معرفی و دانلود کتاب کوئنتین تارانتینو و فلسفه: چگونه با یک انبردست و چراغ لحیم کاری فلسفه ورزی کنیم؟

معرفی کتاب کوئنتین تارانتینو و فلسفه: چگونه با یک انبردست و چراغ لحیم کاری فلسفه ورزی کنیم؟

کتاب کوئنتین تارانتینو و فلسفه مجموعه‌ای از 15 مقاله است که ریچارد گرین و کی. سیلم محمد آن‌ها را جمع‌آوری کرده‌اند. فیلم‌های تارانتینو پرسش‌های بسیاری را درباره‌ی عدالت، اخلاق، خشونت و زمان مطرح می‌کنند. در این کتاب فیلم‌های «بیل را بکش»، «داستان‌ عامه‌پسند»، «سگ‌های انباری»، «جکی براون» و «ضدّ مرگ» ساخته‌ی این کارگردان مطرح هالیوود نقد و بررسی می‌شوند.

درباره‌ی کتاب کوئنتین تارانتینو و فلسفه

شاید با دیدن نام کتاب با خود فکر کنید که خالق فیلم «داستان عامه‌پسند» هیچ ارتباطی با فلسفه ندارد. فیلم‌های او پر از دعوا، خون‌ریزی، کتک‌کاری، ناسزا و... هستند. چگونه می‌توانیم ارتباط این عناصر را با فلسفه پیدا کنیم؟ ریچارد گرین (Richard Greene) و کی. سیلم محمد (K. Silem Mohammad) در کتاب کوئنتین تارانتینو و فلسفه (Quentin Tarantino and Philosophy) می‌خواهند با یک انبردست و چراغ لحیم‌کاری، فلسفه‌ورزی کنند!

کوئنتین تارانتینو کارگردان و فیلنامه‌نویس آمریکایی است که بیشتر با فیلم‌های خشن و درعین‌حال جذابش در میان سینمادوستان شناخته می‌شود. بعضی از منتقدان فیلم‌های او را با آرا و نظریه‌های نیچه و بودریار مقایسه کرده‌اند. حتی بعضی فکر می‌کنند فیلم «بیل را بکش» عقاید بودا را به تماشاچیان می‌آموزد.

چیزی که نویسندگان از همان ابتدا بیان می‌کنند، این است که آیا فیلم‌های پالپ فیکشن (داستان عامه‌پسند) و بیل را بکش یک‌بار مصرف‌اند یا می‌توان آن‌ها را چندین بار دید و مفاهیمی عمیق از دل فیلم‌ها بیرون آورد؟ مجموعه‌ی فرهنگ عامه و فلسفه (Popular Culture and Philosophy) یکی از مجموعه‌هایی است که در خارج از ایران منتشر می‌شود و طرفداران زیادی دارد. این مجموعه بین هر چیزی که فکرش را بکنید، با فلسفه ارتباط پیدا می‌کند. چه برسد به فیلم‌های کوئنتین تارانتینو که رگه‌هایی از فلسفه در آن مشهود است. درواقع این کتاب‌ها معنای عمیق‌تری را در پس چیزهایی پیدا می‌کنند که ما سطحی می‌پنداریمشان.

با دقت در فیلم‌های تارانتنو می‌توانیم به چند نقطه‌اشتراک برسیم. واضح‌ترین شباهت میان فیلم‌های تارانتینو در این است که زندگی یک فرد خشن و سنگ‌دل به‌خاطر کارهای دیگر آدم‌ها، دچار مشکل می‌شود. فرقی نمی‌کند که کار آن آدم‌ها عمدی یا سهوی باشد. شخصیت‌های خشن فیلم‌های تارانتینو رفتار بی‌رحمانه‌ای دارند و این بی‌رحمی نتیجه‌ی یک اتفاق است. اما در دل همه‌ی این خشونت‌ها و خونریزی‌ها، می‌توان امید، اخلاق و دل‌رحمی را هم دید. و این همان سرشت و فطرت انسان است که در فیلم‌های تارانتینو با آن‌ روبه‌رو می‌شویم.

ریچارد گرین و کی. سیلم محمد درواقع 15 مقاله را در کتاب کوئنتین تارانتینو و فلسفه گرد آورده‌اند. نویسندگان این 15 مقاله عبارتند از: آرون سی. اندرسن، تراویس اندرسن، رندال آکسی‌یر، مایکل بروس، مارک تی. کونارد، لوک کادی، ریچارد گرین، دیوید کایل جانسن، کیث الن کورتس، کی. سیلم محمد، بنسه نانای، ریچل رابینسن، تیموثی دین راث، بروس راسل، ایان اشنی، جیمز ایچ. اسپنس و جوزف اولاتووسکی. بعضی از این مقالات با نگاهی طنزآمیز نوشته شده‌اند؛ در نتیجه خوانندگان نیز از خواندن این جستارها و مقالات، لذت خواهند برد. توجه داشته باشید که کتاب کوئنتین تارانتینو و فلسفه در سال 2007 چاپ شده است: پس فیلم‌های تارانتینو که پس از این تاریخ ساخته شده‌اند، در این کتاب مورد بررسی قرار نگرفته‌اند.

انتشارات لگا این کتاب را با ترجمه‌ی روان یاسر پور اسماعیل روانه‌ی بازار کرده است.

کتاب کوئنتین تارانتینو و فلسفه برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به فیلم‌های کوئنتین تارانتینو علاقه دارید و می‌خواهید نقدهای فلسفی فیلم‌های او را بخوانید، کتاب حاضر برای شما مناسب است.

