معرفی و دانلود کتاب ماری که لگد شد و چند داستان دیگر از برندگان جایزه آکوتاگاوا

معرفی کتاب ماری که لگد شد و چند داستان دیگر از برندگان جایزه آکوتاگاوا

کتاب ماری که لگد شد و چند داستان دیگر از برندگان جایزه آکوتاگاوا، اثری مشتمل بر چندین داستان کوتاه از نویسندگان مشهور ژاپنی همچون هیرومی کاواکامی و کنزابورو اوئه است. تمامی داستان‌های این مجموعه، در نوبت‌های مختلف، برنده جایزه آکوتاگاوا که یکی از معتبرترین جوایز ادبی ژاپن است، شده‌اند.

درباره کتاب ماری که لگد شد و چند داستان دیگر از برندگان جایزه آکوتاگاوا:

این اثر مجموعه داستانی به قلم چند نویسندۀ سرشناس و خلاق ژاپنی است که منتخب جایزه آکوتاگاوا بوده‌اند. از جایزۀ «آکوتاگاوا» اغلب به‌عنوان معتبرترین جایزۀ ادبی ژاپن یاد می‌‌شود. در سال 1935، هنگامی‌که کان کیکوچیِ نویسنده، سردبیر مجلۀ بونگِی‌‌شونجو بود، این جایزه را در یادبود دوست خود، نویسندۀ نامدار ژاپنی ریونوسوکه آکوتاگاوا، بنیان گذاشت؛ جایزه‌‌ای که سالانه دو بار در ژانویه و ژوئیه به داستان‌‌هایی که از نظر ادبی دارای کیفیت بالایی هستند یا به بیانی دیگر، به آثار جدی در زمینۀ ادبیات اهدا می‌‌شود. این آثار باید در روزنامه‌‌ها یا مجلات منتشر شده باشند. در برخی از دوره‌‌ها هیچ اثری واجد شرایط تشخیص داده نمی‌‌شود، اما در بعضی از دوره‌‌ها دو برنده برگزیده می‌‌شوند.

این جایزه به آثار نویسندگان تازه‌‌کار یا نویسندگانی که در ابتدای حرفۀ ادبی خود هستند تعلق می‌‌گیرد و برای دست‌یابی به آن، شرط سنی وجود ندارد؛ ازاین‌‌رو برندگانش در طیف سنی بسیار متنوعی قرار دارند. به دلیل اعتبار بسیار زیاد جایزۀ آکوتاگاوا نزد اهالی ادبیات، برای فرد برنده آیندۀ ادبی روشنی پیش‌‌بینی می‌‌شود و مورد توجه فراوان رسانه‌‌ها قرار می‌‌گیرد؛ از جمله نویسندگانی که با کسب این جایزه توانسته‌اند صدای خود را در اعتراض به حضور مستمر نیروهای آمریکایی در خاک ژاپن به گوش مردم تمام نقاط کشورش برسانند، شون مدوروما نویسنده و فعال اجتماعی اهل اُکیناواست. او که تا پیش از این افتخار، بیشتر در اُکیناوا شناخته‌‌شده بود، پس از کسب جایزۀ آکوتاگاوا توانست یادداشت‌‌ها و مقاله‌های خود را در مطبوعات کل کشور به چاپ برساند و تبدیل به یکی از برجسته‌‌ترین چهره‌‌های روشن‌فکر ژاپن شود. از مهم‌‌ترین و تأثیرگذارترین نویسندگانی که به کسب این جایزه دست یافته‌‌اند، می‌‌توان به چهرۀ شناخته‌‌شدۀ کنزابورو اوئه، برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات در سال 1994 و نیز شوساکو اندو اشاره کرد.

