معرفی و دانلود کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک: سینما در عصر دیجیتال و ده مسئله آن

معرفی کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک: سینما در عصر دیجیتال و ده مسئله آن

«آیا سینما در حال مرگ است؟» این سؤال را که هر روز پرسیده می‌شود، آندره گودرو و فیلیپ ماریون هم پرسیده‌اند و در کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک به آن پاسخ داده‌اند. آن‌ها در این کتاب کوچک و پرمغز، دوره‌های مختلف تاریخ سینما را تا عصر دیجیتال بررسی می‌کنند و در تمام این دوران، به دنبال چیزی مهم هستند: ماهیت سینما.

درباره‌ی کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک

سینما از زمان پیدایش خود در آغاز قرن بیستم، عده‌ی زیادی را مجذوب کرده است. در یک قرن گذشته، شاهد گسترش و تکامل سینما بوده‌ایم. هر مخاطبی، فرقی نمی‌کند از چه جنسیت یا نژادی باشد، به یک ژانر علاقه دارد و آن را دنبال می‌کند. با همه‌ی این تفاسیر، در هر دوره‌ای سینماگران عقیده داشتند که سینما در حال مردن است و عصر طلایی آن گذشته. نویسندگان کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک (The Kinematic Turn) عقیده دارند که هر روز شخصی ادعای مرگ سینما را تکرار می‌کند. اما هر بار کذب بودن این پیشگویی ثابت می‌شود و سینما زندگی جدیدی را از سر می‌گیرد. با این حساب، آیا هویت سینما هر لحظه در حال تغییر نیست؟ پس چطور می‌توانیم ماهیت سینما را شناسایی کنیم؟ آیا سینما به‌عنوان یک رسانه، دچار بحران هویتی نشده است؟ اگر بله، چطور می‌توان آن را تشخیص داد؟ آندره گودرو (André Gaudreault) و فیلیپ ماریون (Philippe Marion) در اثر پیش‌رو سعی دارند به این سؤالات پاسخ دهند.

از اولین فیلمی که در سالن‌های سینما به نمایش درآمد تا فیلم‌های سه‌بعدی، انیمیشن و اکنون لایواکشن، آندره گودرو و فیلیپ ماریون نقشه راهی برای موضوعاتی که سینما در سال‌های آینده با آن‌ها درگیر خواهد شد، ترسیم می‌کند. منظور آن‌ها از چرخش کینماتیک، تغییر سینما به رسانه‌ی تصویری متحرک است؛ واقعیتی که چرخشی اساسی را در مطالعات سینمایی ایجاد می‌کند.

آندره گودرو استاد مطالعات سینما و رسانه در دانشگاه مونترآل و مدیر پروژه‌ی تحقیقاتی TECHNÈS در بخش فناوری سینماست. او بر تدوین فیلم، تأثیر انقلاب دیجیتال بر رسانه‌ها و تاریخ اثر فناوری‌ها بر سینما تمرکز دارد. فیلیپ ماریون استاد دانشکده‌ی ارتباطات دانشگاه لوون است و از بنیان‌گذاران دو مؤسسه‌ی سینمایی در بلژیک به حساب می‌آید. او در روایت‌شناسی تطبیقی، روایت‌شناسی رسانه‌ای و همچنین فرهنگ بصری تخصص دارد.

نشر لگا کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک را با ترجمه‌ی رامتین شهبازی منتشر کرده است.

درباره‌ی مجموعه‌ی کینو – آگورا

مجموعه‌ی کینو - آگورا (Kino-Agora Series) تحت سرپرستی کریستین کیتلی منتشر می‌شود و در ایران، مازیار اسلامی عهده‌دار نظارت بر این مجموعه است. نویسندگان این مجموعه در میان بهترین و مشهورترین نویسنده‌های سینما در جهان قرار می‌گیرند و در ایران نیز شناخته‌شده هستند. هدف از تألیف چنین مجموعه‌ای بررسی سیر تکوین این اصطلاحات در تاریخ سینما و تحول آن‌ها در عصر امروز است. رویکرد نویسندگان در این کتاب تبارشناسانه محسوب می‌شود؛ یعنی با مطالعه‌ی این مجموعه تبار و خاستگاه این مفاهیم شناخته می‌شوند. نام مجموعه ترکیبی است از دو کلمه‌ی کینو (سینما) و آگورا (میدان معروفی در یونان باستان که محل گردهم‌آیی و بحث بود). در این مجموعه درباره‌ی سینما و مطالعات آن تأمل می‌شود. برخی کتاب‌های مجموعه‌ی کینو - آگورا عبارتند از: «دکوپاژ»، «زندگی مؤلف»، «میزانسن»، «مونتاژ»، «بدن به مثابه‌ی شیء سینمایی»، «سینه‌فیلیای نوین» و «چرخش کینماتیک».

