معرفی و دانلود کتاب هبوط یک خواب

معرفی کتاب هبوط یک خواب

کتاب هبوط یک خواب، نوشته‌ی فریبا شکور صفت صدیقی، داستانی خیالی است که در دل کویری بی‌آب و علف رخ می‌دهد. شخصیت اصلی داستان هبوط یک خواب زن جوانی است که همراه با گروهی عازم کویر می‌شود اما در نیمه‌ی راه آن‌ها را گم می‌کند. او ناگهان با مرد مرده‌ای مواجه می‌شود که متعلق به قرن‌های گذشته است. زن متوجه می‌شود که در کویر تنهاست. به هر سو که می‌نگرد چیزی نمی‌بیند مگر تپه‌های شنی که همچون نوعروسانی آراسته به زیورآلات، می‌درخشند. شروع به جست‌وجو می‌کند اما خیلی زود متوجه می‌شود که این جست‌وجو بی‌فایده است. آیا این زن فقط در حال تماشای کابوسی وحشتناک است یا ترسی که همواره به همراه داشته این بار قالب واقعیت به خود گرفته است؟ با هر گامی که در کویر برمی‌دارد خاطراتی در ذهن او جان می‌گیرند که یقین دارد متعلق به مرد مرده است...

کتاب هبوط یک خواب برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب را به دنبال‌کنندگان ادبیات روز ایران پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب هبوط یک خواب می‌خوانیم

ترس دیگری به سراغش آمد. اما از رفتن باز نایستاد و به راهش ادامه داد. هرچند راه زیادی نرفته بود و فاصله‌ی زیادی نیز با کوله‌اش نداشت، اما باز راه به نظرش بسیار طولانی می‌آمد. کویر نگاهش می‌کرد. زن جوان دستش را روی قلبش گذاشته بود و به سوی مرد مرده می‌رفت. حالا دیگر قلبش آرام گرفته بود. اما دستش را از روی آن برنمی‌داشت. فکر می‌کرد با برداشتن دستش قلبش دوباره درد خواهد گرفت و این در باورش نشسته بود که دارد به گونه‌ای از آن محافظت می‌کند. آسمان داشت به او نگاه می‌کرد و همانند کویر بذر مهربانی بر سر و رویش می‌پاشید. لحظه‌ای سرش را بلند کرد تا به آسمان نگاه کند. اما نور خورشید چشم‌هایش را زد. دستش را بلند کرد و بالای چشم‌هایش برد. دلش می‌خواست آسمان را تماشا کند. اما چشم‌هایش طاقت آن همه سخاوت را نداشتند. سرش را پایین انداخت و به خاک‌ خیره شد. خاک در دست‌های آفتاب داشت له‌له می‌زد. کویر خشک و بی‌آب بود و هیچ جنبنده‌ای در آن نبود.

کمی که رفت، مرد مرده را دید. دلهره دوباره به سراغش آمد. نمی‌خواست جلوتر برود. اما مادرش باری دیگر در گوشش خواند: مرده که ترس نداره. همان‌جا ایستاد و نگاهی به او کرد. مرد مرده همان‌طور روی زمین خوابیده بود و به نظر می‌رسید که دیگر کاری با این دنیا ندارد. گویی تمامی دردها و رنج‌های جهان را در خوابی شیرین به فراموشی سپرده است و اینک روح سبک‌بالش از قال به حال در پرواز است و دیگر نمی‌خواهد به جسم خود بازگردد. اما برای زن همان حضورش نیز کافی بود تا او را بترساند. زن نگاهی به اطرافش انداخت. چاره‌ای جز رفتن نبود. باید به سویش می‌رفت. قدمی دیگر برداشت. پاهایش سنگین بودند و باز هم نمی‌خواستند از او پیروی کنند.