معرفی و دانلود کتاب گمشده آسمان ششم

معرفی کتاب گمشده آسمان ششم

محمدرضا بادبانی در کتاب گمشده آسمان ششم داستانی تخیلی را روایت می‌کند. داستان از آن جایی شروع می‌شود که شخصیت اصلی در دشتی بی‌آب و علف چشم‌هایش را می‌گشاید. او نمی‌داند کیست و در کجا قرار دارد. لباسی بر تن ندارد و به‌شدت احساس ضعف می‌کند. هوا روشن است و گویی روز است؛ اما خورشیدی در آسمان نیست. عزم خود را جزم می‌کند و به راه می‌افتد. در میان راه افرادی را می‌بیند و به سمتشان می‌رود اما گویی آن‌ها نیز در دنیایی که هیچ شناختی از آن ندارند گم شده‌اند و سرگشته و حیران هستند. شخصیت اصلی داستان که حتی نام خود را نمی‌داند و ما از دیدگان او به نظاره‌ی این دنیای عجیب می‌نشینیم در جست‌وجوی ماهیت خویش برمی‌آید و اتفاقات جالبی را از سر می‌گذراند که کتاب گمشده آسمان ششم را به اثری جذاب تبدیل می‌کند.

کتاب گمشده آسمان ششم مناسب چه کسانی است؟

اگر به داستان‌های خیالی علاقه‌مندید، از مطالعه‌ی کتاب حاضر لذت خواهید برد.

در بخشی از کتاب گمشده آسمان ششم می‌خوانیم

او که روزها می‌خوابیده و شب‌ها بیدار می‌مانده، در این بُعد نیز محکوم به روزخوابی و شب‌بیداری است و به دلیل کردارش که از بیان آن شرم دارم صورتش به شکل کفتار درآمده‌ و پاهایش به زمختی و بزرگی پای فیل شده‌است تا نتواند راحت راه برود. گفتم: مگر چه عملی انجام داده که این‌گونه شده؟ رز گفت: نپرس. گفتم: تو که می‌دانی بگو. گفت: پس بدان که ارتکاب اعمال ناپسند، اینجا تورا شبیه به جانوری خاص خواهد کرد؛ برای مثال کفتار نماد پست‌ فطرتی ‌است. سلیان در زمان سه بُعدی بودنش همسرش را به فروش می‌رسانده تا با درآمدِ آن، برای خود، موادّ افیونی تهیه کند. این پست فطرتی، او را شبیه به کفتار کرده، اما خودش نمی‌داند و من هم به او نگفته‌ام که بدتر دیوانه نشود و تو هم نگو و به روی خودت نیاور. هرچند که با این حرف در مورد سلیان حس بدی پیدا کردم اما گفتم: باشد.

گفت: اینجا بُعد ششم است که بعضی‌ها گرفتار خواهند شد. باز هم می‌گویم تو نترس. چون هنوز معلوم نیست چرا اینجایی و این عمل را مرتکب شده‌ای یا خیر؟ گفتم: کدام عمل؟ رز گفت: صبر کن! برایت می‌گویم. اما در مورد زنی که دیده بودی باید بگویم او زنی صاحب جمال بوده که به واسطه‌ی زیبایی‌اش در عشرتکده‌ها و مراکز فسق و فجور و اماکنِ مستهجن حضور می‌یافته و مردان را گمراه می‌کرده و در مستی آن‌ها پول‌ها و اشیای قیمتی‌شان را برمی‌داشته و به واسطه‌ی بوسه‌هایی که مردان غریبه بر صورتش زده‌اند این چنین زشت و کریه شده و آن آدمی را که دیدی پا به فرار گذاشت، در زندگی به دلیل ژنتیکی خودش دیوانه بوده و تازه در این بُعد چشم باز کرده و کلاً آزاد است. اما او هم گرفتار عملی است که من انجام داده‌ام. گفتم: تو مگر چه کرده‌ای؟ گفت: عجله نکن. باز هم تکرار می‌کنم نترس. ما همه خودکشی کرده‌ایم. گفتم: چه؟ خودکشی؟ گفت: آری. خودکشی. اما تو خودکشی کرده‌ای یا نه نمی‌دانم. شاید عارفی و سلوکِ هفت آسمان می‌کنی، اما آن‌ها غریبه محسوب نمی‌شوند و مثل تو بی‌چهره نیستند.