در نکوداشت‌ کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک

• آندره گودرو و فیلیپ ماریون در کتاب کینو - آگورا به سؤالات مهمی جواب می‌دهند: آیا سینما ماهیتی مستقل دارد یا اینکه فقط مجموعه‌ای از فیلم‌های ضبط‌شده در آرشیو است و فراتر از نگاتیو یا عناصر دیجیتالش، هیچ هویتی ندارد؟ این کتاب که مملو از مفاهیم تاریخی، هنری و فلسفی است، با لحنی مجذوب‌کننده و حیرت‌انگیز نوشته شده. (دانلد کرافتون، نویسنده‌ی کتاب «سایه‌ی موش: باور، اجرا و خلق جهان در انیمیشن»)

کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک برای چه کسانی مناسب است؟

دانشجویان و متخصصان سینما که می‌خواهند درباره‌ی هنر هفتم و ماهیتش بیشتر فکر کنند، کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک را بخوانند.

در بخشی از کتاب کینو - آگورا: چرخش کینماتیک: سینما در عصر دیجیتال و ده مسئله آن می‌خوانیم

فراتر از احتمالاتی که در رقابت با تاریخ‌ها‌ی دقیق برای ابداع یک رسانه یا هر عنوان دیگری که بتوان به آن اطلاق کرد، یا یک دستگاه با هر نامی عرضه شده، واضح است که در سال 1892 سالن رینو نمایش نوعی از «مجموعه‌ها‌» را آغاز کرد که ارتباط مبهمی با سینما داشت. همچنین بدیهی است مشاهدۀ تصاویر متحرکی که در سال 1894 توسط دستگاه کینه‌توسکوپ تجاری‌شدۀ ادیسون امکان‌پذیر شده و در قالب «مجموعه‌ها‌یی» دیگر افتتاح شد، بیش از حد به این ابهام دامن زد. چرا ساده‌تر به «شروع» سینما به‌عنوان ‌پدیده‌ای جمعی و چندصدایی فکر نمی‌کنید؟ آیا به‌جای اینکه از آغاز سینما سخن بگوییم، بهتر نیست به آغازهای آن بپردازیم؟ برای این بحث آیا بهتر نیست در بین همۀ تناقضات و تنش‌ها‌یی که برای آغاز‌ها‌ی تاریخ سینما وجود دارد یک دسته از آن آغازها را در نظر بگیریم؟ دسته‌ای که ماهیت خود را از کثرت صداهای «مجموعه‌ها‌ی فرهنگی» وام می‌گیرد و سینماتوگراف ابتدا باید بر آن‌ها مسلط شود و در ادامه آن‌ها را طی زمانی نه‌چندان کوتاه به نفع خود برای تبدیل‌شدن به سینما تغییر شکل دهد. چندآوایی مجموعه‌ها‌ی فرهنگی این‌چنین می‌توانند هم‌زمان با هم _ نه لزوماً هماهنگ _ برای شرکت در تأسیس مجموعه‌ها‌ی فرهنگی دیگری کار کنند که با عنوان تصاویر متحرک شناخته می‌شوند و روند توسعۀ آن را تحت‌تأثیر قرار دهند.

حال که بر این رویکرد جدید نسبت به آغازهای سینما به توافق رسیدیم، برای هماهنگی بیشتر نیاز داریم که همین سؤال را دربارۀ مرگ سینما نیز مطرح کنیم. به‌جای فکر‌کردن درمورد این مرگ به‌عنوان ‌یک پدیدۀ مفرد،‌ ما آن را نیز به‌عنوان ‌یک پدیدۀ متکثر بررسی خواهیم کرد. همان طور که در بالا عنوان شد،‌ سینما همیشه در حال مرگ است. حتی ممکن است تا آنجا پیش برود که بگوییم سینما در طول قرن بیستم چندین بار «مرده» است (و هر بار‌ مانند ققنوس،‌ از خاکستر خود برخاست). در واقع،‌ آنچه «مرگ قریب‌الوقوع» آن در یک دوره،‌ با فاصلۀ تاریخی معین،‌ پیش‌بینی شده چیزی جز یک بحران ساده نبوده است.

فهرست مطالب کتاب

مقدمۀ دبیر مجموعه
مقدمۀ مترجم
چرخش کینماتیک
1: مسئلۀ ابداع
2: مسئلۀ دوگانۀ نگاتیو و سالن نمایش
3: مسئلۀ ضبط‌ کردن
4: مسئلۀ تفسیر تجسمی
5: مسئلۀ نفی و رد و تعالی
6: مسئلۀ سینمایی‌شدن
7: مسئلۀ هویت رسانه
8: مسئلۀ «مجموعه‌محوری»
9: مسئلۀ مرز مبهم
10: مسئلۀ زنده‌نمایی تصویر
اصطلاحات تخصصی
پی‌نوشت‌های نویسندگان
نمایه‌