معرفی و دانلود کتاب کولی و نامه و عشق: مجموعه عاشقانه‌ها

معرفی کتاب کولی و نامه و عشق: مجموعه عاشقانه‌ها

کتاب کولی و نامه و عشق نوشته‌ی سیمین بهبهانی، مجموعه‌ای از اشعار عاشقانه‌ی این شاعر معاصر است که از کتاب‌های «خطی ز سرعت و از آتش»، «دشت ارژن» و «یک دریچه آزادی» انتخاب شده‌اند. این مجموعه اشعار درون‌مایه‌ای عاطفی و تغزّلی دارد.

درباره‌ی کتاب کولی و نامه و عشق

کتاب کولی و نامه و عشق: مجموعه عاشقانه‌ها، اثر سیمین بهبهانی، دفتر شعری گلچین‌شده از اشعار پیشین این شاعر، نویسنده و معلم معاصر است که مضامینی عاشقانه و عاطفی دارد. این مجموعه شامل غزل‌های نویی مانند «کولی‌واره‌ها»، «طبل بی‌مرگی» و «نامه‌ها و عاشقانه‌ها» است. این کتاب از آن جهت خواندنی و گیراست که بدانیم سیمین بهبهانی، یا به عبارتی همان سیمین خلیلی، بابت شکافتنِ سقفِ فلکِ غزل‌سرایی و در انداختن طرحی تازه در سرودن غزل با وزنی نو، به نیمای غزل شهرت دارد. سروده‌های گردآوری‌شده در این کتاب، بیانی ساده دارند که فهم آن را برای عموم مردم آسان می‌کند. هر شعر به گونه‌ای از فضایی پرمغز و لطیف برخوردار است که خواندنش، به گردشی شیرین در جهان فکری شاعر می‌ماند.

سیمین بهبهانی، نگارنده‌ی کتاب کولی و نامه و عشق، نامی پرآوازه در ادبیات معاصر ایران است. موفقیت و اقبال او اتفاقی غیرمترقبه نبود؛ زیرا سیمین در خانواده‌ای اصیل و پرفضیلت چشم به جهان گشود. عموی پدر او، میرزا حسین خلیلی تهرانی، از رهبران مشروطه و پدربزرگش علامه ملاعلی رازی تهرانی بود. پدرش، عباس خلیلی، به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌گفت و بخش عظیمی از شاهنامه‌ی فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود. مادرش، فخرعظما ارغنون، از زنان روشنفکر و پیشتاز عصر خود بود که علاوه بر سردبیری روزنامه‌ی «آینده‌ی ایران»، به سرودن شعر و تدریس زبان فرانسه نیز اشتغال داشت.

سیمین بهبهانی که از فعالین حوزه‌ی برابری و حقوق زنان نیز بوده است، طبعی لطیف و زنانه در سرایش شعر دارد. اشعار او اغلب حول محور موضوعاتی چون وطن‌پرستی، جنگ، فقر، آزادی بیان و اندیشه، حقوق و برابر برای زنان و... می‌گردد. او در طول عمر پربارش، بیشتر از 600 غزل سرود که در قالب 20 کتاب منتشر شده‌اند. بسیاری از اشعار او در قالب ترانه‌هایی معروف که توسط خوانندگان سرشناس به قطعات موسیقی تبدیل شدند، در دل و ذهن مردم کوی و برزن جای گرفته‌اند. ترانه‌هایی همچون هوای گریه، فریاد غم، چرا رفتی و کولی که توسط همایون شجریان خوانده شده‌اند از جمله‌ی این سروده‌های سیمین بهبهانی هستند.

سیمین بهبهانی در طول عمر پرمایه‌ی خود آثاری از جمله «سه تار شکسته»، «جای پا»، «چلچراغ»، «مرمر»، «رستاخیز»، «خطی ز سرعت و از آتش»، «دشت ارژن»، «آن مرد، مرد همراهم»، «کاغذین جامه»، «کولی و نامه و عشق»،‌ «عاشق‌تر از همیشه بخوان» و... را منتشر کرده است. او در مرداد سال 1393 از دنیا رفت و جامعه‌ی ادبی ایران را سوگوار از دست دادن هنرمندی بی‌بدیل و توانمند کرد.