تمامی داستان‌هایی که برای کتاب «ماری که لگد شد» برگزیده شده‌اند برگردانی از ترجمۀ انگلیسی آن‌ها به فارسی هستند و کم‌وبیش پس از مطالعۀ هرآنچه در دسترس بوده است انتخاب شده‌اند. شایان ذکر است که تعداد زیادی از آثاری که این جایزه را برای نویسندۀ خود به‌ارمغان آورده‌اند کماکان به انگلیسی و بسیاری از زبان‌های دیگر ترجمه نشده‌اند.

خواندن کتاب ماری که لگد شد و چند داستان دیگر از برندگان جایزه آکوتاگاوا به چه کسانی پیشنهاد می‌شود:

اگر به خواندن داستان‌های کوتاه و مینیمالیستی علاقه دارید و از مطالعه آثار ادبیات ژاپنی لذت می‌برید، فرصت خواندن مجموعه داستان جذاب ماری که لگد شد را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب ماری که لگد شد و چند داستان دیگر از برندگان جایزه آکوتاگاوا می‌خوانیم:

ما در طبقۀ دوم انبار اشتراکیِ وسط روستا زندگی می‌کردیم؛ در اتاق کوچکی که زمانی از آن برای پرورش کرم‌های ابریشم استفاده می‌شد. وقتی پدرم روی حصیرهای زیرانداز و پتوهایش بر کفیِ ساخته‌شده از الوارهای قطوری که پوسیدنشان آغاز شده بود دراز می‌کشید و من و برادرم روی دری قدیمی می‌خوابیدیم که تختخوابمان بود، محل سابق سکونت بی‌شمار کرم‌های ابریشم کاملاً از وجود آدمیزاد آکنده می‌شد؛ کرم‌هایی که کاغذهای دیواری را لکه‌لکه کرده و هنوز هم بوی اجسادشان و بقایای پوسیدۀ برگ‌های توتی که به تیرآهن‌های نمایانِ سقف چسبیده بودند به مشام می‌رسید.

ما هیچ اثاثیه‌ای نداشتیم. تفنگ شکاری پدرم درخششی مات داشت - نه‌تنها لوله‌اش که قنداقش هم؛ انگار چوبِ روغن‌خورده نیز از فولاد بود و اگر بر آن می‌کوبیدی دستت بی‌حس می‌شد - و پوست خشک‌شدهٔ راسوها و نیز انواع‌واقسام تله‌ها دسته‌دسته از تیرآهن‌های بیرون‌زده آویخته بودند تا مشخص شود از اقامتگاه محقر ما برای چه منظوری استفاده می‌شود. پدرم از راه شکار خرگوش و پرنده و گراز وحشی در زمستان که برف بسیار زیادی می‌بارید، زندگی را می‌گذراند. او راسوها را به تله می‌انداخت و پوست خشک‌شده‌شان را به دفتر شهر می‌برد.

هنگامی‌که من و برادرم با کهنه‌ای روغنی قنداق تفنگ را جلا می‌دادیم، از شکاف میان تخته‌های چوبی به آسمان تیرۀ بیرون چشم ‌دوختیم. انگار قرار بود صدای غرش هواپیمای دیگری دوباره از آنجا به‌گوش برسد؛ اما به‌ندرت هواپیمایی از آسمان بالای روستا عبور می‌کرد. وقتی تفنگ را به رف دیوار برگرداندم، روی تختخوابمان دراز کشیدیم و به‌هم چسبیدیم و درحالی‌که خالی‌بودن شکم‌هایمان مرعوبمان می‌کرد، صبر کردیم تا پدرم قابلمۀ برنج و سبزیجات را به طبقهٔ بالا بیاورد.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت مترجم
حیوان اهلی درجه‌یک (شکار) - کنزابورو اونه
رودخانۀ کرم‌های شب‌تاب - ترو میاموتو
تقویم بارداری - یوکو اُکاوا
ماری که لگد شد - هیرومی کاواکامی
قطره‌ها - شون مدوروما
یک ازدواج نامتعارف - یوکیکو موتویا