معرفی و دانلود کتاب روباه کوچولو

معرفی کتاب روباه کوچولو

کتاب روباه کوچولو روایتی زیبا از نوع‌دوستی است. ایرینا کرشونو در این قصه حیوان مهربانی را به تصویر می‌کشد که سعی دارد روباهی کوچک و بی‌پناه را از خطرات جنگل محافظت کند. این داستان آموزنده اهمیت کمک به دیگری را به کودکان آموزش می‌دهد.

درباره‌ی کتاب روباه کوچولو

داستانی دلپذیر و لطیف از مهربانی... کتاب روباه کوچولو (Der findefuchs) از ایرینا کرشونو قصه‌ی ماماروبا، روباهی خوش‌قلب است که با سه فرزندش در جنگل زندگی می‌کند. یک روز وقتی ماماروبا از مسیر همیشگی به خانه برمی‌گردد صدای گریه‌ی روباه کوچکی را می‌شنود که تنها و ترسیده، منتظر مادرش در گوشه پنهان شده. او که نگران شده مدتی کنار حیوان کوچک می‌ماند تا مادر یا پدر او از راه برسند اما با طولانی شدن انتظار ماماروبا تصمیم می‌گیرد او را به خانه ببرد، در حالی که می‌داند با وجود روباه کوچک فرار از خطرهای جنگل کار راحتی نیست.

کتاب روباه کوچولو اثری مصور است که کودکان را به دنیایی خیالی دعوت می‌کند. نویسنده در این کتاب با زبان قصه، زیبایی نوع‌دوستی و مهربانی را آموزش می‌دهد تا آن‌ها هم به دیگران در حل مشکلاتشان کمک کنند. خوب است بدانید تصویرپردازی‌های جذاب و هنرمندانه‌ی این اثر حتی بزرگسالان را جذب می‌کند و می‌تواند برای معرفی حیوانات به کودکان استفاده شود.

کتاب روباه کوچولو مناسب چه کسانی است؟

گروه سنی 6 تا 12 سال مخاطب این اثر هستند.

با ایرینا کرشونو بیشتر آشنا شویم

او نویسنده و روزنامه‌نگار آلمانی بود. ایرینا کرشونو (Irina Korschunow) آثار گوناگون از داستان کودک، رمان بزرگسال تا نمایشنامه تئاتر تالیف کرده است. او در طول سال‌ها فعالیت‌های هنری موفق شد جایزه توکان 1977، قلم نقره‌ای 1985 و جایزه هرتا کونیگ 2004 را از آن خود کند. «خرس قهوه‌ای»، «هانو و اژدها کوچولو» نام دو کتاب دیگر از کرشونو است که تا امروز به زبان فارسی برگردانده شده‌اند.

در بخشی از کتاب روباه کوچولو می‌خوانیم

وقتی که روباه کوچولو به اندازه کافی شیر خورد، خوابش برد. ماماروبا کنار او ماند و خوشحال بود که روباه کوچولو سیر شده است و امید داشت که مادرِ روباه کوچولو برگردد اما برنگشت. بالاخره ماماروبا از جایش بلند شد. او دیگر وقت نداشت و باید به خانه کنار بچه‌هایش می‌رفت. پس گفت: «بخواب روباه کوچولو». خواست از بوته بیرون بپرد و برود اما کمی دیگر صبر کرد. نه، خبری نشد.

سپس بلند شد و به روباه کوچولو نگاه کرد. نمی‌توانست او را تنها در آن بوته رها کند. او را گرم کرده و شیرش داده بود. فکر کرد که بهتر است او را همراه خود ببرد. روباه کوچولو بیدار شد و گریه کرد. ماماروبا او را لیس زد و نوازشش کرد و گفت: «نترس کوچولوی قشنگ، ما با هم می‌ریم خونه». روباه کوچولو را آهسته با دندان‌هایش برداشت و راه افتاد. تا خانه راه زیادی نبود.