معرفی و دانلود کتاب شپش پالاس

معرفی کتاب شپش پالاس

الیف شافاک در تکان‌دهنده‌ترین و جذاب‌ترین رمان خود، کتاب شپش پالاس که نامزد جایزه بهترین داستان خارجی ایندیپندنت شده است، ماجرای افراد و خانواده‌های متفاوتی را به تصویر می‌کشد که همگی در یک ساختمان زندگی می‌کنند و با رخ دادن رویدادی عجیب، درگیر مسائلی اسرارآمیز می‌شوند. برخی منتقدین معتقدند که این اثر حتی از کتاب ملت عشق نیز خواندنی‌تر خواهد بود.

درباره‌ی کتاب شپش پالاس:

این رمان با لحن طنزآمیزش عمارت باشکوهی به نام بونبون را شرح می‌دهد که روزگاری در استانبول می‌درخشید اما هم اکنون تبدیل به ویرانه‌ای شده است که ده خانوار متفاوت در آن زندگی می‌کنند؛ افرادی همچون زنی که وسواس دارند به همراه دخترش، یهودی که در پی یافتن عشقی واقعی‌ست، معلمی دائم‌الخمر و دوستدار علوم فلسفه و زنی که همچنان درگیر اتفاقات گذشته است. همه چیز خوب پیش می‌رود تا زمانیکه آشغال‌های این عمارت دزدیده می‌شوند و همه را برای پیدا کردن حقیقت به تکاپو وامی‌دارد.

کتاب شپش پالاس (The Flea Palace) ماجرایی دایره‌وار دارد، به طوریکه خود الیف شافاک در آغاز رمان می‌گوید: «در دایره هیچگونه خطی وجود ندارد، در واقع نه پایانی دارد و نه آغازی.» بنابراین شما با خواندن این رمان متفاوت نباید این انتظار را داشته باشید که به نقطه‌ی پایان برسید، وگرنه اگر به انتهای داستان برسید و بگویید خب بعد؟ پاسخی که دریافت می‌کنید این است؛ بعدی وجود ندارد! دایره می‌چرخد، اتفاقات پشت سر هم رخ می‌دهند و به یکدیگر متصل می‌شوند و کلیت رمان شپش پالاس را می‌سازند.

الیف شافاک در این رمان برای دست انداختن تمام شخصیت‌ها و موقعیت‌هایی که در آن قرار می‌گیرند از موجودی بی‌اندازه ریز و بی‌اهمیتی به نام شپش استفاده می‌کند؛ شپشی که دایره‌ی حوادث را می‌چرخاند، دست شخصیت‌ها را رو می‌کند و تقدیرشان را رقم می‌زند: این نویسنده برجسته در مصاحبه‌ای می‌گوید: «این داستان را که می‌نوشتم، از چیزهای بی‌اهمیت و ساده‌ی زندگی مانند شپش، اسباب و اثاثیه، عکس آپارتمان و آشغال‌نوشته‌ها الهام گرفتم و روزمرگی‌ها و حوادث گوناگون را در آن‌ها جستجو کردم.» بدون شک از خواندن این کتاب لذت خواهید برد.

نکوداشت‌های کتاب شپش پالاس:

- پرتلاطم و بسیار خنده‌دار. (ایندیپندنت)
- رمانی فوق‌العاده بدیع. (آمازون)
- به شکل معجزه آسایی غنی. (Nudge Book)

کتاب شپش پالاس برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب به افرادی که به رمان‌های برجسته‌ی الیف شافاک و ادبیات ترکیه علاقه دارند، پیشنهاد می‌شود.

با الیف شافاک بیشتر آشنا شویم:

او نویسنده، سخنران دانشگاه و روزنامه‌نگاری ترکیه‌ای‌ست که در سال 1971 در فرانسه به دنیا آمد. الیف شافاک (Elif Shafak) به کشورهای مختلفی مهاجرت کرد و آثار خود را به دو زبان ترکی و انگلیسی نوشت. رمان «پنهان» اولین اثر اوست که جایزه مولانای ترکیه را دریافت کرد. او همچنین در سال 2000 برای رمان «محرم» جایزه بهترین رمان سال را از طرف کانون نویسندگان ترکیه دریافت نمود. از جمله آثار مهم دیگر او می‌توان به «ملت عشق، سه دختر حوا، شیر سیاه و فرزانگی در عصر تفرقه» اشاره کرد.

