معرفی و دانلود کتاب شب به خیر آقای توفیق: چند سکانس از ماندگارترین لحظات تاریخ جام‌های جهانی

معرفی کتاب شب به خیر آقای توفیق: چند سکانس از ماندگارترین لحظات تاریخ جام‌های جهانی

علی میرمیرانی که با نام مستعار ابراهیم رها کتاب‌های طنز می‌نویسد، این‌بار در کتاب شب به خیر آقای توفیق ادبیات، سینما، زیبایی‌شناسی و فوتبال را با هم پیوند می‌زند. او در این کتاب بازی‌هایی را از جام جهانی 1958 سوئد تا 2018 روسیه انتخاب می‌کند که بیش از هر مسابقه‌ی فوتبال دیگری برای مردم جذاب بوده‌ و آن‌ها را به وجد آورده‌ است.

درباره‌ی کتاب شب به خیر آقای توفیق

داور سکه را به سمت بالا پرتاب می‌کند، کاپیتان‌ها یک سمت زمین را برمی‌گزینند، یازده نفر در برابر یازده نفر صف‌آرایی می‌کنند و بالاخره داور در سوت خودش می‌دمد و بازی فوتبال آغاز می‌شود. بازی‌ای که بی‌شباهت به صحنه‌های سینمایی نیست؛ با این تفاوت که واقعی‌ترین چیزی است که در برابر چشمانمان اتفاق می‌افتد. همه‌ی بازیگران این صحنه برای یک هدف مشترک به زمین آمده‌اند: بردن. اما بعضی از آن‌ها هدف دیگری هم دارند: بازی زیبا. اولین بار بازیکن افسانه‌ای تیم ملی برزیل، ادسون آرانتس دو ناسیمنتو ملقب به پله، این عبارت را در میان مردم رایج کرد وپس از انتشار زندگی‌نامه‌اش با عنوان «زندگی من و بازی زیبا» این عبارت را به زبان همه‌ی مردم جهان وارد کرد. علی میرمیرانی که با نام‌های مستعار زیادی در مطبوعات می‌نویسد (که ابراهیم رها از میان آن‌ها شناخته‌شده‌تر است)، مانند بسیاری دیگر عقیده دارد که فوتبال زیباست. او در کتاب شب به خیر آقای توفیق، صحنه‌هایی فراموش‌نشدنی از جام‌های جهانی را به تصویر می‌کشد که واقعاً شایسته‌ی صفت «زیبا» هستند.

در این کتاب 32 جستار در کنار هم جمع شده‌اند که هر کدام از دیگری خواندنی‌تر هستند. علی میرمیرانی در هر جستار یک قاب به‌یادماندنی را از جام‌های جهانی 1958 سوئد تا 2018 روسیه انتخاب و آن را از منظر زیبایی‌شناختی بررسی می‌کند. اما تعریف او از زیبایی در کتاب شب به خیر آقای توفیق چیست؟ میرمیرانی در مقدمه می‌گوید که شاید بعضی از بازی‌های جام‌ جهانی مهم یا سرنوشت‌ساز باشند؛ اما لزوماً زیبا نیستند. درواقع بازی زیبا مسابقه‌ای است که مردم از تماشای آن لذت برده باشند. بازی جذابی که مردم هنوز هم از آن یاد می‌کنند و با آن خاطره‌های خوش بسیاری دارند. احتمالاً اولین چیزی که به ذهن ایرانیان برسد -حتی اگر آن بازی را ندیده باشند- بازی ایران و استرالیاست. ابراهیم رها در کتاب شب به خیر آقای توفیق به این بازی هم می‌پردازد.

علی میرمیرانی پیش از جام‌جهانی روسیه کتابی با درون‌مایه‌ی طنز نوشت به نام «عموجان استالین». پیش از جام جهانی قطر هم تصمیم گرفت کتابی دیگر با موضوع جام جهانی بنویسد؛ اما این‌بار در حوزه‌ی ناداستان. حاصل این تلاش‌ها کتاب شب به خیر آقای توفیق شد. در این اثر لحظات یا بازی‌های خاصی از ادوار مختلف جام جهانی با ادبیات و گاه سینما پیوند داده می‌شود و کتاب به‌نوعی پیوند زیبایی‌شناسی، ادبیات و جام جهانی محسوب می‌‌گردد. با توجه به این موضوع، میرمیرانی نام کتاب را «باله در زمین چمن» گذاشت که نام جستار اول کتاب است. اما نام کتاب موردپسند وزارت ارشاد قرار نگرفت و پس از تغییر دادن‌های چند باره‌ی عنوان اثر، بالاخره عنوان جستار هفدهم «شب بخیر آقای توفیق» روی جلد کتاب قرار گرفت. جستاری که درباره‌ی تنها قهرمانی انگلستان در ادوار جام جهانی است.

