معرفی و دانلود کتاب امیر ساباط

معرفی کتاب امیر ساباط

کتاب امیر ساباط، روایتی شعرگونه و سیال از وقایع تاریخی و اجتماعی در کوچه‌های پرپیچ و خم کرمان است. راوی داستان، پسر نوجوانی است که اتفاقاتی عظیم را در محل زندگی‌اش به چشم دیده است. در این جامعه‌ی کوچک، رعیت و ارباب، در مقابل یکدیگرند و مرز بین حقیقت و دروغ مشخص نیست. در ابتدای داستان، پسر نوجوانی به نام بشیر با خشونت در خانه‌‌ی خود دستگیر می‌شود. اما بشیر چه کرده است؟ این ترس دائمی انسان از انسان از کجا می‌آید؟ داستان را بخوانید و با قلم جادویی محمدعلی علومی همراه شوید.

درباره‌ی کتاب امیر ساباط

محمدعلی علومی، نویسنده، پژوهشگر، اسطوره‌شناس و طنزپرداز ایرانی بود که علاوه بر داستان‌نویسی، فعالیت‌های پژوهشی متعددی را در زمینه‌ی طنز در ادبیات فارسی ارائه داده است. او که اصالتاً کرمانی بود، با اشراف کامل به مردم این سرزمین و درک چالش‌های اجتماعی آن‌ها، کتاب امیر ساباط را به رشته‌‌ی تحریر درآورد. امیر ساباط شخصیتی است که در دل تاریخ و افسانه‌های کرمان و بم جان می‌گیرد. مردی که میان عدالت و جاه‌طلبی، حقیقت و فریب ایستاده است. او نه تنها یک شخصیت داستانی، بلکه تمثیلی فوق‌العاده از انسان‌هایی است که در برابر قدرت و سرنوشت ایستادگی می‌کنند.

محمدعلی علومی با شخصیت‌پردازی خوب و فضاسازی مناسب، توانسته است یک نمونه‌ی عالی از سبک رئالیسم جادویی را به کارنامه‌ی ادبی کشور بیفزاید. کتاب امیر ساباط با پرش‌های زمانی، تأثیر وقایع گذشته را بر زندگی شخصیت‌ها در سال‌های بعد نشان می‌دهد. این کتاب را می‌توانیم در دسته‌ی روایت‌های اسطوره‌ای ادبیات فارسی نیز بگنجانیم. بشیر که در ابتدای داستان به شکل رعب‌انگیزی در خانه‌ی قدیمی و در پیش چشم همسایه‌ها دستگیر می‌شود، همان آرش کمان‌گیر است. او جانش را برای رعیت‌ها و مظلومانی فدا کرد که شاید هرگز علت حضور و رفتنش را نفهمیدند. او در هیاهوی زمان به یک ابرقهرمان تبدیل شد. جوانی که شعله‌ی سرکش بیداری‌اش در تاریکی سرنوشت و در تندباد بی‌عدالتی‌ها به‌یک‌باره خاموش می‌شد.

امیر ساباط؛ روایتی ضد‌کلیشه و پرپیچ و تاب

امیر ساباط شخصیتی جان‌دار و پویا است که موساخان عامر در مقابل آن قرار دارد. رابطه‌ی این دو با یکدیگر، پیچیده‌تر از تقابل ساده‌ی خیر و شر است. آن‌ها در برخی از لحظات داستان با یکدیگر همراه می‌شوند؛ اما در عین حال مسیرهای متفاوتی را در زندگی دنبال می‌کنند. امیر ساباط نماد عدالت و حقیقت است؛ در مقابل آن موساخان عامر قرار دارد که جاه‌طلبی و قدرت‌طلبی او، زندگی را برای بسیاری از افراد تلخ و سخت کرده است. این پیچیدگی در روابط، یکی از جذابیت‌های کتاب امیر ساباط است که خواننده را به تأمل در ماهیت دوستی، قدرت و سرنوشت دعوت می‌کند.

