معرفی و دانلود کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان

معرفی کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان

کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان، به تمام خوانندگان خود ثابت می‌کند که دختران نوجوان هم می‌توانند با شجاعت و جسارت خود، بر موانعی که سر راهشان قرار گرفته غلبه کنند. اسکات اودل در این اثر که یک رمان ماجراجویانه مخصوص نوجوانان است، به سراغ روایت زندگی یک نوجوان اسکیمو رفته که باید به جای پدرش، در مهم‌ترین مسابقه‌ی سورتمه‌سواری منطقه‌ی زندگی‌اش شرکت کند.

درباره‌ی کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان

معمولاً با نوجوانان زیادی روبه‌رو نخواهیم شد که به شکار فکر کنند و بخواهند آن را به عنوان تفریح خود انتخاب کنند؛ هرچند که واقعاً هم نمی‌توان به چشم یک تفریح جذاب به آن نگاه کرد. با این وجود، حتی در روزهای دورتر و در جوامعی که شکار از معدود راه‌های گذران زندگی‌شان بوده، به سختی می‌توان دختری را پیدا کرد که به دنبال این دست کارها برود. اما زندگی برای «سپیده‌ی درخشان» (Bright Dawn)، کمی متفاوت‌تر از بقیه پیش می‌رود. این دختر نوجوان، که از اسکیموها و ساکن در نزدیکی قطب شمال است، با باقی دخترهای هم‌سن‌وسالش، حتی کسانی که در روستای محل زندگی او ساکنند تفاوت‌هایی دارد. همراه پدرش به شکار فُک‌ها می‌رود، علاقه‌ی زیادی به سگی که کنارشان زندگی می‌کند و نام او را «ستاره‌ی سیاه» (Black Star) گذاشته‌اند دارد و می‌خواهد به جای پدرش، در بزرگترین مسابقه‌ی سورتمه‌سواری منطقه شرکت کند. کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان (Black Star, Bright Dawn) از اسکات اودل (Scott O'Dell)، برای نوجوانان نوشته شده است. داستانی که به نوجوانان ثابت می‌کند با شجاعت و تلاش می‌توانند از بسیاری از موانع عبور کنند.

بعد از زمانی که سپیده‌ی درخشان برادرش را در دریا از دست داده، با مسیر متفاوتی برای زندگی روبه‌رو می‌شود. پدرشان، امیدش را به دختر نوجوان خود معطوف می‌کند و او را جایگزینی برای پسر از دست‌رفته‌ی خود می‌داند. جایگزینی که باید همراه پدر به شکار برود، برای کمک به پدر همیشه حاضر باشد و قدرت و شجاعت و جسارتی را از خود نشان دهد که دیگران از او انتظار ندارند. دختر جوان هم تمام تلاشش را به کار می‌گیرد که پدر را ناامید نکند و همیشه همراه او باشد. داستان ستاره سیاه، سپیده درخشان، ارتباط جذابی که میان این پدر و دختر وجود دارد را به خوبی به نمایش می‌گذارد.

از طرفی برگزاری مسابقات سورتمه‌سواری ایدیتارود (Iditarod) که از مهم‌ترین رقابت‌های میان اسکیموهاست، نزدیک می‌شود و حالا که پدر نمی‌تواند دیگر در این مسابقات حاضر شود، باید جایگزینی را به رقابت بفرستد. جایگزین پدران، معمولاً پسرانشان هستند، اما از آن‌جا که سپیده‌ی درخشان نقش برادرش را نیز در این خانواده ایفا می‌کند، اوست که باید به جای پدر در این رقابت شرکت کند. در کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان، می‌خوانیم که دختر نوجوان داستان ما، تصمیم می‌گیرد با حیوان محبوب خود، ستاره‌ی سیاه، در این مسابقه حاضر شود؛ حیوانی که پدر معتقد است هوش و قدرت انجام کارهای دشوار را ندارد، بنابراین از پس این مسابقه هم بر نخواهد آمد. مسابقه‌ای که تنها یک رقابت معمولی نیست؛ بلکه ممکن است حتی سبب به خطر افتادن جان سپیده‌ی درخشان شود!

این رمان ماجرایی و انگیزه‌بخش، توسط امین ریسمان کارزاده به فارسی برگردانده شده و به کوشش انتشارات افرا به چاپ رسیده است.

جوایز و افتخارات کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان

• نامزد دریافت جایزه گنبد طلایی ورمونت (Vermont Golden Dome) در سال 1990
• نامزد دریافت جایزه خوانندگان جوان کالیفرنیا (California Young Readers) به عنوان بهترین کتاب مخصوص دانش‌آموزان مقطع متوسطه در سال 1991

در نکوداشت کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان

• این رمان پرکشش، مملو از حس هیجان است و غلبه بر سختی‌ها و قهرمانی را به خوبی نمایش می‌دهد. اثری که پیش رو داریم به خوبی فرهنگ اسکیموها را نشان داده و ما را بیشتر با جزئیات جامعه‌ی آن‌ها آشنا می‌کند. (Horn Book)

کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این رمان هیجان‌انگیز را به نوجوانان علاقه‌مند به داستان‌های ماجراجویانه پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب ستاره سیاه، سپیده درخشان می‌خوانیم

حدود یک ساعت طول کشید تا بتوانیم جای مناسبی را برای شکار پیدا کنیم. سپس سگ‌ها را در یک ردیف مرتب کردیم و از یکی از تپه‌های ناهموار آن ناحیه بالا رفتیم. در همین لحظه پدرم سر یکی از فک‌های دریایی را دید که در نزدیکی یخ قطبی از آب بیرون آمده بود. فک دریایی به محض اینکه ما را دید سرش را به درون آب برد.

سپس پدرم از تپه پایین آمد و وسایلش‌ که شامل چاقو، نیزه و طنابی که به آن بسته شده بود را برداشت. بعد هم از کنار همان تپه شروع به حرکت کرد تا به نزدیکی سطح یخ قطبی و جایی رسید که فک دریایی چند لحظه قبل سرش را از آن‌جا بیرون آورده بود. بین جایی که پدرم ایستاده بود با جایی که سر فک دریایی از آن دیده شده بود، یک راه باریک یخی وجود داشت. برای همین هم پدر بر روی دستان و پاهایش خم شد و خیلی آرام از یک سمت به سمت دیگر شروع به حرکت کرد. فک‌های دریایی قدرت شنوایی بالایی دارند و صدای قدم‌های آدم‌ها را در بین یخ‌ها و از مسافت‌های دور هم می‌شنوند.

پدر خودش را تا لبه‌ی سطح یخ رساند و چند لحظه سر جایش بی‌حرکت ماند. سپس طناب را دور نیزه پیچید، یک قدم عقب آمد و بر روی زمین خم شد. بعد پاهایش را روی سطح یخ محکم کرد، بدنش را به طرف جلو آماده کرد و نیزه را محکم در دستش گرفت.

پدرم بهترین شکارچی روستای ما بود. دلیلش هم این بود که خیلی صبور بود. درواقع پدر می‌توانست ساعت‌ها به همین شکل روی زمین خم شود و بدنش را به جلو خمیده نگه دارد و منتظر فک دریایی باشد تا سرش را از آب بیرون بیاورد. اغلب اوقات نیمی از روز را به همین شکل منتظر می‌ماند. بعضی وقت‌ها هم یک روز کامل. وقتی هم غذای آن روز را برایش می‌آوردم، هیچ‌چیز نمی‌خورد. همه‌اش می‌ترسید موقع خوردن، سروکله‌ی یک فک دریایی پیدا شود و نیزه توی دستش آماده نباشد...