معرفی و دانلود کتاب رمان نویسی در وقت اضافه - جلد دوم

معرفی کتاب رمان نویسی در وقت اضافه - جلد دوم

رمان نویسی آرزوی خیلی‌هاست اما انگار تبدیل شده به کاری که «در وقت اضافه» انجامش می‌دهند. محسن سلیمانی در کتاب رمان نویسی در وقت اضافه - جلد دوم از فصل بیستم شروع می‌شود و به مباحثی مانند شخصیت‌پردازی، خط زمانی روایت، راوی و مضمون می‌پردازد و نشان می‌دهد که پس از اتمام یک رمان، چطور آن را بازنویسی کنید و نقطه‌ی پایانی برایش متصور شوید.

درباره‌ی کتاب رمان نویسی در وقت اضافه - جلد دوم

محسن سلیمانی جای خالی یک راهنمای رمان نویسی را با انتشار یک کتاب دو جلدی حجیم پر کرده است. در کتاب رمان نویسی در وقت اضافه - جلد دوم، او بعد از فاصله‌ گرفتن از کلیات، وارد شیوه‌های پیشرفته‌تر و جزئی‌تری برای نوشتن رمان می‌شود. او ابتدا نشان می‌دهد که چگونه از یک سوژه می‌توان چندین طرح داستانی استخراج کرد و با افزودن خطوط فرعی به خط اصلی، داستان را پیچیده‌تر و به واقعیت نزدیک‌تر ساخت. سلیمانی سپس ساختار درونی رمان را بررسی می‌کند؛ تقسیم‌بندی کلاسیک آغاز، میانه و پایان، تا جزئیات فصل‌بندی و صحنه‌پردازی و اهمیت نظم و چیدمان درست آن‌ها. بخش مفصلی نیز به شخصیت‌پردازی اختصاص دارد؛ نویسنده از انواع شخصیت‌ها و شیوه‌های خلق و متمایزسازی آن‌ها، نحوه‌ی توصیف، گفت‌وگو و ترسیم تحولات روانی‌شان در طول رمان سخن به میان می‌آورد.

در ادامه‌ی کتاب رمان نویسی در وقت اضافه - جلد دوم، بحث روایتگری و زاویه‌دیدهای مختلف بررسی می‌شود. راوی دانای کل و اول‌شخص، روایت با ضمیر «تو»، همراه با مزایا و محدودیت‌های هر کدام و روش‌های ترکیب آن‌ها در این بخش مورد تحلیل قرار می‌گیرد. فصل‌هایی نیز به گفت‌وگوهای داستانی اختصاص یافته‌اند که در آن‌ها به بایدها و نبایدهای گفت‌وگونویسی، نقش گفت‌وگو در پیشبرد طرح و شخصیت‌پردازی و شیوه‌های جذاب‌سازی آن پرداخته شده است. پس از آن، موضوعاتی چون توصیف، زبان و سبک رمان، شیوه‌های نام‌گذاری و بیان مضمون داستان بررسی می‌شوند و نویسنده می‌کوشد نشان دهد چگونه می‌توان میان سبک شخصی و اقتضائات هر داستان تعادل برقرار کرد. در نهایت، فصل‌هایی به فرآیند نگارش و بازنویسی رمان اختصاص دارد؛ از تکنیک‌های متنوع نوشتن و بازنویسی در طول یا پس از نگارش اولیه گرفته تا روش‌هایی برای ارزیابی و اصلاح ساختار کلی اثر. محسن سلیمانی در انتها فهرستی پیشنهادی از بهترین رمان‌های ایران و جهان ارائه داده که خواندنش علاوه بر لذت شخصی، تاثیر ملموسی بر قلمتان خواهد گذاشت.

محسن سلیمانی تمام چالش‌ها و پیچیدگی‌هایی که در کار نوشتن رمان با آن‌ها مواجه می‌شوید را در این مجموعه توضیح داده است. کتاب رمان نویسی در وقت اضافه - جلد دوم، در ادامه‌ی جلد اول آن، راهنمایی برای رمان‌نویسانی است که در آستانه‌ی خلق رمانی باکیفیت هستند. این اثر را انتشارات علمی و فرهنگی به بازار نشر آورده است.