وقتی فهرست کتاب شب به خیر آقای توفیق را از نظر می‌گذرانیم، به عناوینی برمی‌خوریم که یادآور فیلم‌های محبوب تاریخ سینمای جهان هستند. واقعاً مسابقه‌ای برای تمام فصول، پرواز بر فراز آشیانه‌ی فاخته، یازده سامورایی و رؤیای یک بعدازظهر تابستان، عنوان‌هایی هستند که نشان می‌دهند علی میرمیرانی هم به فوتبال عشق می‌ورزد و هم ادبیات و سینما را ستایش می‌کند.

نشر چمه کتاب شب به خیر آقای توفیق را روانه‌ی بازار کرده است.

کتاب شب به خیر آقای توفیق برای چه کسانی مناسب است؟

اگر اهل خاطره‌بازی با فوتبال هستید، کتاب شب به خیر آقای توفیق را بخوانید.

در بخشی از کتاب شب به خیر آقای توفیق: چند سکانس از ماندگارترین لحظات تاریخ جام‌های جهانی می‌خوانیم

انگلستان یک پای فینال بود. در ورزشگاه ومبلی پای دیگر فینال آلمان غربی بود. آن‌ها تیم خوبی بودند اما به ‌نظر نمی‌رسید بتوانند مشکل چندانی برای انگلیسی‌هایی ایجاد کنند که بی‌بروبرگرد جام را می‌خواستند. برای انگلستان اما آن آغاز بی‌حرف‌وحدیث به پُرحرف‌وحدیث‌ترین پایان تمام ادوار جام جهانی انجامید!برخلاف انتظار بازی در نود دقیقه برنده‌ای نداشت. انگلیسی که گمان می‌کرد با گوردون بنکس بهترین دروازه‌بان آن سال‌های جهان دروازه‌ای بیمه‌شده دارد و به خط دروازه‌اش شبیه سد سکندر نگاه می‌کرد در هر نیمه یک گل از ژرمن‌ها خورده بود. کار به وقت‌های اضافه کشید. دو وقت پانزده‌دقیقه‌ای که پرونده‌ی جام جهانی 1966 را می‌بست.

چیزی از جام و خاطراتش، اتفاقاتش، ماجراهایش باقی نمانده بود… نه، باقی مانده بود! در واقع بازی آبستن اتفاقاتی بود که تمام خاطرات، ماجراها، گل‌ها، باخت‌ها و بردهای جام را تحت‌الشعاع قرار می‌داد. پُرحرف‌وحدیث‌ترین، پُرابهام‌ترین، تردیدآمیزترین اتفاق انتظار بازی را می‌کشید؛ چیزی که انگلیسی‌ها اصلاً دوست نداشتند. چهار دقیقه به پایان وقت اضافه‌ی اول جف هورستِ افسانه‌ای دبل کرد. شوت او به تیر افقی برخورد کرد و بعد به زمین خورد و بیرون آمد. داور جای‌گیری مناسبی نداشت و برای تشخیص این‌که توپ دروازه‌ی آلمان‌ها را فتح کرده یا نه به سراغ کمک خود توفیق بهرام‌اُف رفت؛ داوری اهل آذربایجانِ شوروی که نامش یک تضاد تمام‌عیار بود. همین شده بود که طرف با نام توفیق و نام خانوادگی بهرام، ناگهان یک اُف چسبیده بود به انتهای اسمش. حکایت مردان سیاست گاهی آن‌قدر ظاهر جدی دارد که متوجه کمدی بودن ماجرا نمی‌شوند. حتی خودشان از خودشان نمی‌پرسند چه‌طور باید تلفظ آندره‌پف را شبیه توفیق کرد یا بهرام یا کلی رستم و منوچهر و… در ازبکستان و تاجیکستان و غیره.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
باله در زمین چمن
امان از تو یاغی جان
رؤیا یا کابوس
افسوس ابدی
شب سویل
یازده سامورایی
نه شرقی نه غربی
فرار به ‌سوی پیروزی
رؤیای یک بعدازظهر تابستان
امشب اشکی می ریزد!
آن ها عاقبت به خیر نشدند
پایان یک رؤیا
چه قدر خوب ایم ما
فوتبال شبیه پینگ پنگ نیست
واقعاً مسابقه ای برای تمام فصول
اخلاق کجای فوتبال می ایستد
شب به خیر آقای توفیق
یک معجزه ی خاموش
نفس بریده
سیاست ورزی در استادیوم
نه، باور نمی کنم
چغرهای بد بدن
مروارید سیاه
پرواز بر فراز آشیانه ی فاخته
می خواهم زنده بمانم
وقتی پابلو نرودا فوتبال بازی می کند
بازی قرن
بوی گند سیاست
یوزپلنگانی که با آن ها دویدیم
پایان جام ژول ریمه
آبروی فوتبال
سرآغاز