معرفی و دانلود کتاب تغییر

معرفی کتاب تغییر

آثار مو یان همواره در چین گرفتار سانسور بوده‌اند. او که برنده جایزه نوبل ادبیات شده، در کتاب تغییر از خاطرات کودکی خود و اتفاقات 50 سال اخیر چین، با نگاهی متفاوت می‌گوید. او همچنین از تاثیر مسائل سیاسی بر زندگی مردم فقیری نوشته است که بیشتر جامعه‌ی این کشور را در بر گرفته‌اند.

درباره کتاب تغییر:

مو یان (Mo Yan) در این کتاب، بخشی از تاریخ چین را روایت می‌کند که برخلاف دیگر نوشته‌های این کشور، تمرکز و نگاهش بر سیاست نبوده و به خود مردم می‌پردازد. کتاب حاضر نگاهی از پایین به بالا نسبت به کشوری دارد که مدام درحال تغییرات سیاسی و اجتماعی است. او با گشت و گذار در تاریخ از اتفاقات کوچک و آدم‌های معمولی می‌گوید و به تاریخ روح می‌بخشد. مو یان بیان می‌کند که چطور رویدادهای کوچک و بزرگ‌ بر زندگی انسان‌ها اثر می‌گذارند.

این نویسنده توانمند در رمان خود، تاریخ مدرن و سنتی، تاریخ غنی و سنت عامیانه چین را ترکیب کرده است. از آن‌جایی که خودش از طبقه فقیر جامعه بوده و از حاشیه کشور می‌آید، خوانندگان آثارش به خوبی می‌توانند سخنان او را درک کنند. شخصیت‌های کتاب تغییر (Change)، کارگران، کشاورزان، و افراد طبقه فقیر جامعه‌اند. همان افرادی که نمایان‌گر چین واقعی هستند.

در کتاب تغییر شما با خاطرات کودکی و نوجوانی نویسنده و رویدادهای اخیری که در چین اتفاق افتاده‌اند، به نحوی به همراه مو یان به این کشور سفر می‌کنید و با حقایقی کمتر گفته شده آشنا می‌شوید.

نکوداشت‌های کتاب تغییر:

- مویان با آمیزه‌ای از فانتزی و واقعیت و همچنین دیدگاه‌های تاریخی و اجتماعی، دنیایی را به وجود آورده که پیچیدگی‌های آن یادآور آثار گابریل گارسیا مارکز و ویلیام فاکنر است. (کمیته نوبل ادبیات)

- اگر چین کافکا داشته باشد، آن مو یان است. او این توانایی را دارد که جامعه خود را از دریچه‌های مختلف مورد بررسی قرار دهد و دگرگونی‌های خیالی و شبیه به دگردیسی ایجاد کند. (مجله Publishers Weekly)

کتاب تغییر برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به تاریخ و مسائل مربوط به کشور چین علاقه‌مند باشید، این کتاب برای شما مناسب خواهد بود.

با مویان بیشتر آشنا شویم:

این نویسنده معاصر چینی متولد سال 1955 بوده و نام اصلی او گوان موئه می‌باشد که آن را به اسم مستعار مو یان تغییر داده است. مو یان در زبان چینی به معنای «حرف نزن» می‌باشد که احتمال می‌رود این نام را در واکنش به سانسورهای آثارش انتخاب کرده است.

او در سال 2012 به عنوان اولین فرد چینی مقیم همان کشور، به خاطر واقع‌گرایی وهم‌آلود آمیخته با داستان‌های عامیانه و تاریخی در کتاب‌هایش، برنده جایزه نوبل شد. از جمله دیگر آثار او می‌توان به «ذرت سرخ»، «ترانه‌های گیاه سیر»، «جمهوری شراب» و «مرگ و زندگی در انتظار من» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب تغییر می‌خوانیم:

هر دو طرف میدان و جلوِ ایستگاه پُر بود از دست‌فروش. آن‌ها سعی می‌کردند برای فروشِ هر چیزی که داشتند، هر طور شده مشتری جلب کنند. دو سال قبل، تنها جایی که می‌توانستی نزدیک ایستگاه چیزی برای خوردن پیدا کنی، رستوران دولتی بود با سرویس‌دهی افتضاحش. بعد کارآفرینان در کوتاه‌مدت شروع به رشد کردند و در عرض چند سال مغازه‌های خصوصی مثل بامبو بعد از اولین باران بهاری این‌جا و آن‌جا سبز شدند؛ درحالی‌که رستوران‌های ملی و عمومی و تعاونی‌ها و مغازه‌های دولتی بسته می‌شدند.

سوار اتوبوس شدم و تازه سه‌ی بعدازظهر به خانه رسیدم. دیدن منظره‌ی درب‌وداغان خانه و بدتر از آن سیمای پدر و مادرم که به‌وضوح از آخرین دیدارمان پیرتر شده بودند، فراتر از طاقت و توان من بود. همه‌ی شرایط کمپ را برای‌شان تعریف کردم، این‌که مسیر رسیدن به مقام دولتی به رویم بسته بود، رؤیایم برای آموختن رانندگی کامیون در هم شکسته بود و نهایت کاری که از پسش برآمده بودم، بازگشت به خانه پس از گذراندن دو سال در ارتش بود.

آن‌ها گفتند «گمون می‌کردیم این شانس بزرگیه تا بتونی برای خودت یه زندگی درست کنی…» من هم جواب دادم «بدشانسی آوردم که اون مأموریت به پستم خورد. اگه من رو می‌فرستادند نیروی زمینی، احتمالاً الآن افسر بودم.» پدر گفت «گفتن این‌ها چه فایده‌ای داره؟ می‌بینی که این‌جا همه‌چی سرجاشه. حالا برگرد و نهایت سعی‌ات رو بکن. از این‌که خودت رو به زحمت بندازی نترس. مردم از مرض و بیماری می‌میرند ولی از کار کردن زیاد نمی‌میرند. تلاش کن، چه زود و چه دیر بالاخره مافوقت متوجهت می‌شه. اگه نتونستی ارتقا بگیری و نذاشتن رانندگی یاد بگیری، یه راه پیدا کن و وارد حزب بشو. من تو کل زندگیم یه کمونیست وفادار بوده‌م، اما هیچ‌وقت بهم فرصت ورود به حزب رو ندادند. من آینده‌ای ندارم، ولی تو داری. سعی کن الآن که تو ارتش هستی راهی پیدا کنی و وارد حزب بشی. اون وقته که می‌تونی با کرامت و بزرگی به خونه برگردی.