معرفی و دانلود کتاب سال نو

معرفی کتاب سال نو

تعطیلات سال نو همیشه یادآور خاطرات شاد است، ولی کسی چه می‌داند تاریکی کی و کجا بر ما غلبه می‌کند؟ کتاب سال نو اثر یولی تسه روایتی از تعطیلات شاد یک خانواده‌ی اروپایی است؛ اگرچه داستان برای پدر خانواده چندان شادمانه پیش نمی‌رود!...

درباره‌ی کتاب سال نو

رمان سال نو (New Year) از یولی تسه (Juli Zeh) با تصویر رکاب زدن مردی میانسال در هوای مطبوع لانزاروته آغاز می‌شود. نام مرد هنینگ است و به همراه همسر و دو فرزند کوچکش برای تعطیلات به آنجا آمده است. مسیر هموار نیست، هنینگ تجهیزات مناسبی ندارد و دوچرخه‌سواری در آن راه پرشیب کار سختی شده، ولی او از تنهایی و سکوت این مسیر لذت می‌برد. برای مردی با مشغله‌ی او، همین اندازه از خلوت و آرامش هم غنیمت است.

قهرمان کتاب سال نو مقصد را خودش با حوصله انتخاب کرده است. می‌توانستند در این روزهای تعطیل کارهای مختلفی بکنند؛ می‌توانستند در آرامش خانه تعطیلات را بگذرانند، می‌توانستند به دیدن دوستانشان بروند و یا در پارک تفریحی اتاقی اجاره کننند ولی هنینگ اصرار داشت برای تعطیلات به اینجا بیایند. در واقع غرولندهای همسرش ترزا را به جان خریده بود تا کریسمس را در اینجا بگذرانند. هنینگ سنگین و آهسته رکاب می‌زند و غرق تماشای اطرافش می‌شود...

رکاب می‌زند و با خود تکرار می‌کند: «من اول می‌شوم!» دوچرخه‌سوار دیگری در مسیر دیده نمی‌شود. به بچه‌هایش فکر می‌کند؛ گاهی فکر می‌کند در تربیت آن‌ها اشتباه کرده است. کودکی خودش را با کودکی آن‌ها مقایسه می‌کند و خودش را بچه‌ی کم‌توقع‌تری می‌بیند. از اینکه انتظار می‌رود همیشه آن‌ها را سرگرم کند عذاب می‌کشد. اما ترزا در مقابل همیشه قدمی فراتر می‌رود تا بچه‌هایش را راضی نگه دارد. این کارش هنینگ را کلافه می‌کند. تصویری از خانواده‌اش در کودکی، بعد از رفتن پدرش، در ذهنش شکل می‌گیرد که شباهتی به زندگی امروز کودکانش ندارد. کسی نمی‌داند چه به او گذشته است. هنینگ تمایلی به یادآوری خاطرات ندارد.

هنینگ بچه‌هایش را دوست دارد، ولی پدر بودن برایش کار هیجان‌انگیزی نیست. بعد از به دنیا آمدن بچه‌ها همه‌چیز برایش تغییر کرده است. عادت دوچرخه‌سواری روزانه را کنار گذاشته و تمام دغدغه‌اش این شده که بچه‌ها خوشحال و راحت باشند. گذراندن تعطیلات در خانه با دو بچه‌ی کوچک کار دشواری است. لحظه‌ای آرامش نداری و نمی‌توانی خوش‌خلق باقی بمانی. به نظرش پدرها بعد از تعطیلات، برای استراحت به کارشان پناه می‌برند.

زندگی بعد از مدت‌ها آرام و معمولی است. هنینگ اما مدام در انتظار فاجعه است. اضطراب به بخشی از وجودش تبدیل شده و نمی‌تواند بین کار و بچه‌هایش تعادل ایجاد کند. حمله‌ی عصبی که نامش را «آن چیز» گذاشته مدام در کمین است تا در فرصتی گریبا‌ن‌گیرش شود. حتی در میانه‌ی تعطیلات سال نو هم مدام از آن چیز در حال گریز است. به نظر دیگر زور تعطیلات هم به تاریکی‌های ذهن هنینگ نمی‌رسد...