کتاب رمان نویسی در وقت اضافه - جلد دوم برای چه کسانی مناسب است؟

مخاطبان این کتاب، علاقه‌مندان به رمان نویسی و همچنین معلم‌های آنان هستند.

در بخشی از کتاب رمان نویسی در وقت اضافه - جلد دوم می‌خوانیم

برخی از نویسنده‌ها قبل از نوشتن، بعضی ضمن نوشتن، و برخی پس از نوشتن رمان خود، برای آن اسم انتخاب می‌کنند. چه بسا بهتر باشد که برای پیدا کردن نام، تا روز پایان رمانتان، جست‌وجو کنید. از این رو، اگر ضمن کار، نامی برای رمان خود انتخاب کردید، همه چیز را تمام‌شده فرض نکنید؛ گاهی باید اسمی را ماه‌ها مزمزه کرد و سنجید و بعد تصمیم نهایی را دربارۀ آن گرفت. گاه حتی شده است که رمان‌نویس‌ها بعد از این مرحله هم، با تلاش و نوشتن و خط زدن یا تصحیح کردن ده‌ها عنوان، نامی را پیدا کرده‌اند. برخی از نویسنده‌ها را دیده‌ام که قبل از نوشتن رمانشان، عنوان آن را انتخاب و از دیگران هم دربارۀ آن نظرخواهی می‌کنند و بعد چنان تعصبی دربارۀ آن پیدا می‌کنند که حتی وقتی می‌بینند این اسم (به سبب مضمون، نوع، و... رمانشان) به رمانی که تمام کرده‌اند نمی‌خورد، باز هم از آن استفاده می‌کنند. به هر حال، چنان‌که از تجربیات رمان‌نویسان برمی‌آید، پیدا کردن نام رمان پس از نوشتن آن، یعنی هنگامی که شما همۀ مواد رمانتان را در اختیار دارید، راحت‌تر و بهتر است.

انتخاب نام گاهی باعث اختلاف بین ناشر و نویسنده می‌شود؛ چون ناشرها به اسم رمان تجاری نگاه می‌کنند و نویسنده‌ها هنرمندانه و احساسی. با این حال، نباید تعصب داشته باشید و بهتر است گاهی با ناشران کنار بیایید، به‌خصوص اگر نویسندۀ مشهوری نیستید و فروش رمان هم برای شما مهم است. بعضی اوقات هم البته باید از هر پیشنهاد خوبی استقبال کرد. مثلاً ممکن است گاهی ناشران یا کسانی که رمان شما را پیش از چاپ می‌خوانند اسامی خوبی به شما پیشنهاد کنند؛ اسامی‌ای که به‌مراتب از عنوان شما بهتر است.

برای انتخاب نام رمان شیوه‌های گوناگونی وجود دارد: نام شخصیت اصلی رمان، نام بدلی یا لقب او، نام مکانی که او در آن زندگی می‌کند یا محل وقوع داستان، شغل او، هدفی که او به دنبالش است، مضمون رمان، موضوع رمان، تکه‌ای از یک بیان شاعرانۀ مرتبط با رمان، حادثه یا سطری از رمان، و نیز گزینه‌های احتمالی دیگر که هیچ‌کدام از شیوه‌های انتخابِ معمول برای اسم رمان نیست.

