معرفی و دانلود کتاب خانه

معرفی کتاب خانه

کتاب خانه نوشتۀ تونی موریسون (برندۀ جایزه نوبل ادبیات) اثری پرفروش، کوتاه و درعین‌حال تأثیرگذار است که داستان یک سرباز سیاه‌پوست آمریکایی را پس از جنگ و در بازگشت به خانه روایت می‌کند. موریسون در خلال این داستان به موضوعات مرتبط با نژادپرستی و تبعیض‌های اجتماعی پرداخته. گفتنی‌ست این اثر جوایز متعددی را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورده است.

دربارۀ کتاب خانه

کتاب خانه (Home) دهمین رمان منتشرشده از تونی موریسون (Toni Morrison)، نویسندۀ سیاهپوست است که در سال 2012 به چاپ رسید. این رمان داستان زندگی سرباز بیست‌وچهار ساله‌ای به نام فرانک مانی را روایت می‌کند که از سیاه‌پوستان آمریکایی است و در قالب ارتش آمریکا عازم جنگ کره شده. او و خانواده‌اش در فقر و بدبختی زندگی می‌کردند و در واقع فرانک برای فرار از وضعیت موجود خواهرش سی را تنها می‌گذارد و به ارتش آمریکا ملحق می‌شود. بعد از جنگ، در جستجوی خواهر کوچکش به جورجیا سفر می‌کند و داستان پرکشش این رمان با بازگشت او به زادگاه روستایی‌اش ادامه می‌یابد. اینجاست که رازهای سربه‌مهر کشف می‌شوند و فرانک در نهایت در می‌یابد مرد بودن و مردانگی واقعاً به چه معناست، برای التیام یافتن چه چیزهایی لازم است و مهم‌تر از همه، بازگشت به خانه چه معنایی دارد. در واقع، سفر فرانک در بازگشت به خانه هم سفری مادی است و هم سفری روحی.

تونی موریسون در این رمان خواندنی و تأثیرگذار پدیده‌هایی نظیر جنگ، فقر، اختلاف طبقاتی و بدرفتاری طبقه کارفرما با کارگر را نقد می‌کند. او در اثر حاضر به مشکلات سیاه‌پوستان آمریکایی در کشور خودشان می‌پردازد و نشان می‌دهد آن‌ها تا چه اندازه در وطنشان مورد رنج و آزار دیگر افراد جامعه قرار می‌گیرند.

جوایز و افتخارات کتاب خانه

• بهترین کتاب سال به انتخاب رادیوی ملی آمریکا (ان‌پی‌آر)
• نامزد دریافت مدال اندروکارنگی در سال 2013
• اثر ادبی شاخص به انتخاب واشنگتن پست
• اثر ادبی شاخص به انتخاب نیویورک تایمز
• بهترین کتاب سال به انتخاب اِی‌وی‌کلاب
• کتاب پرفروش ملی در آمریکا

نکوداشت‌های کتاب خانه

- روایتی پربار که با گسترۀ رویایی و عظمت شاعرانه موریسون در هم آمیخته است. (مجلۀ ال)

- اثری درخشنده... هیچ رمان‌نویسی نتوانسته است زیبایی و دموکراسی زبان بومی‌ آمریکایی را به این خوبی به تصویر بکشد. (بوستون گلوب)

- شاید بتوان گفت این کتاب غنایی‌ترین اثر موریسون تا به امروز باشد... خانه سرعت بیشتری نسبت به رمان‌های قبلی موریسون نظیر «عشق» یا «جاز» دارد؛ انگار در پس‌زمینۀ داستان صدای کوبیدن طبل به طور پیوسته شدت می‌گیرد و داستان‌‌نویس ناچار است داستان را زودتر ادامه دهد. (نیویورک ریویو آو بوکز)

- اثری عمیق... تصویرسازی موریسون از فرانک واضح و درعین‌حال صمیمانه است؛ پرتره‌های او از زنان زندگی فرانک نیز به همان اندازه استادانه است. با وجود کم‌حجم بودن کتاب، نثر تند و شخصیت‌پردازی‌های جزئی، داستان بسیار قدرتمندی از مردی را روایت می‌کند که در تلاش است تا ریشه‌ها و مردانگی‌اش را بازیابد. (مجله اوپرا)

کتاب خانه برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به خواندن رمان و داستان‌های اجتماعی و تاریخی خارجی علاقه‌مند هستید، این کتاب خواندنی را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

