دانلود کتاب صوتی تاملات

کتاب صوتی تاملات به قلم مارکوس اورلیوس، شما را به خودشناسی دعوت کرده و مضامینی چون محدودیت‌های حیات آدمی، کردار درست در راه زندگی و معرفت به نفس را شرح می‌دهد.

مارکوس اورلیوس (Marcus Aurelius) یکی از پادشاهان خوش‌نام تاریخ و فرمانروای حکومت روم بود. شیفتگی او به فلسفه تا حدی بود که علاقه داشت حکومت و مقام را رها کرده و روزی فیلسوف شود. او در کتاب تاملات (Meditations) از منظری خودکاوانه مسائل بنیادین حیات آدمی و اندیشه‌های خود را شرح داده است.

او اندیشه‌ها و تفکراتش را در قالب جملاتی بین سال‌های 161 تا 180 میلادی به عنوان راهنما برای بهبود زندگی بشر به رشته تحریر درآورده است. نکته قابل توجه اینکه اورلیوس این سال‌ها را در جنگ به سر می‌برد و قسمت‌های زیادی از کتابش را شب‌ها و در چادر می‌نوشت. روز‌ها در برابر دشمنانش می‌جنگید اما شب‌ها در نوشته‌هایش با آن‌ها همدردی می‌کرد.

این کتاب 12 فصل دارد و قسمت‌های مختلف زندگی اورلیوس را مورد بررسی قرار می‌دهد. مارکوس هیچ فصلی از کتاب را برای کسی ننوشته و تنها خودش را مخاطب قرار داده است. او با لحنی بسیار صریح و ساده و بر اساس اندیشه‌های رواقی‌اش این کتاب را به رشته تحریر درآورده است.

اندیشه‌ اورلیوس را می‌توان به روشنی در کتابش دید. به گونه‌ای که در تمام کتاب خود را همچون دیگر مردم پنداشته و سخنی از ملک و پادشاهی در میان نیست.

درون‌مایه کتاب تأملات بر پایه‌ی قضاوت هرکس بر رفتار خود و از آن مهم‌تر در نظر گرفتن خود به عنوان جزئی از عالم و جهان است. به عبارت دیگر هر فردی باید رفتار خود را بررسی کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. اورلیوس معتقد بود آدمی فقط در صورتی به مرتبه‌ای والا دست می‌یابد که مطابق با قوانین طبیعت زندگی کند و هرگز بنده‌ی هوا و هوس خویش نشود.

در قسمت‌هایی از کتاب صوتی تأملات می‌شنویم:

«من ترکیبی هستم از کمی جسم، کمی روح و عقلی حاکم بر کل (کتاب‌ها را فراموش کن؛ دیگر به آن‌ها میلی نداشته باش؛ آن‌ها بخشی از امکانات و توانایی‌هایت نیستند). همچون کسی‌که در حال احتضار باشد، جسمت را هیچ انگار- جسمی شامل خون لزج، استخوان‌ها، شبکه عروق و اعصاب و شرایین. همچنین روح را؛ روح چیست؟ کمی باد، و نه بادی یکسان، بلکه بادی که با هر دم و بازدم تجدید می‌شود. ولی بر عقل تمرکز کن، عقلی که باید ارباب و فرمانروا باشد. اکنون که موهایت سفید شده، مگذار عقل همچنان برده باشد و سائقه‌های خودخواهانه او ره همچون عروسک خیمه شب بازی به این سو و آن سو کشانند، دیگر از تقدیر و سرنوشت ناراحت مشو، نه از امروز شکایت کن و نه در عزای فردا باش.»