کتاب سال نو رمانی جذاب و خواندنی از نویسنده‌ی آلمانی، یولی تسه است. تجربه‌ی خواندن این کتاب به تماشای یک فیلم شباهت دارد؛ زیرا فضای داستان بسیار پرجزئیات است و تصویرسازی‌های فراوانی دارد. نویسنده تک‌تک لحظات را پیش چشم خواننده ترسیم می‌کند تا خود در مورد احساسش به آن صحنه تصمیم بگیرد.

کتاب از پوسته‌ی شاد و بی‌دغدغه از زندگی اروپایی گذر می‌کند و به واقعیتی تاریک می‌رسد. در ابتدای خواندن داستان این تعطیلات آرام، به ذهن کسی نمی‌رسد که چنین درامای خانوادگی مهیبی در پس این قصه باشد. پس اگر به خواندن ادامه دهید، غافلگیر خواهید شد.

کتاب سال نو اثر یولی تسه به همت پریسا رضایی به فارسی ترجمه شده و انتشارات مروارید وظیفه‌ی چاپ و نشر آن را به عهده داشته است.

نکوداشت‌های کتاب سال نو

• یولی تسه در کتاب سال نو با نشان دادن شباهت ما در معضلاتمان، خواننده را به چالش می‌کشد. (تایمز)
• کتاب سال نو، این پرتره‌ی روانشناختی دردناک از یولی تسه، نشان می‌دهد که چطور گذشته‌ی پرآسیب یک شخصیت، حافظه‌ی او را تحریف می‌کند و او را از واقعیت جدا می‌کند. رمان به طرز ماهرانه‌ای کنار آمدن با درد و فراموش کردن عمدی آسیب‌های گذشته را که به هدف بقا انجام شده به تصویر می‌کشد. (پابلیشرز ویکلی)

کتاب سال نو برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب سال نو نوشته‌ی یولی تسه به طرفداران رمان‌های روانشناختی پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب سال نو می‌خوانیم

درخت‌های کریسمسِ مادر، برخلاف درخت‌های ترزا، هرگز ربطی به عیسایِ کودک نداشتند. آن‌ها درخت‌هایی برای آن بودند که «شماها بالاخره آرام بگیرید.» هنینگ و لونا آن‌ها را به‌رغم و شاید هم دقیقاً به‌خاطر شاخه‌های کج‌ومعوج‌شان دوست داشتند. اما این روزها او تمایلی به فکر کردن به این قضیه ندارد. اگر به او باشد، نمی‌خواهد تا آخر عمر چشمش به درخت کریسمس بیفتد.

شب کریسمس در خانه‌ی شیشه‌ای، سرانجام به‌خاطر کله‌شقی ترزا از او متشکر هم بود. بچه‌ها با چشم‌های درخشان جلوی درختچه‌ی پلاستیکی تزیین‌شده ایستاده و به نورهای مصنوعی آن خیره شده بودند و با انگشت‌هایشان به گوی‌های رنگی ضربه می‌زدند. یوناس آدم‌برفی‌هایی را که پارچه‌ی دزدهای دریایی را به سر داشتند و از شاخه‌های پلاستیکی آویزان بودند، بیشتر از همه دوست داشت و بیبی پرنده‌های کوچکِ کلاه‌به‌سر را. هنینگ کنار آن‌ها ایستاده بود و با خودش فکر می‌کرد آیا دست‌کم یوناس روزی این لحظات را به یاد خواهد آورد یا نه؟ آیا از جزئیات این تعطیلات در ذهن او چیزی باقی می‌ماند؟

پوسته‌ی کوهستان چین‌وچروک‌هایی دارد که سکونتگاه‌های سایه‌ها هستند. انگار که آن‌جا تاریکی در انتظارِ مأموریت هر غروب خود باشد. حوالی ساعت شش، تاریکی از شیار دره‌ها سر برمی‌آورد و در کمترین زمان ممکن، کل جزیره را در خود می‌گیرد.