معرفی و دانلود کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی

معرفی کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی

کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی نوشته‌ی نایجل‌ واربرتون‌ یک راهنمای جمع‌وجور، ساده و درعین‌حال عمیق، برای هرکسی است که بخواهد بهتر ببیند، دقیق‌تر تحلیل کند و از مغالطه‌ها و اشتباه‌های ذهنی خود و دیگران بپرهیزد. همه‌ی ما فکر می‌کنیم. اما چند نفرمان واقعاً بلدیم چگونه فکر کنیم؟ در دورانی که ما اطلاعات را با سرعت نور دریافت می‌کنیم، توانایی منطقی فکر کردن و از همه مهم‌تر تفکر نقادانه بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند. این کتاب نه فقط به دانشجویان فلسفه، بلکه به همه‌ی ما کمک می‌کند تا از فکر کردن، ابزار نیرومندی بسازیم.

درباره‌ی کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی

نایجل‌ واربرتون‌ (Nigel Warburton)، فیلسوف بریتانیایی و نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ی آثار عمومی فلسفه است که برای مخاطبان نه‌چندان حرفه‌ای فلسفه، می‌نویسد. اگر با کتاب‌های او آشنا باشید، احتمالاً می‌دانید که نایجل‌ واربرتون‌ استاد ساده‌نویسی‌ است. درواقع او می‌تواند مفاهیم پیچیده‌ی فلسفی را طوری توضیح دهد که برای همه قابل‌فهم باشد. او در مصاحبه‌ای اشاره می‌کند که نوشتن کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی (Thinking From A To Z) را به این دلیل آغاز کرده که در فضای عمومی، از مناظره‌های سیاسی گرفته تا گفتگوهای روزمره، خطاهای فکری زیادی تکرار می‌شوند؛ خطاهایی که اگر مردم آن‌ها را بشناسند، دیگر فریبشان را نخواهند خورد.

کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی اثری است که در قالب واژه‌نامه‌ای مختصر، اما هوشمندانه نوشته شده است و در آن، حدود 47 مدخل به‌ترتیب الفبایی آمده‌اند. هر مدخل، یک مفهوم در منطق یا تفکر نقادانه را معرفی می‌کند و با زبانی ساده، مثال‌هایی روشن و گاه طنزآمیز را برای تکمیل آن به مخاطب ارائه می‌دهد.

در واقع کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی درباره‌ی چیستی اندیشیدن صحیح و تفکر نقادانه است. شما با خواندن این کتاب یاد می‌گیرید که چگونه مغالطه‌ها را تشخیص دهید، فرق میان استدلال قوی و صرفاً متقاعدکننده را بفهمید و در مواجهه با ادعاهای بدون پشتوانه که زیاد می‌شنویم، واکنش سنجیده‌تری داشته باشید.

برای نمونه، نایجل‌ واربرتون‌ در مدخل مربوط به «گام شخص‌بنیاد» (Ad hominem) توضیح می‌دهد که حمله به شخصیت گوینده به‌جای پاسخ به استدلالش، یکی از رایج‌ترین و مخرب‌ترین خطاهای فکری‌ست. یا در بخش «دو پارگی نادرست» (False dichotomy) نشان می‌دهد که چگونه بعضی از بحث‌ها ما را به‌زور میان دو گزینه محدود می‌کنند، در حالی‌که گزینه‌های بیشتری وجود دارند.

اگرچه مفاهیم گفته‌شده در کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی فلسفی و منطقی هستند، اما هدف نویسنده این نیست که شما را فیلسوف کند، بلکه می‌خواهد شما در زندگی روزمره خود با رویکردی منطقی‌تر، گفت‌وگوهایی شفاف‌تر و دقیق‌تر و انتخاب‌های بهتری داشته باشید.

در دنیای امروز که رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی، تبلیغات و حتی گفتگوهای روزمره پر از مغالطه‌های جذاب اما خطرناک است، ما نیاز داریم تا مهارت تفکر نقادانه‌مان را تقویت کنیم. این کتاب، مانند یک جعبه ابزار ذهنی کوچک، کاربردی و همیشه به‌دردبخور عمل می‌کند. کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه‌اندیشی را انتشارات علمی و فرهنگی با ترجمه‌ی محمدمهدی خسروانی منتشر کرده است و هم‌اکنون در اختیار شما قرار دارد.

در نکوداشت کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه‌ اندیشی

• نایجل‌ واربرتون‌ همیشه نویسنده‌ای روشن و شفاف است و مهارتی خاص در پیدا کردن لحن مناسب برای گفتگو با خوانندگان غیرمتخصص دارد؛ بدون آن‌که مطالب را بیش از حد ساده‌سازی کند یا لحنش تغییر کند. (مجله‌ی فیلسوف «Philosopher's Magazine»)

کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه‌ اندیشی برای چه کسانی مناسب است؟

دانشجویان و علاقه‌مندان به فلسفه، منطق، علوم اجتماعی و علوم سیاسی، نویسندگان، روزنامه‌نگاران، آموزگاران و تحلیل‌گران رسانه‌ای و حتی افرادی که فقط دوست دارند در مکالمات روزمره دقیق‌تر و منطقی‌تر باشند این کتاب را مفید خواهند یافت.

در بخشی از کتاب اندیشیدن، فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی می‌خوانیم

یک روش استدلال که در آن مقدمه‌هاى درست مبناى خوبى براى اعتقاد به نتیجه در اختیار ما قرار مى‌دهند، اما یقین به درست بودن آن را در ما ایجاد نمى‌کنند. معمولاً در استقرا از تعدادى مشاهده تجربى به یک تعمیم گام مى‌زنند. درستى مقدمه‌ها، نتیجه را تا حدى محتمل مى‌کند اما آن را یقینى نمى‌کند. استقرا را معمولاً با قیاس مقابل مى‌گذارند. استدلال قیاسى که مقدمه‌هاى آن درست باشند (استدلال صحیح) پشتوانه قطعى براى نتیجه‌اش به دست مى‌دهد: اگر مقدمه‌ها درست باشند، نتیجه حتما درست است. استدلال‌هاى استقرایى این گونه نیستند؛ اگر مقدمه‌ها درست باشند و استدلال، استدلال خوبى باشد، در بهترین حالت این احتمال به وجود مى‌آید که نتیجه درست باشد. استدلال استقرایى خوب، استدلالى است که در آن احتمال درستى نتیجه بالا باشد. در استدلال‌هاى استقرایى هیچ‌گاه این احتمال به حد یقین نمى‌رسد. این نوع استدلال به هیچ وجه نمى‌تواند معتبر باشد (اعتبار)، دست کم به آن معنا که استدلال قیاسى معتبر است. میزان و نوع شواهدى که براى تأیید یک تعمیم استقرایى نیاز است، از بافتى به بافت دیگر تغییر مى‌کند.

تصور کنید تعداد زیادى گل رز مشاهده کرده‌اید که همگى بوى تند داشته‌اند. در این صورت ممکن است بر اساس این تجربه نتیجه بگیرید که همه گل‌هاى رز بوى تند دارند. این استدلال، نمونه استدلال استقرایى است. مبناى آن یک استدلال تمثیلى است (استدلال تمثیلى)؛ مى‌گویید از آن جا که همه رزهاى مشاهده‌شده از یک حیث به هم شبیهند، همه رزهایى که بعد از این قابل مشاهده خواهند بود نیز احتمالاً از این حیث به هم شبیهند، گرچه ممکن است تعمیم استقرایى‌تان نادرست از آب دربیاید.