در بخشی از کتاب کوئنتین تارانتینو و فلسفه: چگونه با یک انبردست و چراغ لحیم کاری فلسفه ورزی کنیم؟ می‌خوانیم

فیلسوف آلمانیِ نامتعارف، فریدریش نیچه (1844-1890)، و فیلم‌ساز امریکاییِ مستقل، کوئنتین تارانتینو (1963)، با وجود تقریباً یک قرن فاصله‌ای که با هم دارند، غیر از روحیه‌ی طغیان‌گرشان در چیزهایی دیگر هم با هم مشترک‌اند. این دو اندیشمند از فهم زیبایی‌شناسانه‌ی عمیقی در مورد علایق خاصّ خودشان برخوردارند: در مورد نیچه نوشتن، موسیقی و فرهنگ یونان باستان؛ در مورد تارانتینو فیلم‌سازی، موسیقی و فرهنگ عامّه‌ی امریکا. از این گذشته، هر کدام‌شان وقتی هنوز بیست‌وهشت ساله بودند نخستین کار اصلی‌شان را کاملاً به ثمر نشاندند، و در طول این فرایند، هر دوی‌شان بخشی قابل‌توجّه از حکمت مرسوم درباره‌ی هنر را پیش بردند.

اما این دو هنرمند دورگه در چیزی دیگر هم اشتراک دارند، چیزی که آن‌قدرها واضح نیست:‌ تراژدی یونانی. در مورد تارانتینو، قهرمان‌های خشن اوّلین فیلم‌اش، سگ‌های انباری، که با هم سر سازگاری ندارند، همراه با زیرساخت موسیقیایی و صحنه‌های فوق‌العاده تماشایی فیلم، همه و همه شباهتی چشمگیر به قهرمانان، موسیقی و صحنه‌های تراژدی‌های کلاسیک دارند. در مورد نیچه، آن تحلیل نامرسوم که در زایش تراژدی، نخستین کتابش، مطرح می‌کند دسیسه‌های کثیف و اهمیت روان‌شناختی تراژدی‌های یونانی را با جسارت و ژرفایی بی‌نظیر شرح می‌دهد. برخلاف ارسطو که بررسی تأثیرگذار و، در عین حال، نسبتاً پرتکلّف‌اش دربار‌ی درام‌های یونانی ساختار روایت‌های کلاسیک هالیوود را که سرمشق همگان شده است در اختیارمان می‌نهد، تحلیل سرزنده و تفکّربرانگیز نیچه کلید فهم هنر را عموماً در تراژدی می‌یابد. و این کلید در فیلم تارانتینو در را به روی نمونه‌ای برجسته از پارادایم هنری که در کتاب نیچه بیان شده است می‌گشاید.

تارانتینو قرار است نیچه‌ی روزگار ما باشد، نابغه‌ای تازه‌کار در خط شروع. اما ایده‌های نیچه، فراتر از همه‌ی انتظارات، پابرجا و ژرف از کار درآمده‌اند. آیا 100 سال دیگر می‌توان همین سخن را درباره‌ی تارانتینو هم گفت؟ آیا فیلم‌های او همان تأثیر هنری و قدرت پابرجای فلسفی کتاب‌های نیچه را خواهند داشت؟

فهرست مطالب کتاب

قدردانی
بریم سرِ کار
بخش اول: « همه آروم باشن، این یه دزدیه»: زیبایی‌شناسی، پاپ، سبک
1: فیلم‌های تارانتینو: درباره‌ی چیستند و چه‌چیزهایی می‌توانیم از آن‌ها بیاموزیم؟
2: مایکِ بدل‌کار، شبیه‌سازی و سادیسم در ضدِّ مرگ
3: انداختن نیچه به جان زیرساخت تراژیکِ: سگ‌های انباریِ تارانتینو
بخش دوم: « شرط می‌بندم طرفدار پروپاقرصِ لی ماروین باشی»: خشونت، پرخاشگری، اخلاق‌شناسی سلبی
4: زندگی‌های اخلاقی سگ‌های انباری
5: انتقام و رحم در تارانتینو: درسِ حزقیال 25:17
6: «من آدم بدی‌ام»: یورش و فضیلت بیاتریکس کیدو
7: شمشیر درستکاری: بیل را بکش و اخلاق انتقام
8: این وسط با تو گیر کردم: آقای بلوند و عدالت کیفری
بخش سوم: « چرا به من نمی‌گی واقعاً چه اتفاقی افتاده؟»: زمان، علّیت، تجربه
9: «نمی‌دونستم از دلفانیکس خوشِت می‌آد» :دانستن و عمل‌گرایی در جکی براون
10: روز خیلی بد وینی :پیچ‌وتاب‌دادن به قصّه‌ی زمان در داستانِ عامّه‌پسند
11: تبدیل کوکاکولا به پپسی: معجزه در داستانِ عامّه‌پسند
12: کوئنتین تارانتینو و دوراهی محکوم سابق
بخش چهارم: « او از وسط نصف خواهد شد»: روان‌شناسی، معنویت، هویت
13: بیل را بکش: نمایش اُدیپیِ تارانتینو
14: آدم الویسی تراولتا و اَبَرانسان نیچه
15: آیا بیاتریکس کیدو می‌توانست به روشنایی برسد؟: ردّپاهای فلسفه‌ی بودیستی در بیل را بکش
اِسمامون هیچ معنی کوفتی‌ای ندارن!
نمایه