معرفی و دانلود کتاب ایستگاه گورخوان

معرفی کتاب ایستگاه گورخوان

کتاب ایستگاه گورخوان، نوشته‌ی سعیده شفیعی، متشکل از ده داستان کوتاه است که همگی از نثری ساده و بی‌آلایش برخوردارند. داستان‌های این مجموعه، عموماً پایانی باز دارند. بااین‌حال کشش قلم نویسنده، مخاطب را وادار می‌کند تا بر اساس نگرش شخصی خود نتیجه‌گیری کند.

درباره‌ی کتاب ایستگاه گورخوان

داستان کوتاه، یکی از مهم‌ترین ابزارها برای بیان افکار و احساسات نویسنده است که فرصتی برای نمایش ایده‌ها و تصورات او فراهم می‌کند. کتاب ایستگاه گورخوان هم از این قاعده مستثنی نیست و با قلم شیرین سعیده شفیعی، چکیده‌ای از زندگی روزمره و جریانات درونی نویسنده را به تصویر می‌کشد.

این کتاب، متشکل از ده داستان کوتاه است که به‌ترتیب، «قاصدک»، «بافه کنفی»، «غلط املایی»، «چای ترش»، «ایستگاه گورخوان»، «عروسی زهرا»، «بوم نقاشی»، «شبرنگ‌ها»، «گربه روی دیوار» و «بوی کافور بوی زعفران» نام دارند.

داستان ایستگاه گورخوان که عنوان کتاب هم از آن برداشت شده، درباره‌ی مرد جوانی که به روستایی دورافتاده می‌رود. این روستا که هرگز مسافری نداشته، فضای درخوری هم برای اسکان این مرد ندارد. ازاین‌رو او مجبور می‌شود در اتاقک امامزاده‌ای مستقر شود که در نزدیکی گورستان واقع شده است.

او یک شب‌ در گورستان با زنی مواجه می‌شود که فانوسی در دست دارد و همان‌طور که مشغول آواز خواندن است، از میان قبرها عبور می‌کند. اما ماجرا به همین‌جا ختم نمی‌شود و شب‌های بعد هم تکرار می‌شود.

در مجموع، سعیده شفیعی کتاب ایستگاه گورخوان را با نثری ساده و روان به رشته‌ی تحریر درآورده و داستان‌ها را با پایانی باز رها کرده تا خواننده بر اساس تخیل خود، نتیجه‌گیری کند. این کتاب به‌همت انتشارات نیستان منتشر شده است.

کتاب ایستگاه گورخوان برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به داستان کوتاه از مطالعه‌ی کتاب ایستگاه گورخوان لذت خواهند برد.

با سعیده شفیعی بیشتر آشنا شویم

سعیده شفیعی، داستان‌نویس و روزنامه‌نگار ایرانی است که در سال 1362 متولد شده است. او که مدرک کارشناسی اقتصاد و کارشناسی‌ارشد اقتصاد انرژی دارد و در حوزه‌ی مسائل اقتصادی می‌نویسد.

از سعیده شفیعی یادداشت‌، گزارش و مصاحبه‌های متعددی در رسانه‌های معتبر داخلی نظیر روزنامه‌ی شرق، دنیای اقتصاد و ایران فردا منتشر شده. او همچنین در بخش مقالات چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی مطبوعات و خبرگزاری‌ها، به عنوان روزنامه‌نگار برگزیده معرفی شد.

از تجربیات او در حوزه‌ی داستان‌نویسی هم می‌توان به کتاب «دختر پیچ» اشاره کرد که سال 1396 توسط نشر چشمه منتشر شد و مورد تحسین و تمجید وب‌گاه‌های نقد و بررسی کتاب قرار گرفت.

در بخشی از کتاب ایستگاه گورخوان می‌خوانیم

ماشین را کمی پایین‌تر از آژانس هواپیمایی پارک کرده بود. تا از در آژانس بیرون بیاید و سوار ماشین بشود نفسش دم کرد و ماشین پر شد از بوی شرجی نشسته بر موها و سرشانه‌هایش. دوباره تاریخ بلیط را چک کرد؛ برای آخر هفته بود. چند روز مانده را به هوای دیدن زن و بچه‌هایش می‌گذراند و دیگر از رؤیای سلیمه و آتشی که سبحان به شب‌ها و خواب‌هایش انداخته بود راحت می‌شد. در ماشین را بست و دکمه کولر را زد. برای بیرون رفتن هوای گرم داخل ماشین شیشه‌ها را پایین کشید. گرمای زودهنگام کلافه‌اش کرده بود. دوست داشت سه هفته باقی‌مانده سال تحصیلی زودتر تمام می‌شد و برای تعطیلات تابستان می‌رفت پیش خانواده‌اش. از این هوا، مردم و کوچه، خیابان‌های تنگ خسته شده بود. شیشه را بالا کشید و ضبط را روشن کرد. صدای نی پخش شد؛ بعد از آن هم‌نوازی نی‌انبون بود و تِمپو. حاجیونی می‌زدند.

فکر کرد چقدر شبیه به آن‌ها شده. بعضی کلمه‌ها را با لهجه می‌گفت. موسیقی محلی آن‌ها را گوش می‌کرد و حتی مثل آن‌ها چای می‌خورد. مثل پدر سبحان.

«بفرما آقامعلم. نمک نداره.»

پاچه‌های شلوارش را بالا داده و تنور گِلی درست می‌کرد. گِل تا بالای آرنج‌های خشکیده‌اش چسبیده بود. پیراهنش سفید بود و پوستش آفتاب‌سوخته. روی تخت حیاط، زیر سایه نخل، نشستند. بوی خوش گِل تازه پلک‌هاش را سنگین کرده بود.

فهرست مطالب کتاب

قاصدک
بافه کنفی
غلط املایی
چای ترش
ایستگاه گورخوان
عروسی زهرا
بوم نقاشی
شبرنگ‌ها
گربه‌ روی دیوار
بوی کافور بوی زعفران