوین نویسنده‌ی آمریکایی کتاب‌های کودکان و نوجوانان است. او از همان سنین کودکی علاقه‌ی زیادی به مطالعه و داستان‌گویی داشت و نوشتن قصه‌های کوتاه را از هشت سالگی آغاز کرد. او در ایالت کارولینای شمالی بزرگ شده و این امر را در شخصیت‌پردازی قهرمان‌های داستان‌هایش انعکاس داده. نگارش کتاب «جایی که هندوانه‌ها می‌رویند» او را به شهرت رساند و نظر منتقدان را به خود جلب کرد. انجمن‌هایی مانند اسکول لایبرری ژورنال، بوک لیست و پابلیشرز ویکلی این اثر را تحسین کرده و برگزیده‌ی کلوپ کتابخوانی کودکان واشنگتن پست و ایندی شد. «فاصله مهم نیست (No Matter the Distance)» و «ستارگان ستیغ بلند (The Stars of Whistling Ridge)» نام دو کتاب دیگر نوشته‌ی سیندی بالدوین هستند.

در بخشی از کتاب آوای پیانو زیر چترهای رنگی می‌خوانیم

ری توی سالن اصلی و هیچ‌کدام از رستوران‌ها نبود. بیرون توی محوطه هم نبود که هوای خنک بعدازظهر گونه‌هایم را سوزن‌سوزن می‌کرد. حتی آن‌یکی ساختمان را هم نگاه کردم، بااینکه هیچ‌وقت ندیده بودم آنجا برود. دوست صورت‌قرمز ری، استنِ سرایدار، داشت زمین براق آنجا را جارو می‌زد، و همین‌طور که از کنارم رد شد برایم دست تکان داد، اما خود ری هیچ‌جا نبود. برگشتم توی ساختمانی که پیانوی بزرگ آنجا بود. احساس نمی‌کردم معلم پیانو‌یم را گم کرده‌ام؛ احساس می‌کردم خودم را گم کرده‌ام.

از دوشنبه که دیگر پیدایش نشده بود، برای اولین بار به این فکر کردم که سوار اسکوترم شوم و بروم خانه‌اش را پیدا کنم. می‌دانستم خانه‌اش به قبرستان میپل‌وود خیلی نزدیک است، اما آنجا دور بود. هیچ‌وقت تنهایی جایی به آن دوری نرفته بودم. توی جاده‌ای بود که برای رسیدن بهش باید از پلِ روی آزادراه رد می‌شدم. اگر مامان می‌فهمید چند ماه است که تنهایی توی دورهام شمالی می‌گردم، پوستم را می‌کند؛ اما اگر از آزادراه رد می‌شدم، از آن هم بدتر می‌کرد؛ کله‌ام را می‌کند.

«هی بچه جون، حالت خوبه؟»
از جا پریدم. دختری که توی ‌سازفروشی کار می‌کرد جلوی در مغازه‌اش ایستاده بود؛ نگین گوشواره‌اش مثل ستاره‌ای در تاریکی برق می‌زد. گفتم: «آره.» خیلی ناراحت بودم و ری آن‌قدر فکرم را مشغول کرده بود که حتی یادم رفته بود ببینم شنل نامرئی‌کننده‌ام سر جایش هست یا نه. دختر ‌سازفروش به در تکیه داده بود، انگار او هم خسته بود. انگار این هوای سردِ یکهویی که همه‌ی شهر را گرفته بود، کمی از ذوق و شوق همه را کور کرده بود. پرسید: «چیزی لازم داری؟»