معرفی و دانلود کتاب بیست: رمان ترک سیگار

معرفی کتاب بیست: رمان ترک سیگار

اگر قصد دارید از سیگار کشیدن دست بکشید اما انگیزه کافی برای این کار را ندارید، کتاب بیست: رمان ترک سیگار نخستین و جذاب‌ترین اثر ریچارد بیرد، به شما برای قدم گذاشتن در این راه کمک می‌کند. این اثر به ماجرای مردی می‌پردازد که بعد از ده سال تصمیم به ترک سیگار می‌گیرد اما آیا او موفق می‌شود تصمیم خود را عملی کند؟

درباره کتاب بیست: رمان ترک سیگار:

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های سیگار با دیگر مواد مخدر موجود در دنیا که احتمالا اسمشان به گوشتان خورده است، این می‌تواند باشد که سیگار یا به طور کلی دخانیات بیشتر باعث وابستگی روانی شما می‌شود تا وابستگی جسمی. وابستگی روانی و حتی عاطفی که سیگار برای شما ایجاد می‌کند گاهی ممکن است تا حدی شدید باشد که منجر به خلق یک اثر ادبی یا هنری شود. شاید برای شما هم جالب باشد بدانید که ریچارد بیرد با همین انگیزه و هدف دست به نگاشتن کتاب بیست: رمان ترک سیگار زد.

این کتاب پرفروش و جذاب ماجراهای زندگی فردی به نام گرگوری سیمپسون است که در ده سال از عمرش روزی بیست نخ سیگار می‌کشید اما یک روز تصمیم می‌گیرد این عادت را ترک کند و از آن به بعد زندگی سالم‌تری داشته باشد. برنامه گرگوری برای ترک سیگار به این صورت پیش می‌رود که او هربار میل و اشتیاق به سیگار کشیدن پیدا می‌کند، به جای آن مطلبی می‌نویسد تا دستانش مشغول کاری باشند اما مساله‌ای که فکرش را مشغول می‌کند این است که هر چه می‌نویسد به نوعی به سیگار ربط پیدا می‌کند و درباره سیگار است. او حتی از بهبود حالش بعد از شکست‌های عشقی‌اش به کمک سیگار می‌گوید. انگار که سیگار همچون یک رفیق صمیمی همیشه در کنارش حضور داشته است.

منظور از عدد 20 در کتاب بیست: رمان ترک سیگار (X20: A Novel of "Not" Smoking) اشاره به تعداد سیگارهای موجود در یک پاکت دارد. این کتاب نخستین بار در سال 1996 منتشر شد و اولین اثر نوشته شده توسط ریچارد بیرد، نویسنده معاصر انگلیسی است. او در این رمان به شرح زندگی و وقایع اتفاقات بیست روز نخست ترک سیگار فردی می‌پردازد که روزانه بیست نخ سیگار می‌کشیده است. بازی با عدد بیست در نظر بیرد به منظور انعکاس محدودیت‌های ایجاد شده در زندگی کسانی است که به سیگار کشیدن عادت می‌کنند یا به نوعی معتاد سیگار می‌شوند. این اثر نثر ساده و روانی دارد اما گه‌گاه دچار پیچیدگی‌هایی در انتقال مفاهیم و بیان می‌شود و همین عامل جذابیت و کشش داستان را دوچندان کرده است.

خواندن کتاب بیست: رمان ترک سیگار به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

در قدم اول مطالعه این کتاب به تمام کسانی که خود یا اطرافیانشان سیگار می‌کشند پیشنهاد می‌شود تا زمینه‌ای برای ترغیبشان به ترک دخانیات ایجاد شود. خواندن کتاب جذاب بیست هم‌چنین به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی و رمان‌های انگلیسی با موضوعات نسبتا به روز پیشنهاد می‌شود.

با ریچارد بیرد آشنا شویم:

این نویسنده انگلیسی در سال 1967 چشم به جهان گشود و در دانشگاه کمبریج به تحصیل پرداخت. ریچارد بیرد (Richard Beard) دورانی از زندگی خود را در شهرهای گوناگونی چون توکیو، هنگ کنگ، استراسبورک و پاریس گذرانده است. بیشتر آثار او تحت تاثیر آموزه‌های گروه ادبیات بالقوه انگلیسی قرار گرفت. مهم‌ترین هدف این گروه پیشنهاد ساختارهای جدید به نویسندگان تازه کار در جهت خلق آثار و الگوهایی تازه و بدیع بود. از دیگر آثار او می‌توان رمان‌های دمشق، کارتونیست و استخوان‌های خشکیده را نام برد.

در بخشی از کتاب بیست: رمان ترک سیگار می‌خوانیم:

تئو هر هفته کم‌تر از هفته‌ی قبل سیگار می‌کشید، و ما همه می‌دانستیم که او دارد می‌میرد. والتر، سرسخت و لجوج، خودش را به این در و آن در زد تا سیگار سلتیکی را پیدا کند که تئو دوست داشت، و بعد به اهمیت فصل زمستان در مورد سرفه‌ی تئو اشاره کرد. زمستان که کم‌کم جایش را به بهار داد، والتر تقصیر را گردن خانه انداخت: ذراتی سمی که به خاطر ساخت آزمایشگاه به وجود آمده، یا خاکسترهای میکروسکوپی به‌جامانده از آتش‌سوزی.

اِمی به او گفت که بس کند.

تئو به خاطر سرطان ریه‌ش که از سیگار کشیدنه داره می‌میره.

عشق امی را عوض کرده بود، انگار بالاخره قبول کرده بود که تقدیرِ همیشگی‌اش دل باختن به سیگاری‌هاست. خودش فکر می‌کرد شاید یک‌جور عقده‌ی اُدیپ باشد. حتی یک‌بار اعتراف کرد که چه‌طور در قبال بی‌پروایی و بی‌خیالی لازم برای سیگار کشیدن احترامی حسرت‌بار قایل است. به نظرش این کار نوعی توسل به خدا برای عنایتی ویژه بود، و هر چند راه‌های دیگری هم برای این کار وجود داشت، مثل کوه‌نوردی و مسابقات موتورسواری، ولی هیچ‌کدام‌شان برای مردهایی که دوست‌شان داشت هیچ‌وقت جذاب نبود.

تئو برای همه روشن کرده بود که نمی‌خواهد هفته‌های آخر را در بیمارستان بگذراند. دوست نداشت دکترها مدام با او ور بروند و سوراخ‌سوراخش کنند و مایعات بدنش را بکشند، انگار این اندازه‌گیری‌ها چیزی را روشن می‌کند. مخصوصا از اَنترن‌های جوان و مشتاقی بدش می‌آمد که خیلی مؤدب اجازه می‌خواستند تا ریه‌هایش را برای استفاده در آموزش بچه‌مدرسه‌ای‌ها نگه‌داری کنند. بعد از این‌که او می‌مُرد البته.

ترجیح می‌داد در خانه و بین یک عده آدم غیرمنطقی باشد.