معرفی و دانلود کتاب در جستجوی فلسطین: سردرگمی بزرگ شدن در خانواده‌ای آمریکایی عرب

معرفی کتاب در جستجوی فلسطین: سردرگمی بزرگ شدن در خانواده‌ای آمریکایی عرب

کتاب در جستجوی فلسطین نوشته‌ی نجلا سعید، روایتی تأثیرگذار، صادقانه و ژرف از هویتی درهم‌تنیده و زیستی پر کشمکش در میان سه فرهنگ آمریکایی، عرب و مسیحی است. نجلا سعید، دختر ادوارد سعید، اندیشمند نام‌آشنای فلسطینی، در این خاطرات به کندوکاو در کودکی، نوجوانی و جوانی خود در نیویورک می‌پردازد و تلاشش را برای فهم خود، ریشه‌ها و جایگاهش در جهان روایت می‌کند.

درباره‌ی کتاب در جستجوی فلسطین

کتاب در جستجوی فلسطین (Looking for Palestine) بازتابی از تنش‌های درونی نسل دوم مهاجران است که با دوگانه‌ی تبعید از وطن و عدم‌پذیرش در وطنِ دوم، روبه‌رو هستند. او برخلاف روایت‌های غالب که بر پیوستن به فرهنگ غالب تأکید دارند، دست به بازآفرینی جایگاه زنِ عرب در دل ابرقدرت‌های آمریکایی می‌زند. نجلا سعید (Najla Said) با نثری صمیمی و طنزی شیرین، تجربیات خود را از بزرگ‌شدن در خانواده‌ای خاص و استثنایی در شهر شلوغ و سفیدپوست‌محور نیویورک بازگو می‌کند؛ جایی که او در مدرسه‌ای اشرافی با هم‌کلاسی‌های بلوندش متفاوت به نظر می‌رسد، درحالی‌که سعی دارد هویتی آمریکایی را در کنار هویت عربی‌اش حفظ کند و به‌جای آن در خانه، در فضایی آکنده از بحث‌های ادبی، فکری و سیاسی و در محضر پدری چون ادوارد سعید که برای جهان نماد مبارزه برای عدالت بود، رشد می‌کند.

نجلا سعید در این اثر، به بازنمایی تجربه‌ی شخصی خود به‌عنوان زنی عرب - آمریکایی می‌پردازد و آن را به بستری گسترده‌تر از نظام‌های سلطه‌ی نمادین گره می‌زند؛ از تبعیض نژادی و طبقات اجتماعی در نیویورک گرفته تا کلیشه‌های رسانه‌ای درباره‌ی فلسطینی‌ها. به بیان دیگر، او با بهره‌گیری از روایت اول‌شخص، گفتمانی جایگزین برای تجربه‌ی حاشیه‌نشینی فرهنگی خلق می‌کند. روایت او نه بازگشت به ریشه است و نه انکار ریشه، او نوعی درنگ در برزخی از هویتی گمشده را به نمایش می‌گذارد که حامل آگاهی و رنجی توأمان است.

در جستجوی فلسطین کتابی‌ست که خاطرات دختری مهاجر در دل تمدنی غریبه را روایت می‌کند، اما اگر کمی دقیق‌تر نگاه کنیم، این کتاب تلاشی‌ست برای بازنویسیِ معنای «خانه» و «خود» در جهانی که مرزهای جغرافیایی، زبانی و تاریخی هر لحظه از نو ترسیم می‌شوند. نجلا سعید با زبانی نرم اما ریشه‌دار، در پس خاطراتش نشان می‌دهد هویتی که در جستجوی آن است، می‌تواند مجموعه‌ای زنجیروار از پرسش‌هایی بی‌قرار باشد. او در مواجهه با تصویرهای تحریف‌شده از موجودیت خویشتن، به بازسازی هوشمندانه‌ی روایتی انسانی و چندلایه دست می‌زند که هم‌زمان شخصی و جمعی، لطیف و تندخو و کودکانه و بی‌رحمانه است. این کتاب را می‌توانید با ترجمه‌ی احمد فاضلی شوشی از نشر عبارت بخوانید.

