معرفی و دانلود کتاب سلام

معرفی کتاب سلام

تبسم غبیشی در کتاب سلام، دلواپسی‌ها، دغدغه‌ها و دل‌نگرانی‌های چند زوج جوان را روایت می‌کند؛ جوانانی که در دهه‌ی هفتاد با این اضطراب‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. انتخاب این دهه از سوی نویسنده به علت فضای روشنفکری و شکوفایی فرهنگی آن دوران است که با سبک روایی نامه‌نگاری، قلم گیرا و فضاسازی متناسب خود باعث شده دیدگاهی تازه به آن دوران داشته باشیم.

درباره‌ی کتاب سلام

کتاب سلام نوشته‌ی تبسم غبیشی، اثری است چندصدایی که در زمینه‌ی تحولات سیاسی و اجتماعی دهه‌ی هفتاد، زندگی چند زوج جوان را ترسیم کرده است. نویسنده، شخصیت‌های کتاب سلام را درگیر گفتگوها و مکاتبات می‌کند. او با این کار قصد دارد شخصیت‌ها درباره‌ی اصول اخلاقی، آرزوهای فردی و وابستگی‌های اجتماعی خود بازاندیشی کنند. تهرانی که تبسم غبیشی در آن دوران توصیف کرده، فقط یک مکان نیست، بلکه همانند موجودی زنده و پیچیده است که شخصیت‌ها را به چالش می‌کشد، ذهن آن‌ها را در تضاد میان رؤیا و واقعیت قرار می‌دهد و هرازگاهی آن‌ها را به ورطه‌ی بحران‌های خانوادگی و اجتماعی می‌کشاند.

تبسم غبیشی با استفاده از روایت‌های مختلف و نامه‌هایی بسیار که درواقع درونیات شخصیت‌ها را بازگو می‌کنند، از اضطراب‌ها و دوگانگی‌های آن‌ها پرده برمی‌دارد. صدای زنی ناشناس در میان این تعارضات به گوش می‌رسد؛ در نامه‌ای که از دل رنج و ترس نوشته شده است، نامه‌ای که رازهای پنهانی زندگی زنی را آشکار می‌کند که برای رسیدن به امیدی تازه، سخت در تکاپو و تلاش است تا از واقعیتی تلخ بگریزد. این زن نه برای اعتراف که برای تقاضای کمک دست به قلم می‌شود، زیرا دنیای پیرامونش، سدهای سنگینی را در مسیر فرار او برپا کرده است.

کتاب سلام فقط به بحران‌های فردی نمی‌پردازد و جامعه‌ای را ترسیم می‌کند که در میان تحولات فکری و سیاسی، در پی راه خود است. تک‌تک شخصیت‌های این کتاب، خود را در جریانی از تضادها و تناقض‌ها می‌بینند؛ وابستگی‌های عاطفی در برابر استقلال، مصلحت در برابر حقیقت، ترس از قضاوت در برابر نیاز به آزادی. تبسم غبیشی در پایان داستان کتاب سلام، از ما این سؤال را می‌پرسد که آیا رهایی ممکن است، یا تقدیر همچون دیوی خوف‌انگیز همواره در کمین است تا مانع از گریختن ما شود؟

این کتاب توسط انتشارات ققنوس به چاپ رسیده و اکنون در دسترس شما عزیزان قرار دارد.

کتاب سلام برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به داستان‌های فارسی با سبک نامه‌نگاری علاقه دارید، این کتاب را بخوانید.

در بخشی از کتاب سلام می‌خوانیم

سلام میناخانم! حالت چطوره عزیزم؟

باورت مى‌شه که من باشم؟ اگر تلفن داشتید آخرِ شب گوشى را مى‌بردم زیر پتو و تا مى‌شد جیغ مى‌زدم! اما حیف که نمى‌شود. در عوض زود کاغذ برداشتم که داغ داغ بنویسم. مگر من چى از زهرا کم دارم؟ اصلاً من هم از امروز برایت مرتب نامه مى‌دهم ببینم شماها توى نامه چى به هم مى‌گویید که من بى‌خبرم؟ البته من حوصله ندارم مثل تو لفظ قلم بنویسم ها! با تو صمیمى و راحتم، پس مثل امیر از من غلط ادبى نگیر.

حالا بگو ببینم این دختره کى بود؟ شاهکار کدام یکى از شما آرتیست‌ها و انتلکتوال‌ها؟ دلم مى‌خواهد بدانم که این نابغه‌هاى آنتیک از کجا دور و ور ما پیدا مى‌شوند. واى من داشتم از خنده مى‌مردم! ندیدى امیر چقدر بهم چشم‌غره مى‌رفت؟ پسره را دیدى با آن عینک ته‌استکانى؟ چرا این‌طورى حرف مى‌زد؟ یک دوستى داشتیم که نه به این شدت، اما همین‌طور زبانش مى‌گرفت. رفته بود گفتاردرمانى، دکتر بهش گفته بود چون که زبانت پهن‌تر از حدّ متعادل است، گیر مى‌کند به دندان‌هاى دو طرف و براى همین سین‌هایش مى‌زد و کلى آب دهان پخش مى‌شد توى هوا. اما این بیچاره که فکر کنم خدا اشتباهى زبان گاو گذاشته توى دهانش. این چه وضع حرف زدن بود؟ یعنى خیلى انتلکتوال بود؟ فقط ادا و اطوار و افاده و اظهار فضل! موقع خداحافظى دقت کردى که یکى از پاهایش هم مى‌لنگید؟ دختره چطور راضى شده که باهاش ازدواج کند؟ اصلاً با این وضعیت چطور مى‌بوسدش؟ اَه... چندشم شد!