معرفی و دانلود رایگان PDF کتاب عشق زود می‌بخشد

معرفی کتاب عشق زود می‌بخشد

کتاب عشق زود می بخشد به قلم ابوذر هدایتی تالیف شده است. نثر این کتاب روان و خواندنی‌ست و شامل تعدادی قطعه‌‌ی نوشتاری کوتاه می‌شود. برخی از این قطعات روایتی داستان‌گونه دارند و بعضی دیگر به قالب جستار نزدیک می‌شوند. طراحی گرافیکی و پاراگراف‌بندی این کتاب خواندن این اثر را لذت‌بخش‌تر کرده و به جذابیت آن افزوده است.

درباره‌ی کتاب عشق زود می‌بخشد

انسان همواره با پرسش‌ها و چرایی‌های زیادی روبه‌رو می‌شود و در خلوت خودش به فکر فرو می‌رود اما شاید نتواند تمامی احساسات و افکار خود را به بیان دربیاورد. در چنین موقعیتی‌ست که ادبیات به یاری او می‌آید و کمک می‌کند تا اندیشه‌های فرد بر کلمات جاری شوند یا در جایی متنی بخواند که به سوالات او پاسخ دهد و با آن نویسنده همذات‌پنداری کند.

کتاب عشق زود می‌بخشد حاصل تاملات فکری و احساسی ابوذر هدایتی است که در قالب چندین نثر ادبی با موضوعات مختلف به نگارش درآمده‌اند. نویسنده کتاب با نوشتن این قطعات خواننده را به جهان فلسفی خود دعوت می‌کند و از او می‌خواهد دمی به موضوعات عمیق انسانی بیندیشد.

زبان ادبی و استفاده از قالب داستانی برای برخی از قطعات، کتاب عشق زود می‌بخشد را خواندنی و جذاب کرده است. از دیگر ویژگی‌های شاخص این کتاب تصویرگری‌ها آن است که جلوه‌ی هنری بیشتری به اثر بخشیده و زیبایی آن را دوچندان کرده است.

خواندن کتاب عشق زود می‌بخشد مناسب چه کسانی است؟

دوست‌داران نثرهای ادبی و علاقمندان به ادبیات فارسی از این کتاب لذت خواهند برد.

در بخشی از کتاب عشق زود می‌بخشد می‌خوانیم

از تنهایی در یک اتاق نمی‌ترسید، ولی از تنها ماندن در یک خانه، خیلی می‌ترسید. از تنهایی با اندازه مشخص، ترس نداشت، ولی از تنهایی بی‌اندازه، بدجور واهمه داشت. همین واهمه هم او را مجبور به ازدواج با آدمی کرد که مثل خودش از تنهایی بی‌اندازه می‌ترسید.

حالا دو ترسو در یک جزیره به نام خانه با هم زندگی می‌کنند و برای اینکه باز هم بر ترس بی‌اندازه غلبه کنند، هی بچه می‌آورند. بچه‌هایی که چند سال بعد، باز از ترس بی اندازه مجبور می‌شوند با آدم‌های ترسویی مثل خودشان ازدواج کنند و برای کشتن ترسشان، هی بچه بیاورند.

آن‌ها نمی‌دانستند بالاخره روزی از دست و پا می‌افتند و پیر می‌شوند و تنهایی بی اندازه، از پشت سر، سراغشان می‌آید. نمی‌دانستند فقط می‌توانند تنهایی بی اندازه را از خودشان دور کنند، دیگر نمی‌توانند سر تنهایی بی اندازه را از تن جدا کنند.

نمی‌دانستند نطفه تنهایی، با ما در شکم مادرمان بسته می‌شود و با مردن ما هم به پایان می‌رسد...