معرفی و دانلود کتاب محمود و نگار

معرفی کتاب محمود و نگار

کتاب محمود و نگار اثر نویسنده‌ی ترک، عزیز نسین، داستانی کوتاه با ترجمه‌ی صمد بهرنگی است. نگاهی طنز و نقدهایی تند و تیز به مسائل اجتماعی، بن‌مایه‌ی اصلی این کتاب را تشکیل می‌دهند. عشق زیر سایه‌ی سیاست و حاکمان و شهامت جنگیدن برای حقوق ابتدایی زندگی، از موضوعاتی است که عزیز نسین با روایتی طنازانه و صمیمی در این کتاب گنجانده است.

معرفی کتاب محمود و نگار

محمود و نگار دو عاشق و دلباخته‌ی یکدیگرند که به دلیل جبهه‌ی سیاسی مخالف خانواده‌هایشان، اجازه‌ی ازدواج ندارند. روایتی شیرین و تلخ از عشق و سیاست که با طنزی زیرکانه تلفیق شده است. با مطالعه‌‌ی کتاب محمود و نگار (Mahmut ile Nigâr) از همان خطوط ابتدایی، وقتی محمود از درد جدایی و عشقش با زبانی صمیمی می‌گوید، پیوندی نامرئی میان ما و آدم‌های داستان‌ها بسته می‌شود.

عزیز نسین (Aziz Nesin) قلم طنز خود را سلاحی می‌داند که با آن از شرایط سخت و طاقت‌فرسای آن زمان مردم ترکیه سخن بگوید. داستان‌ کوتاه محمود و نگار، بخشی از این خشم فروخورده و درد پنهان است که با زیرکی و مهارت از دشواری‌های زیستی مردم زمانه‌ی خود روایت می‌کند. این طنزپرداز ماهر، برنده‌ی چندین نخل طلا برای آثار اجتماعی خود می‌باشد. به گفته‌ی او، هنر و نوشتن، در خدمت چیزی نیست جز رنج مردم و این رنج باید به زبان مردم روایت شود. از این روست که آثار او، از جمله کتاب محمود و نگار، در رده‌ی داستان‌هایی است که تمامی انسان‌ها با هر تاریخ و پیش‌زمینه‌ای با آن‌ها همراه خواهند شد و کلمات آن‌ها را در قلب زندگی خود احساس خواهند کرد.

انتشارات گیوا کتاب محمود و نگار را با ترجمه‌ی شیرین صمد بهرنگی به چاپ رسانیده است. صمد بهرنگی، داستان‌نویس و منتقد اجتماعی، با زبان و دغدغه‌ای نزدیک به عزیز نسین و ظرافتی بیان‌نشدنی این کتاب را ترجمه کرده است تا مخاطب با مطالعه‌ی این کتاب تجربه‌ای هرچه نزدیک‌تر به خواندن آن به زبان اصلی داشته باشد.

کتاب محمود و نگار برای چه کسانی مناسب است؟

در هر سن و سالی که باشید، اگر دغدغه‌ی اجتماعی دارید و از خواندن تاریخ مشترک ظلم و سیاست لذت می‌برید، این کتاب برای شماست. عزیز نسین در کتاب محمود و نگار، چیزی جز روایت آشنای زندگی زیر سایه‌ی حاکمان نمی‌نویسد و اگر به این حوزه علاقمند هستید و همچنین داستان‌های کوتاه را دوست دارید، مطالعه‌ی این کتاب انتخاب خوبی است.

در بخشی از کتاب محمود و نگار می‌خوانیم

آخر، پدر اگر می‌خواستی حزبت را عوض کنی، پس چرا پیش از انتخابات نکردی؟ کم مانده بود که ناخوش بشوم و تو رختخواب بخوابم. حالا چه خاکی به سرم کنم؟ آخر حمزه افندی تو چرا نخواستی پیش از انتخابات حزبت را عوض کنی؟ نگار زاری می‌کرد، من آب چشمم بند نمی‌آمد. پدرم هم که همه‌اش لج می‌کرد و از خر شیطان پایین نمی‌آمد. پشت سرم گفته بود که: بش بگین این دختره‌ی جنده رو ولش کنه. اگه یه دفعه‌ی دیگه بشنفم که باز داره براش پیغوم می‌فرسته، دیگه اونو پسر خودم نمی‌دونم تو خونه راهش نمی‌دهم.

حمزه افندی هم صد بار لجبازتر از پدر من بود. گفته بود که: اگه یه دفعه‌ی دیگه بشنفم که نگار باز پسر اون مردیکه‌ی بیشرف رو نومزدش می‌دونه، قسم به شرافتم اگه زنده بذارمش. می‌زنمش...

نگار و من هر یک از طرفی خودمان را می‌خوردیم و دندان روی جگر می‌گذاشتیم. عشق و محبت هیچ آداب و اصولی نمی‌شناسد. آخرش روزی نگار پیغام فرستاد که: الهی دورت بگردم، محمود جونم! بیا دوتایی فرار کنیم. من دیگه نمی‌تونم تحمل مخالف موافق دموکراسی را بکنم.

چه خوب! یک شب قدار و مدارش را گذاشتیم که من بروم پشت بام خانه آن‌ها و نگار را از رختخوابش بردارم و فرار کنیم.

من و دوتا از رفیقهام پشت اسب آمدیم رسیدیم به در خانه نگار.