با تونی موریسون بیشتر آشنا شویم

تونی موریسون نویسندهٔ آمریکایی و استاد دانشگاه بود که در سال 1993 برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. او نخستین زن سیاهپوستی بود که موفق به دریافت این جایزه شده بود. موریسون در طول 6 دهه فعالیت ادبی آثار زیادی را از خود به جای گذاشته است. او در بیشتر آثارش به بیان دغدغه‌های زندگی زنان سیاه‌پوست پرداخته و برده‌داری، نژادپرستی و همچنین تبعیض علیه زنان را مذمت کرده است. از رمان‌های شاخص او می‌توان به کتاب‌های «خانه، عشق، یک بخشش، محبوب، سولا، آبی‌ترین چشم، سرود سلیمان و بهشت» اشاره کرد که به زبان فارسی نیز ترجمه شده‌اند. از کتاب‌های غیرداستانی موریسون نیز می‌توان «به یاد بسپار، کتاب سیاه و بازی در تاریکی» را نام برد.

این نویسندۀ پرآوازه جوایز و افتخارات زیادی را از آن خود کرده است؛ از جمله: جایزهٔ نوبل ادبیات، جایزهٔ پولیتزر، جایزهٔ کتاب ملی، جایزهٔ کتاب آمریکا، جایزهٔ کتاب رابرت اف. کندی، جایزهٔ ملی حلقهٔ منتقدان کتاب، جایزهٔ هلمریچ، جایزهٔ رگیوم جولی برای ادبیات، جایزهٔ نورمن میلر، نشان افتخار آزادی ریاست جمهوری، مدال تامس جفرسون، مدال نیکلا-چنسلر، مدال ملی علوم انسانی و جایزه دستاورد خلاقانه کتابخانه کنگره. موریسون در نهایت در سال 2019 در نیویورک آمریکا درگذشت.

در بخشی از کتاب خانه می‌خوانیم

زوجی که با آن‌ها بدرفتاری شده بود باهم پچ‌پچ می‌کردند، زن به‌آرامی و با التماس و مرد با اصرار و پافشاری. فرانک با خود فکر کرد حتماً وقتی به خانه برسند مرد زن را کتک می‌زند. همه همین کار را می‌کنند. وقتی در حضور دیگران تحقیر شوی همین کار را می‌کنی. یک مرد به‌تنهایی می‌تواند مسئله را فراموش کند، چیزی که غیرقابل تحمل است، شاهد بودن یک زن، یک همسر است. کسی که نه‌تنها دعوا را دیده، بلکه جرئت کرده دخالت هم بکند و بخواهد او را نجات دهد. مرد نمی‌تواند از خودش مراقبت کند، از زنش هم همین‌طور، سنگی که به صورت زن خورد نشانگر این حقیقت است. زن باید تاوان آن بینی شکسته را بدهد. بارها و بارها.

سرش را به قاب پنجره تکیه داد و تحت‌تأثیر محتوای فنجان چرتی زد. وقتی بیدار شد که شنید کسی دارد روی صندلی کنارش می‌نشیند. عجیب بود. کُلی صندلی خالی در واگن بود. برگشت و نگاهی به هم‌صندلی‌اش انداخت و بیش از این‌که جا بخورد به‌نظرش جالب آمد: مردی ریزاندام که کلاهی با لبه‌ی خیلی پهن به سر داشت. کت‌وشلوار آبی رنگ‌پریده‌اش شامل کتی بلند و شلوار گشاد پاچه‌تنگ بود. کفش‌هاش سفید بودند و به طور غیرعادی نوک‌تیز. مرد به جلو خیره شده بود و به فرانک که تکیه می‌داد تا چرتش را ادامه دهد توجهی نکرد. به محض این‌که به صندلی تکیه داد، مرد که کت گشاد و شلوار پاچه‌تنگِ بالاگشاد پوشیده بود، بلند شد و در انتهای راهرو بین صندلی‌ها ناپدید شد. روی صندلی چرمی حتا جای نشستنش فرو نرفته بود.

هنگام عبور از منظره‌های یخ‌زده و نه‌چندان تمیز، فرانک تلاش کرد آن‌ها را در ذهنش تزئین کند: شکاف‌های بزرگ را به رنگ بنفش رنگ‌آمیزی کرد و با رنگ طلایی ضربدرهایی روی تپه‌ها گذاشت. روی مزرعه‌های بایر و بی‌بار گندم رنگ زرد و سبز چکاند. ساعت‌ها تلاش برای رنگ کردن دوباره‌ی منظره‌های غرب و بی‌حاصل بودن آن او را برآشفته کرده بود، اما موقع پیاده شدن از قطار به اندازه‌ی کافی آرام بود. سروصدای ایستگاه به ‌قدری ناهنجار بود که ناخودآگاه دستش را به طرف سلاح کمری‌اش برد. البته سلاحی در کار نبود، پس به یک میله‌ی فولادی تکیه داد تا وقتی که وحشتش فروکش کرد.