معرفی و دانلود کتاب صوتی حکایت‌های فلسفی: اسطوره‌های یونان باستان

معرفی کتاب صوتی حکایت‌های فلسفی: اسطوره‌های یونان باستان

کتاب صوتی حکایت‌های فلسفی: اسطوره‌های یونان باستان نوشته‌ی میشل پیکمال، دربردارنده‌ی حکایت‌هایی از زبان مردم یونان باستان، درباره‌ی دنیایی است که به دست زئوس ساخته شده و پس از مدتی با خشمش ویران شده و اکنون ما بازماندگان این حادثه هستیم.

اینکه ما بازماندگان حادثه‌ای هستیم که هزاران سال پیش توسط زئوس اتفاق افتاده، می‌تواند طوفان نوح کتاب مقدس را به یاد ما بیاورد. اما یونانیان باستان پس از تامل بسیار درباره‌ی سرچشمه‌ی زندگی خود، باید بدانند چگونه در این جهان زندگی کنند و خدایانی که به آن‌ها عقیده دارند، کدام آزادی‌ها را بر آن‌ها روا داشته است. به همین دلیل تمامی افسانه‌ها، قهرمان‌هایی دارد که برای انسان‌ها الگو هستند. داستان‌های آن‌ها به گونه‌ای توانایی‌ها و امکانات محدود انسان را به رخ می‌کشد. بنابراین افسانه‌ها اصولا مضمون فیلمنامه‌های جاودانه‌ای را تشکیل می‌دهند که در آن‌ها قهرمان‌ها به ما درس‌های بسیاری می‌آموزند.

کتاب صوتی حکایت‌های فلسفی اسطوره‌های یونان باستان (Fables mythologiques des heros et des monstres)، داستان شخصیت‌هایی را روایت می‌کند که شاید به گونه‌ای بازتاب‌دهنده‌ خصوصیات و خلق‌وخوهای انسانی‌ هستند. در نهایت هر داستان در این کتاب، شنونده را به تفکر، سوال کردن و نیز «فلسفیدن» دعوت می‌کند.

داستان‌های فلسفی برای کودکان:

اشتباه بزرگی است که فلسفه را برای کودکان غیرقابل درک بدانید و از آن تصویری سخت، نافهم و هولناک بسازید. چه شخصی این چهره‌ی ناشایسته و زشت را به فلسفه نسبت داده است؟ هیچ‌چیز بهتر، بانشاط‌تر و حتی جذاب‌تر از فلسفه نیست. مهم‌ترین پند فلسفه شادمانی و حال و هوای خوب است. چهره‌ی غمگین و محزون در فلسفه هیچ پناهگاهی ندارد.

حکایت‌ها و افسانه‌های این کتاب صوتی به سراسر جهان تعلق دارند و می‌توانند نقطه آغاز خوبی برای بحث و گفتگو باشند تا امکان تامل به موضوعات عمیق‌تر، دورتر و بزرگتر را فراهم آورند. میشل پیکمال (Michel Piquemal) زمانی در مدرسه معلم بوده و به تدریس می‌پرداخته، او این حکایت‌های فلسفی را ارائه کرده تا کودکان و نوجوان با معنای حقیقی فلسفه آشنا شوند.

در قسمتی از کتاب صوتی حکایت‌های فلسفی اسطوره‌های یونان باستان می‌شنویم:

خدایان در کاخ خود بالای کوه اُلَمپ می‌زیستند و زئوس بزرگشان بود. آن‌ها در سعادتی پایدار به سر می‌بردند و خوراکشان شهد و عسل حیات بخش مخصوص خدایان بود. روزها از پی هم می‌گذشت و سال‌ها آرامش برقرار بود، آرامشی دل‌نشین. اما سرانجام اتفاقی افتاد؛ اتفاقی که بایست می‌افتاد: حوصله خدایان سررفت.

پس زئوس، بزرگ خدایان، از پسرش هِفائیستوس، رب النوع آهنگری، خواست برای سرگرمیشان چند موجود بسازد. هفائیستوس سرش را خاراند، سپس خدایان را به کارگاهش برد و در آن‌جا به آن‌ها نشان داد چگونه می‌توانند با خاک و آب و آتش موجوداتی از پوست و گوشت بسازند.

خدایان به خوشگذرانی و تفریح پرداختند. آن‌ها بعضی از موجودات را با باله، بعضی را با پنجه و سُم و برخی را با بال ساختند. آن‌ها حتی موجوداتی ساختند که از هر جهت به خودشان شباهت داشتند که همان نژاد انسان بود. سپس زئوس با دَم خود به آن‌ها زندگی بخشید. سپس دست‌هایش را به هم مالید: کسی خلق شده بود که قرار بود زندگی‌اش اسباب نشاط خدایان باشد!

فهرست مطالب کتاب صوتی