آثار شافاک به زبان‌های مختلف از جمله فارسی ترجمه شده و در ایران به دلیل اینکه مضمون داستان‌هایش برای فرهنگ ایرانی قابل درک است، خوانندگان زیادی دارد.

این نویسنده موفق علاوه بر فعالیت‌های ادبی در زمینه حقوق زنان و آزادی بیان هم فعالیت می‌کند و همچنین دوبار در TED Global سخنرانی کرده است. او در نشریات مهم در سراسر جهان درحال فعالیت است و به خاطر این موضوع عنوان Chevalier des Arts et des Lettres را دریافت کرد. در سال 2017 او توسط Politico به عنوان یکی از دوازده نفری که جهان را بهتر خواهند کرد، انتخاب شد.

جوایز و افتخارات الیف شافاک:

- کسب نشان شوالیه فرانسه
- دریافت جایزه «ایمپک دوبلین»
- دریافت جایزه ادبیات داستانی زنان «اورنج»
- دریافت جایزه ادبیات داستانی مستقل بریتانیا
- دریافت جایزه بین‌المللی روزنامه‌نگاری
- دریافت جایزه دستاوردهای زنان آسیایی

در بخشی از کتاب شپش پالاس می‌خوانیم:

پیش از این دو قبرستان قدیمی در این منطقه بود. یکی کوچک و مستطیلی و مرتب، دیگری بزرگ و نیم‌ دایره و نامرتب. هر دو تا خرخره آکنده و تا حد ممکن متروکه؛ هر دو قبرستان را پرچین‌هایی از عشقه و تپه‌هایی مرموز احاطه می‌کردند. هر دو پشت به دیواری ویران داده، در زمینی بیش از اندازه فراخ‌ دامن گسترده‌ بودند. قبرستان بزرگ به مسلمانان و آن دیگری که کوچک بود به ارمنیان ارتدکس تعلق داشت. روی دیوار حائل بین دو قبرستان که بلندی‌اش به یک متر و نیم می‌رسید، میخ‌های زنگ‌ زده، شیشه‌ خرده و (بی‌توجه به بدشگونی محتمل‌شان) آینه‌های شکسته‌ را سیخکی جاسازی کرده بودند تا کسی نتواند از یک طرف به طرف دیگر بپرد. درهای غول‌ پیکر دولته‌ای قبرستان‌ها با نرده‌های آهنی و زاویه‌ی صد و هشتاد درجه با دیوار حائل کار گذاشته شده بودند. این‌طوری یکی از درها به شمال و دیگری به جنوب باز می‌شد و اگر زائری برحسب اتفاق نیت می‌کرد از قبرستانی وارد قبرستان دیگر شود، از دری بیرون می‌آمد، در طول دیوار بیرونی راه می‌افتاد و درازای هر دو را بسته به موقعیت در سراشیب یا سرازیر پشت سر می‌گذاشت و می‌توانست به در دیگر برسد.

اما پیش نیامده بود زائری که یکی از نزدیکانش در یکی از این قبرستان‌ها دفن شده‌ بود، بخواهد قبرستان دیگر را زیارت کند؛ پس کسی زحمت این کار را به خود نمی‌داد. با این‌ حال، شب یا روز، بودند کسانی که هر وقت میل‌شان می‌کشید جست می‌زدند و از یکی به دیگری می‌پریدند: بادها، دزدها، مارمولک‌ها و گربه‌ها به راه‌های مختلفِ عبور از رو، تو و زیر دیوار حائل واقف بودند.

این وضعیت چندان طول نکشید. شهر علاوه بر مهاجرت‌هایی که تمامی نداشت، با ساختمان‌هایی پر شد که همگی از دور شبیه هم به‌ نظر می‌رسیدند و به سربازان سیمانی می‌مانستند که ردیف کنار هم ایستاده‌اند و با قدم‌هایی هماهنگ پیشروی می‌کنند. و این دو قبرستان چونان دو جزیره‌ی کوچک و آرام که هر چهار طرف‌شان را دریایی از آشوب احاطه کرده باشد، آن وسط به‌ جا ماندند.