نکوداشت‌های کتاب در جستجوی فلسطین

• آنچه در مورد این کتاب اساسی و به‌یادماندنی است، کاوش نویسنده در مورد رابطه‌اش با خانواده و محیط اجتماعی‌اش است... او صحنه‌هایی از تعاملات شخصی با پدرش و گاهی اوقات تبادلات طنزآمیزشان را به تصویر می‌کشد که به فضای کتاب حس و حالی گرم و صمیمی می‌دهد. (سانفرانسیسکو کرونیکل)
• در یک خاطره‌ی روشنگر، دختر ادوارد سعید، نویسنده، دانشگاهی و نماد خودمختاری فلسطینیان، تاریخ پیچیده‌ی خانوادگی خود و نقش آن در شکل‌گیری هویتش را بررسی می‌کند... داستانی روشنگر، گرم و به‌موقع درباره‌ی بلوغ که جستجوی نویسنده برای هویت را در میان هزارتوی گیج‌کننده‌ی رابطه‌ی آمریکا با خاورمیانه بررسی می‌کند. (کرکس رویو)
• خاطرات دردناک سعید، بلوغ او را به‌عنوان یک عرب - آمریکایی مسیحی در محله‌ی آپِر وست ساید نیویورک بررسی می‌کند... شخصیت پیچیده، شوخ‌طبعی، خودتحقیری و تمرکز بر امور شخصی به‌جای امور سیاسی، جذابیت کتاب نجلا سعید را فراتر از هر مخاطب قومی، فرهنگی یا مذهبی خاصی گسترش می‌دهد. (پابلیشرز ویکلی)
• نجلا سعید در خاطرات جذاب خود، در کتاب در جستجوی فلسطین، به بررسی سردرگمی‌های فرهنگی بزرگ‌شدن به‌عنوان یک عرب - آمریکایی در دهه‌های 1970 و 1980 در شهر نیویورک می‌پردازد. (روزنامه‌ی Elle)

کتاب در جستجوی فلسطین برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب در جستجوی فلسطین اثری درخشان در ژانر اتوبیوگرافی انتقادی است که هم‌زمان در سه سطح عمل می‌کند: روایت شخصی، تحلیل فرهنگی و نقد سیاسی. این کتاب را می‌توان به‌مثابه‌ی یک متن میان‌رشته‌ای در نظر گرفت که عناصر روان‌شناسی رشد، مطالعات مهاجرت، شرق‌شناسی و نظریه‌های چندفرهنگی را با مهارتی نادر در هم می‌تند و علاقه‌مندان به این زمینه‌ها می‌توانند از خواندن این کتاب بهره‌ی زیادی ببرند.

در بخشی از کتاب در جستجوی فلسطین: سردرگمی بزرگ شدن در خانواده‌ای آمریکایی عرب می‌خوانیم

علی‌رغم این‌که زبان عربی دور و برم را گرفته بود، و علی‌رغم پیوند عمیق پدر و مادرم با فرهنگشان، هیچ‌وقت نمی‌توانستم میان «مسلمانان متعصب» که تلویزیون نشان می‌داد، شاهزاده‌های ثروتمند صاحب نفت که در فیلم‌ها نشان می‌دادند، یا فرش‌های جادویی و رقاص‌های شرقیِ کتاب‌ها و عکس‌ها از یک سو و آدم‌هایی که می‌شناختم یا در طول زندگی از آن‌ها شناخت پیدا کرده بودم از سوی دیگر، ربط و نسبتی پیدا کنم. درحالی‌که پدرم دقیقاً درباره همین موضوع کتاب می‌نوشت. من به تصاویر عرب‌ها در تلویزیون و فیلم‌ها نگاه می‌کردم و بعد نگاهی به آینه می‌انداختم. سر درنمی‌آوردم. هیچ‌کسی را ندیده بودم که شبیه کارتون علی‌بابا باشد. هرگز هم نشنیده بودم پدر و مادرم کلمه‌هایی عجیب بر زبان بیاورند تا درهایی جادویی را باز کنند. می‌دانستم یهودی یا مسیحی چیست اما نمی‌دانستم مسلمان یعنی چه. مثل بسیاری از بچه‌های آمریکایی، خیال می‌کردم مسلمانان مردمی از مکان‌هایی بسیار دور و ناشناخته‌اند. یک‌بار صحنه‌ای را از یک کارتون برای مادرم بازی کردم. من و همگی دوستانم آن کارتون را دیده بودیم و تمام روز در مدرسه مسخره‌اش می‌کردیم. وقتی به خانه آمدم خواستم مادرم را هم بخندانم. روی زانوهایم نشستم شبیه کاری که مردان قهوه‌ای توی کارتون انجام می‌دادند. بالاتنه‌ام را خم‌وراست می‌کردم و دستانم را بالا می‌بردم و بر زمین می‌گذاشتم و تکرار و تکرار کردم و ضمن آن عبارتی را که شخصیت‌های کارتونی می‌گفتند بر زبان می‌آوردم: «هو وووووو، سلامی ی ی ی ی... هوووووو، سلامی ی ی ی ی ی ی ی ی» وقتی روبه‌بالا نگاه کردم، دیدم مادرم اصلاً خوشش نیامده، حتی از این‌که متوجه ایهام موجود در «سلامی» شده بودم ذوق‌زده نشده بود! این نوع تیزهوشی زبانی همیشه پدر و مادرم را ذوق‌زده می‌کرد! فهمیدم به دردسر افتاده‌ام اما نمی‌دانستم چرا. مادرم با چهره‌ای عبوس نگاهم کرد و گفت: «ناجی، کی این‌ها رو یادت داده؟ اصلاً خنده‌دار نیست. اصلاً» سری تکان داد و نچ‌نچ‌کنان از اتاقم بیرون رفت، بی‌آنکه توضیح دهد چرا عصبانی شده بود. از رفتارم خجالت کشیدم؛ اما به همان اندازه هم گیج بودم. کسی را نمی‌شناختم که آن شکلی نماز بخواند یا آن شکلی باشد. خیال می‌کردم خنده‌دار است.