معرفی و دانلود کتاب دروغگویی روی مبل

معرفی کتاب دروغگویی روی مبل

کتاب دروغگویی روی مبل اثری قوی از روان‌درمانگر توانمند اروین د. یالوم است. او که یکی از روان‌درمانگران محبوب در سراسر دنیا به شمار می‌رود، بارها با توانایی داستان‌نویسی‌اش خوانندگان و علاقه‌مندان به موضوعات روانشناسی را شگفت‌زده کرده است. وی در این کتاب از نوع ارتباط و نحوه تفکر روان‌درمانگران در مواجهه با بیمارانشان می‌گوید.

درباره کتاب دروغگویی روی مبل:

داستان این کتاب با بررسی پرونده انضباطی سیمور تروتر شروع می‌شود. او که هفتاد و یک سال دارد، روان‌درمانگری علاقه‌مند به کارش است. سیمور معتقد است که یک روان‌شناس حرفه‌ای باید از تمام توان خود برای کمک به بیمارش استفاده کرده و برای هر کدام روشی خاص پیشه کند. همین باور موجب شد که او با یکی از بیمارانش که 40 سال از خودش کوچک‌تر بود، وارد رابطه‌ای شود که به لحاظ کاری غیرحرفه‌ای می‌نمود. ارنست لش، دیگر روانشناس این داستان موظف است تا به پرونده‌ی سیمور رسیدگی کند.

بخش کوتاهی از کتاب روغگویی روی مبل (Lying on the Couch) راجع به رسیدگی ارنست به این پرونده است. اما مسئله تاثیر پررنگی‌ست که سیمور بر ارنست گذاشته است. او خود همانند سیمور قواعدی در کارش دارد که گاه موجب می‌شود دست به خود افشایی در برابر بیمارانش بزند.

بیشتر داستان این کتاب راجع به یکی از بیماران چالش برانگیز ارنست است. بیماری که پنج سالی می‌شود هفته‌ای سه روز برای درمان به او مراجعه می‌کند. این بیمار که جاستین نام دارد، گاه خودش و گاه به همراه همسرش پا به اتاق این روان‌درمانگر می‌گذارند و حضور و قصه‌شان هیجان و جذابیت زیادی را به داستان وارد می‌کند.

درست است که اروین یالوم (Irvin D. Yalom) روان‌شناس و روان‌درمانگر توانمندی بوده و آثار روانشناختی زیادی منتشر کرده است اما این کتاب علاوه بر آن‌که براساس تجربیات کاری او نوشته شده، تم داستانی داشته و رمان است؛ دقیقا همان چیزی که خواننده را می‌تواند مشتاق مطالعه این کتاب کند.

نکوداشت‌های کتاب دروغگویی رو مبل:

- اگر فروید یا یونگ قصد نوشتن یک تریلر روانشناختی را داشتند، من شک دارم که هیچ‌یک از آن‌ها می‌توانست از پس آن بربیایند. (لس‌آنجلس تایمز)

- کتاب دروغگویی روی مبل یک رمان شوخ، گیرا و فوق‌العاده سرگرم کننده است که خواننده از آن بدون هیچ زحمت زیادی مسائل مربوط به روان‌درمانی را می‌آموزد. (David Lodge)

- یالوم در جدیدترین اثر داستانی خود، به روشی استادانه تکنیک‌های روانشناختی را ارائه می‌دهد و خیلی هوشمندانه از افکاری که در سر روان‌درمانگرها می‌گذرد پرده بر می‌دارد. (Los Angeles Times)

کتاب دروغگویی روی مبل برای چه کسانی مناسب است؟

اگر از علاقه‌مندان آثار روانشناختی و فلسفه اگزیستانسیال باشید به احتمال زیاد چند کتابی از اروین یالوم خوانده‌اید و یا دست کم او را می‌شناسید. اگر تاکنون تجربه مطالعه آثار وی را نداشته‌اید، پس بدون شک مطالعه این کتاب یکی از تجربیات بزرگ کتابخوانی شما خواهد شد.

با اروین د. یالوم بیشتر آشنا شویم:

این نویسنده، روان‌درمانگر و روان‌پزشک هستی‌گرا، متولد سال 1931 بوده و اکنون 90 سال دارد. وی در سال 1956 در رشته پزشکی و در سال 1960 در رشته روان‌پزشکی فارغ‌التحصیل شد. و سپس در سال 1963 به عنوان استاد در دانشگاه استنفورد آغاز به کار کرد. سرانجام یالوم در همین دانشگاه موفق به پایه‌گذاری الگوی روانشناختی اگزیستانسیال شد.

او در سال 2002 توانست جایزه انجمن روان‌پزشکی آمریکا را دریافت کند. با این حال اما عموم مردم او را به عنوان نویسنده آثاری از جمله «وقتی نیچه گریست» می‌شناسند. از دیگر آثار وی می‌توان به «جلاد عشق و دیگر داستان‌های روان درمانی»، «درمان شوپنهاور» و «مسئله‌ی اسپینوزا» اشاره کرد.

جملات برگزیده کتاب دروغگویی روی مبل:

- تنها درمان‌گری که خود دردکشیده باشد می‌تواند درمان کند.
- با این وجود، گذشته بخشی از آگاهی فعلی شما است. او عینک‌هایی را شکل می‌دهد که از طریق آن‌ها زمان حال را تجربه می‌کنید.
- چطور می‌توان کسی را به چنگ آورد؟ کافی است که به چشمانش خیره شوید و صبر کنید.

در بخشی از کتاب دروغگویی روی مبل می‌خوانیم:

بزرگ‌ترین ترس مت از خود مرگ نبود، بلکه از مردن در تنهایى بود. پدرش، مردى دائم‌الخمر، چند ماه قبل مرده بود و با آن‌که رابطه‌اى پرتنش و طولانى با هم داشتند، مت نمى‌توانست از اینکه گذاشته بود او در تنهایى بمیرد خود را ببخشد. او مى‌ترسید سرنوشتش، مانند تمام مردهاى خانواده‌اش، مردن در تنهایى و بى‌خانمانى باشد.

اغلب وقتى مت نیمه‌هاى شب دچار اضطراب مى‌شد، با نشستن کنار تخت پسر هشت ساله‌اش و گوش دادن به صداى نفس‌هاى او خود را آرام مى‌کرد. او غرق خیال درباره شنا در اقیانوس، دور از ساحل، با دو فرزندش مى‌شد که از روى محبت به او کمک مى‌کردند تا براى همیشه به زیر امواج سر بخورد. اما از آن‌جا که او در مرگ پدر و پدربزرگش کمکى نکرده بود، فکر مى‌کرد آیا لایق چنین فرزندانى هست.

رودخانه‌اى که به سمت عقب در جریان بود! رودخانه، که میوه‌هاى کاج و برگ‌هاى ظریف و قهوه‌اى رنگ بلوط به رویش شناور بود، دور از اقیانوس و به سمت بالا جریان داشت. رودى که به عقب و به دوران طلایى کودکى و تجدید دیدار با خانواده برمى‌گشت. چه تصویر بصرى فوق‌العاده‌اى از بازگشت زمان به عقب بود، براى آرزوى فرار از پیرى و نابودى! ارنست هنرمند نهفته در همه‌ى بیمارانش را تحسین مى‌کرد؛ اغلب دلش مى‌خواست به احترام رؤیاساز ناخودآگاهى که شب به شب و سال به سال شاهکارهاى بصرى ایجاد مى‌کرد، کلاه خود را بردارد