معرفی و دانلود کتاب باغ‌های تسلا

معرفی کتاب باغ‌های تسلا

پریسا رضا در کتاب باغ‌های تسلا، زندگی یک خانواده ایرانی در اوایل قرن بیستم را روایت می‌کند؛ داستان طلا، سردار و پسرشان بهرام، که ترکیبی از عشق، خانواده و روزمرگی است در پس زمینه تحولات سیاسی ایران نشان داده می‌شود. نویسنده با نثری ساده و زیبا، تأثیر سیاست و تاریخ بر زندگی مردم عادی را به شکلی ملموس روایت می‌کند.

درباره‌ی کتاب باغ‌های تسلا

پریسا رضا (Parisa Reza) در کتاب باغ‌های تسلا (Les Jardins de Consolation) داستان زندگی یک خانواده ایرانی در اوایل قرن بیستم را در بستر فرهنگ ایرانی و تحولات سیاسی ایران روایت می‌کند.

این جمله، نگاه عمیق و دردمندانه‌ی شخصیت‌ها به تغییرات جامعه و تحولات تاریخی ایران را به خوبی نشان می‌دهد و فضای حسی و تاریخی داستان را برای ما ملموس می‌کند. «خلاصه که پسرم، به عمرِ من، و متأسفم که این‌گونه می‌گویم، به عمرِ تو و به‌ خیالم بچه‌های تو هم این کشور رنگ آرامش و آزادی را به خود نخواهد دید. آزادی به چه کار می‌آید، وقتی بردگی این‌قدر مصیبت‌بار است، مصیبت چنین شاعرانه است و شعر این‌قدر فارسی است!»

طلا و سردار از یک روستای دورافتاده با هم ازدواج می‌کنند و عشق آرام و عمیق آن‌ها در طول زندگی و با تولد پسرشان بهرام عمیق‌تر می‌شود. داستان، علاوه بر روایت زندگی خانوادگی، تغییرات بزرگ سیاسی و اجتماعی ایران در دوره سقوط قاجار و به قدرت رسیدن رضاخان را هم نشان می‌دهد و تأثیر این تحولات بر زندگی مردم عادی را به تصویر می‌کشد. بهرام، برخلاف والدینش که به سیاست توجهی ندارند، وارد فعالیت‌های سیاسی شده و در عین حال با چالش‌ها و تجربه‌های زندگی شخصی و عشق‌هایش روبه‌رو می‌شود.

پریسا رضا ایران و ایرانی را نه خوب می‌بیند و نه بد؛ او معتقد است ما همانیم که هستیم، در جهانی که با قدرت، تجدد و جذابیت دیگران در تعادل است. ما با شعر و کلمات، دلربایی و شادی، با همه‌ی آن‌هایی که به سرزمین‌مان چشم دوخته‌اند رابطه برقرار می‌کنیم و همین تناقض‌هاست که زندگی ما را شکل می‌دهد. ما متجاوزان خود را مسحور می‌کنیم و سپس در شبی برای حال و روزمان اشک می‌ریزیم و دوباره روز از نو روزی از نو!

پریسا رضا در این داستان ایرانی، شخصیت‌ها را قضاوت نمی‌کند و تاریخ را بهانه‌ای برای دسته‌بندی افراد به «خوب» و «بد» قرار نمی‌دهد. رمان باغ‌های تسلا به‌جای آن، با کنار زدن تابوهای اجتماعی و موانع روانشناختی، تلاش می‌کند حقایق نهفته در رفتار جمعی ما را نشان دهد و همچون آینه‌ای، قضاوت را به عهده‌ی خواننده می‌گذارد.

این رمان تاریخی یادآور رمان کوتاه مروارید (The Pearl) به قلم جان اشتاین‌بک (John Steinbeck) است؛ با فضایی شبیه افسانه و نثری زیبا. پریسا رضا تصویری کاملاً متفاوت از ایران به خواننده نشان می‌دهد؛ تصویری که با آنچه در روزنامه‌ها و مجلات می‌خوانیم فرق دارد. هرچند نویسنده در هفده‌سالگی ایران را ترک کرده، اما این سرزمین رد ماندگاری بر جان او گذاشته است. عشق او به چوپانان و کشاورزان سخت‌کوش در جای‌جای داستان لمس می‌شود. به همین دلیل، رمان باغ‌های تسلا کتابی است لطیف و سرشار از غم و امید. این کتاب را نشر برج با ترجمه‌ی ابوالفضل الله‌دادی منتشر کرده است.