کتاب کولی و نامه و عشق برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب کولی و نامه و عشق نوشته‌ی سیمین بهبهانی، به علاقه‌مندان اشعار معاصر فارسی، به خصوص دوست‌داران غزل معاصر، پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب کولی و نامه و عشق: مجموعه عاشقانه‌ها می‌خوانیم

شلعه نگفته با تو اگر...
شعله نگفته با تو اگر سرکشى نهان مرا
فاش نگر به مجمر تن رقص جنون جان مرا
این‌همه خارخارِ دلم هست ز تاب یک نگهت
آه، که این نوازشِ پَر برده ز دل توان مرا!
گونه شکفته از گل تب، بوسه جوانه کرده به لب
عشق دوباره کرده طلب آن منِ نوجوان مرا
این دو موازیَم ز دو سو دایره‌اى نزد ز چه رو؟
شرم چنین فکنده فرو همت بازوان مرا
پَرپَرِ مرغکان نفس مى‌شکند حصار قفس
واى! چرا نمى‌شنوى ناله‌ى استخوان مرا؟
مانده بسى نگفته‌سخن بر لب گُرگرفته‌ى من
سُکر نوازش نفست بسته چنین زبان مرا
کوبه‌ى تند نبض مرا روى دو آهیانه ببین:
عشق چو خون دوانده به رگ قلب پر از فغان مرا
گفت: «پى هوس نروى، سوى فریب کس نروى»
رفتم و دلشکسته ببین دایه‌ى مهربان مرا
هست در ایستادن من بیم ز پا فتادن من
چیست که یاورى نکنى پیکر ناتوان مرا؟
پاى دگر نمى‌کشدم، شوق نگر که مى‌کُشدم
آه! چه کس پذیره شود مقدم میهمان مرا؟

فهرست مطالب کتاب

کولى‌واره‌ها
کولى‌واره (1)
کولى‌واره (2)
کولى‌واره (3)
کولى‌واره (4)
کولى‌واره (5)
کولى‌واره (6)
کولى‌واره (7)
کولى‌واره (8)
کولى‌واره (9)
کولى‌واره (10)
کولى‌واره (11)
کولى‌واره (12)
کولى‌واره (13)
کولى‌واره (14)
کولى‌واره (15)
کولى‌واره (16)
پنج رباعى کولى‌واره
یک
دو
سه
چهار
پنج
شعر نامه‌ها
بیار نامه که بنویسم
عزیز دور غمگین
صبح است و آسمان ابرى
همیشه سبز بمان، اى سرو
سلامى ز عقده‌ى عشقى
عطر قهوه با خیالت
مى‌نویسم و خط مى‌زنم
حالى‌ست حالم نگفتنى
زنى که با قرص خورشید
میان مه نهان مى‌شد...
بگذار اعتراف کنم...
طبل بى‌مرگى
فارغ ز «من» چگونه شوم؟
برآمده از آبنوس و شب...
کجاست آن‌که به آگاهى...
ببین به هیئت نیلوفر...
پلک به‌هم مى‌نهم
عشق آمد چنین سرخ
شبى همرهت گذر...
سرو سبز شکیب‌آموز
دانه‌دانه، سرخى و سبزى...
شلعه نگفته با تو اگر...
در من نشسته به‌نرمى
بادْ فتح غروب را...
کویر بى‌برگى را...
عشق آمد چنین سرخ
تیک‌وتاک! تیک‌وتاک!
صداى شکفتن
حضور ژرفىِ مرمر...
بهار شاد شورافکن...
کو برگ لاله‌ام؟
این صداى شکفتن را...
عید آمد و مى‌رود...
دلم گرفته، اى دوست!...
باز بهار آمد...
آه، چگونه بگویم...
دگر چه با تو بگویم
غنچه‌وش، در هوایت...
نبض من مى‌زند تند
پرواز نبض
آیا بهار جاویدم؟
آیا کدامین آبى؟
درخت نارنج شیراز
میوه‌هاى خارپشتى
چگونه دست دهد آیا
شب، لاجورد و خاموشى
من با صداى تو مى‌خوانم
در ناگزیر خاموشم
سخت به جوشى، دلا!
این شاخه‌هاى خشک زمستانى
خط به آخر آمده‌ست
در کاسه‌ى سرم مغزى
مى‌رقصد از نشاط بهارى
دو ردیف برگ اقاقى
صداى پاى که مى‌آید
رنگدان‌ها بیارید
براى خدا کمکم کن!
هر چه کردم نتوانستم
شکسته در من چیزى
حکایت تن
خورشید زلف‌نارنجى
آیا تمام شد بازى
آه! عشق ورزیدم
سلام
اى همچو تندیس رومى
هزار پروانه‌ى طلا
چرا، چرا نورزم عشق
رنجیدنت از چه بود؟
تاق و جفت
از چشمم اوفتاده‌اى
برون مى‌خزد ز پوست...