فهرست مطالب کتاب

فصل بیستم: هر سوژه چند طرح داستانی دارد؟
اجزای متفاوت، طرح‌های متفاوت
تبدیل سوژۀ یک اثر به طرح‌های جدید داستانی
تغییر اجزای سوژه، طرح را متفاوت می‌کند
فصل بیست‌ویکم: پیچیده کردن خط طرح رمان
سوژۀ تک‌خطی و چندخطی و مسئلۀ ساختار رمان‌ها
هر خط طرح داستانی شروع، میانه و پایانی دارد
خط‌های داستانی اصلی و فرعی چه وقت باید در رمان شروع شوند؟
معمولاً هیچ رمانی تک‌خطی نیست
فواید خط‌های داستانی فرعی
چگونه به رمانمان خط‌های داستانی دیگر اضافه کنیم؟
اضافه کردن خط‌های فرعی به خط اصلی سوژه
هشدارهای ضروری دربارۀ خط داستانی اصلی و خط‌های فرعی رمان
فصل بیست‌ودوم: تقسیمات رمان: بخش‌های اصلی
خط اصلی طرح و سه بخش بزرگ شروع، میانه و پایان
هر رمان سه بخش دارد
بخش اول یا شروع
بخش دوم یا میانه
بخش سوم یا پایان
فصل بیست‌وسوم: فصل‌ها و صحنه‌های رمان
بخش، فصل و صحنه
چگونه بخش‌های رمان را مشخص کنیم؟
فصل یا فاصله‌گذاری؟
با من بی فاصله صحبت کن: آیا اساساً به فصل‌بندی در رمان نیاز داریم؟
هرگز کیک را درسته قورت نده!
هر فصل رمان چند صفحه است؟
هر رمان چند فصل دارد؟
کی و چگونه فصل‌بندی کنیم؟
فصل باید خوش‌استقبال و خوش‌بدرقه باشد
اجزای هر فصل
هر فصل چند صحنه دارد؟
صحنه چیست؟
چرا صحنه مهم است؟
چرا گاهی باید نشان دهیم و گاهی خلاصه کنیم؟
چه اتفاقی را باید صحنه و چه اتفاقی را خلاصه کرد؟
چیدمان صحنه‌ها: بگذار که احساس هوایی بخورد!
صحنه یا دنباله: مسئله این است
شروع، میانه و پایان صحنه
طول هر صحنه چقدر باید باشد؟
کارت‌نویسی برای صحنه
مواظب صحنه‌های تکراری باشید
صحنه‌های دوشخصیتی و صحنه‌های چندمنظوره
فصل بیست‌وچهارم: بازیگران رمان (1)
آیا شخصیت در رمان مهم است؟
انواع شخصیت‌ها
شخصیت‌های اصلی صاحب رمان ما هستند
شخصیت‌های فرعی ساده‌اند
شخصیت‌های کلیشه‌ای و ساده نباید شخصیت اصلی باشند
چرا رمان‌نویس نمی‌تواند چندان به شخصیت‌های فرعی بپردازد؟
شخصیت‌های فرعی عصای دست نویسنده‌اند
خلق شخصیت‌های ماندگار سخت، ولی شدنی است
شخصیت‌های رمانمان را از کجا پیدا کنیم؟
فصل بیست‌وپنجم: بازیگران رمان (2)
چگونه شخصیت‌های رمانمان را بشناسیم؟
فصل بیست‌وششم: بازیگران رمان (3)
چگونه شخصیت‌هایمان را خاص کنیم؟
فصل بیست‌وهفتم: بازیگران رمان (4)
شخصیت‌های جالب، محبوب و ماندگار
خلق شخصیت‌های بد
خطرهای استفاده از شخصیت پلید به عنوان شخصیت اصلی
فصل بیست‌وهشتم: بازیگران رمان (5)
تغییر شخصیت: آخ، چقدر عوض شده‌ای!
تغییر شخصیت اصلی، رمان را عمیق‌تر می‌کند
هسته و لایه‌های شخصیت و مسئلۀ تغییر
رسم تغییرات شخصیت
فصل بیست‌ونهم: رمان را چه کسی تعریف کند؟ (1)
چرا راوی مهم است؟
سه راوی اصلی بیشتر نداریم
«او»: زاویه‌دیدی که شخصی نیست
دانای کل: راوی غول‌پیکری با چند «او» ‌ی کوچک
گفتن داستان با صدای «او»: زاویه‌دید سوم‌شخص مفرد یا محدود
زاویه‌دید سینمایی یا عینی: دورترین زاویه‌دید