نثر شاعرانه و سیال کتاب امیر ساباط را می‌توانیم به‌عنوان یک نقطه‌ی قوت در نظر بگیریم. محمدعلی علومی با پرش‌های زمانی اصولی میان حال و گذشته، توانسته است فرم بدیعی را خلق کند که خواننده را مجذوب می‌کند و تا انتهای داستان می‌کشاند. راوی کوچک این داستان با چشمانی کنجکاو و حیرت فراوان، تلخی‌ها و شیرینی‌های زندگی را چشیده و هرآنچه می‌بیند را برای ما نقل می‌کند. زمان در این داستان، نه فقط عددی بر تقویم، بلکه جریانی زنده و بی‌قرار است که شخصیت‌ها را در مسیرهای غیرمنتظره‌ای قرار می‌دهد.

محمدعلی علومی با اشراف کامل به فرهنگ دیرینه‌ی جغرافیای کرمان، توانسته است جزئیات جذابی را از روابط همسایگی و باورهای محلی در کتاب امیر ساباط ارائه دهد. این داستان تصویری زنده از یک جامعه‌ی ایرانی ارائه می‌دهد و خواننده را در فرهنگ، سنت‌ها و فضای اجتماعی جغرافیای دردکشیده غوطه‌ور می‌سازد. باید از نشر افکار جدید برای چاپ و انتشار این کتاب خواندنی، سپاس‌گزار باشیم.

کتاب امیر ساباط برای شما مناسب است اگر...

• از سبک رئالیسم جادویی لذت می‌برید.
• شیفته‌ی داستان‌های تاریخی و اسطوره‌ای با نثر شاعرانه و خیال‌انگیز هستید.
• تشنه‌ی یک روایت اجتماعی جان‌دار با مضامین پرمایه‌ی عدالت، قدرت و سرنوشت هستید.

در بخشی از کتاب امیر ساباط می‌خوانیم

مردی در خانه نبود.‌ بی‌بی مروارید چادرش را با دقتی بیشتر از همیشه دور خود پیچید و چند تار موی سفید و فرفری را زیر چارقد پنهان کرد. در را باز کرد. جوان راننده پرسید: منزل منوچهر، آقای منوچهر سلجوقی هستند؟

مروارید وحشت‌زده گفت: نه، ننه! یعنی الآن نیستند. چه کارشان دارید بگویم خودشان خدمتتان بیایند. شما هم خسته‌ نمی‌شوید ئی‌قدر راه همی بروید، برگردید. خدا نکرده، جرمی، خطایی کرده؟

رانندۀ جوان گفت: نه مادر، این‌ها یادگار بشیر است. از تهران فرستاده‌اند اینجا. بشیر وصیت کرده بود که برسد به پدربزرگش، آقای سلجوقی.

بی‌بی ‌مروارید نگاه از ساک بر‌نمی‌گرداند. به‌زور صدایش درآمد که، بشیر خودمان؟

رانندۀ جوان گفت: بله، بشیر خودمان.

با لبخندی غمگین ادامه داد:‌ می‌دانستی مادر، دبیرستانی که بشیر آنجا درس‌ می‌خوانده، شده به اسم او؟ کتابخانۀ شهر هم به اسم او شده.

گفت و سوار شد و به‌سرعت رفت. دودلاخ غلیظ که فرو نشست، می‌شد‌ بی‌بی مروارید را دید که ساک زرد طلایی را در آغوش گرفته، به دیوار تکیه کرده است و ساک را‌ می‌بوید، و بهت‌زده، مویه‌وار می‌گوید:

هایی بشیرم، شیر من، ‌هایی کجا رفتی؟! کدام نامرد همی تو را از ما گرفت؟ تو که شیر بودی، بشیر بودی، شیر جوان من. کجا رفتی؟ کجا...؟

فهرست مطالب کتاب

فصل خزان
فصل سه‌غار
فصل صحرا
فصل غربت
فصل آتش
فصل وهم
فصل غروب
فصل بی‌فصلی
فصل باد
فصل سایه
فصل سنگ
فصل آهو
فصل سرما
فصل پاییز
توضیح و معنای چند واژه