جوایز و افتخارات کتاب باغ‌های تسلا

• برنده‌ی جایزه‌ی رمان اول سنگور در سال 2015
• برنده‌ی جایزه‌ی کبک در سال 2017
• برنده‌ی جایزه‌ی فرانس ماری در سال 2017
• برنده‌ی جایزه‌ی کلر در سال 2017
• برنده‌ی جایزه‌ی بِله در سال 2017

نکوداشت‌های کتاب باغ‌های تسلا

• رمانی ظریف و در ظاهر آرام… از یک روایت صمیمی از زندگی طلا و سردار که به سفری گسترده در ایران اوایل قرن بیستم تبدیل می‌شود. (روزنامه نیویورک تایمز)
• رمان خیره‌کننده نخست پریسا رضا، «باغ‌های تسلا»، در طول دهه‌ها تاریخ و فرهنگ جذاب ایران رخ می‌دهد… رمان همچون رؤیای بیداری شما را درگیر می‌کند. نثر آن پر از جزئیات است و احساسات خواننده را برانگیخته می‌کند… این رمان بیشتر داستان تاریخ یا تحولات سیاسی نیست، بلکه داستانی صمیمی و غنی از انسان‌هاست. (روزنامه بوستون گلوب)
• علاوه‌براین که قدرت زبان پریسا رضا توجه ما را جلب می‌کند، حس تعلیق ظریف و سنگینی که ایجاد می‌کند هم با پیش رفتن روایت تا انقلاب تشدید می‌شود… نثر نویسنده آن‌چنان ریشه در خاک حاصل‌خیز ایران دارد که اثر باغ‌های تسلا گویا یک ملت کامل را در خود جای داده است. (Barnes & Noble Review)

باغ‌های تسلا برا شما مناسب است اگر

• علاقه‌مند به داستان‌هایی با عمق تاریخی و فرهنگی ایران در دهه‌های گذشته هستید.
• دوست دارید با روایت‌های صمیمی و ملموس از زندگی شخصیت‌ها ارتباط برقرار کنید.
• به رمان‌هایی با نثر پرجزئیات، شاعرانه و جذاب که حس و حال محیط و انسان‌ها را منتقل می‌کنند، علاقه‌مندید.

در بخشی از کتاب باغ‌های تسلا می‌خوانیم

اوایل بهار، بهرام، در ایستگاه اتوبوس، به الهه برمی‌خورد.

-... می‌دانم که می‌دانی که می‌دانم.

و من می‌دانم که می‌دانستی. دقیقاً می‌دانستی چه می‌خواهم و نخواستی آن را به من بدهی، اما از من دریغش هم نکردی. این کار برایت خیلی لذت‌بخش است. هرچند ناخودآگاه، چون تصوری که از خودت داری به تو اجازه نمی‌دهد که از آن آگاه باشی، فقط هم در مورد من نیست، حتماً در سبد زن‌هایت آدم‌های دیگری هم هستند.

گوش کن بهرام، من این حرف را کاملاً صادقانه می‌گویم، تو در زندگی عاشقانه‌ات بین هزاران خواسته و تردید غرق شده‌ای، نه می‌توانی از یک دختر بگذری و نه هیچ‌کدام را می‌خواهی، از همه‌ ناراضی هستی... زندگی خودت است، صاحب‌اختیارش خودتی، اما من نمی‌توانم بمانم و این وضع را ببینم...

می‌دانم که هرچه در این لحظه می‌گویم برایت جالب نیست، تو جای دیگری هستی و در بازی‌های دیگر، اما خیلی مهم نیست. برای دل خودم می‌گویم نه تو، با گفتنش خودم را آزاد می‌کنم.

شاید آنچه می‌خواهم بگویم از روی خودپسندی باشد، اما چه حیف، فکر می‌کنم من یکی از بهترین اتفاق‌هایی بودم که می‌توانست برایت بیفتد و تو نخواستی ببینی...

همه‌ی این حرف‌ها یک‌نفس. و الهه سوار اتوبوس می‌شود.

- لطفاً با اتوبوس بعدی بیا.

بهرام می‌زند زیر خنده، مطلقاً چیزی نفهمیده است.

- آخر تو از چی با من حرف می‌زنی؟

خداوندا، چرا زن‌ها چنین به دنیایِ واهی حقیقت وابسته‌اند؟ و مردها این‌قدر غیرمنطقی‌اند؟...

بهرام سوار اتوبوس می‌شود. به‌تازگی‌ زیر بارِ وداع فیروزه رفته است، به دلگرمی نیاز دارد.

فهرست مطالب کتاب

فصل اول: حوا، معصومیتِ دوزخ
فصل دوم: گوهر، فرشته ی مادرِ خردسال
فصل سوم: مَهین، لذتِ زن
فصل چهارم: فیروزه، رؤیای یک مرد عاقل
فصل پنجم: الهه، ایزدبانویِ کشتی شکستگان