فصل سی‌ام: رمان را چه کسی تعریف کند؟ (2)
راوی‌های صمیمی: «من» راوی
«من» راوی چگونه خودش را توصیف کند؟
فصل سی‌ویکم: رمان را چه کسی تعریف کند؟ (3)
وقتی راوی خود «تو» هستی
دارویی ترکیبی برای زاویه‌دید
مشکل بزرگ ترکیب چند راوی همگون
چگونه از زاویه‌دیدهای همگون و ناهمگون در رمان استفاده کنیم؟
خطر! جادۀ زاویه‌دید لغزنده است!
چگونه زاویه‌دید رمان را انتخاب کنیم؟
بگویید قالب رمان شما چیست تا بگویم زاویه‌دید شما چیست
چه چیزهایی بر نوع روایت راوی تأثیر می‌گذارد؟
خاص کردن راوی
شما اکنون در چه سطحی از زاویه‌دید هستید؟
فصل سی‌ودوم: گفت‌وگو: شخصیت‌ها چگونه حرف بزنند؟
حرف بی حرف!
اصلاً گفت‌وگو به چه درد می‌خورد؟
فصل سی‌وسوم: بایدها و نبایدهای گفت‌وگو
ابزارهایی که می‌توانید در هنگام گفت‌وگونویسی از آن‌ها استفاده کنید
گفت‌وگوهای بی‌اهمیت، گفت‌وگوهای مهم
گفت‌وگوها را این‌طور ننویسید!
داروهای تقویتی برای گفت‌وگونویسی
ارزیابی گفت‌وگوهایی که نوشته‌اید
شکل گفت‌وگونویسی
فصل سی‌وچهارم: توصیف
توصیف یعنی چه؟
توصیف برای داستان شما چه می‌کند؟ ‌
توصیف عصای دست نویسنده است
این‌گونه توصیف نکنید؛ این‌گونه توصیف بکنید
فصل سی‌وپنجم: زبان و سبک
رمان را با چه زبانی بنویسیم؟
دو نوع زبان داستانی: زبان علمی و زبان ادبی
زبان‌های داستانی در رمان‌های فارسی
افسون سبک
پیدا کردن سبک رمان
عناصر مهمی که سبک داستان را تغییر می‌دهند
نویسندگانی که سبک خود را حفظ می‌کنند
وقتی سبک رمان با رمان همخوانی ندارد
دوربینت را مخفی کن
افسانه‌های سبک
چگونه می‌توان سبک خود را شکل داد و بهتر کرد؟
هفت نصیحت وونه گات دربارۀ سبک داستان‌نویسی
حداقل‌گرایی یا حداکثرگرایی
احساساتی‌نویسی: تهدیدی که می‌توان آن را به فرصت تبدیل کرد
آخرین سخن دربارۀ سبک
فصل سی‌وششم: خرده‌ریزهای رمان‌نویسی: مضمون و نام‌گذاری رمان
مضمون یعنی چه؟
چرا مضمون مهم است؟
چگونه به مضمون رمان خود برسیم؟
چگونه برخی از رمان‌نویسان مضمون خود را می‌گویند؟
موضوعاتی برای مضامین رمان‌ها
همۀ رمان‌ها فقط یک مضمون ندارند
نام‌گذاری رمان
عشق‌بازی می‌کنم با نام او: چه موقع باید نام رمان را انتخاب کرد؟
نام رمان‌ها از کجا می‌آیند؟
ویژگی‌های عناوین خوب
فصل سی‌وهفتم: نگارش رمان
هنگام نوشتن، اصلاح و بازنویسی بکنیم یا نکنیم؟
بخش سوم: پس از نگارش
فصل سی‌وهشتم: بازنویسی رمان
شیوۀ بازنویسی
برای آن‌هایی که خیلی ناامیدند
هنگام بازنویسی چه باید کرد؟
در بازنویسی، باید دنبال وارسی و تصحیح چه چیزهایی باشید؟
سؤال‌های اساسی دربارۀ طرح و ساختار
سؤال‌های اساسی دربارۀ شخصیت
سؤال‌های اساسی دربارۀ زاویه‌دید
سؤال‌های اساسی دربارۀ گفت‌وگوها
سؤال‌های اساسی دربارۀ شرح وضعیت و توصیف‌ها
سؤال‌های اساسی دربارۀ مضمون رمان
سؤال‌های اساسی دربارۀ زبان و سبک
شیوۀ ترکیبی
چه هنگام باید از بازنویسی دست کشید؟
پیوست
رمان‌های خواندنی ایران و جهان
واژه‌نامه
کتابنامه