معرفی و دانلود کتاب ستوان من

معرفی کتاب ستوان من

دانیل گرانین در کتاب ستوان من، تصویری ناشناخته و ترسناک از جنگ‌جهانی دوم به‌دست می‌دهد که مورخان روسی و آلمانی قادر به ثبت آن نبوده‌اند. این کتاب بر محاصره‌ی بزرگ لنینگراد به‌دست نیروهای آلمانی اشاره دارد. لازم به ذکر است که این اثرْ موفق به دریافت جایزه‌ی «کتاب بزرگ» در سال 2012 شده است.

درباره‌ی کتاب ستوان من

محاصره‌ی لنینگراد که توسط نیروهای نازی آلمان صورت گرفت، یکی از مرگ‌بارترین و طولانی‌ترین محاصره‌های تاریخ شمرده می‌شود. این رویداد تاریخی مهم در زمان جنگ‌جهانی دوم در روسیه اتفاق افتاد. کتاب ستوان من (My Lieutenant) شرح این ماجرا به قلم دانیل گرانین (Daniil Granin)است. او که خود در زمان جنگ، جزو نیروی ارتش سرخ بوده، زوایایی از این محاصره را به مخاطب نشان می‌دهد که توسط کمتر مورخ و پژوهشگری به ثبت رسیده است. بنابراین در این کتاب، ماجرای محاصره‌ی لنینگراد را از زاویه‌ای تازه مشاهده خواهیم کرد.

راوی این رمان یکی از ستوان‌های ارتش سرخ است که درعین‌حال، به نقش مردم معمولی در محاصره نظر می‌اندازد و حدود ششصد شخصیت را در طول داستان، معرفی می‌کند. دانیل گرانین حقایق گذشته را زیر سؤال می‌برد و ترومای حل‌نشده‌ای را که در نتیجه‌ی جنگ بر کشورش وارد آمده، به تصویر می‌کشد. نویسنده فداکاری‌ها، قربانی شدن‌ ارتش‌ها و تلفات انسانی را حاصلِ ایدئولوژی بی‌معنایی می‌داند که زندگی مردم زیادی را تا آخر عمر تحت‌تأثیر قرار داده است.

رمان ستوان من روایتگر جبهه‌های جنگ نیست، بلکه به روزهای پس از جنگ و وضعیت دشوار مردم روسیه می‌پردازد. دانیل گرانین با رویکرد ضدجنگ، حکومتِ کمونیستی روسیه را نیز مورد انتقاد قرار می‌دهد؛ چراکه با اتمام جنگ مردمی را در دادگاه‌ها محاکمه و به مرگ محکوم کرد که جان‌فشانی‌های زیادی در مقابله با نیروهای نازی از خود نشان داده بودند. این کتاب در دو بخشِ روزهای محاصره و روزهای پس از محاصره، خاطرات مستند آن دوران را در قالب رمانی خیال‌انگیز با تمام ویژگی‌های داستانی بیان می‌کند. به‌عبارت دیگر، دانیل گرانین که یکی از برجسته‌ترین نویسندگان روس به حساب می‌آید، رمانِ خود را قربانیِ مستندنگاری نمی‌کند.

این کتاب با ترجمه‌ی نازیلا حاجیوا و حسین شیخی از روسی به فارسی برگردانده شده و توسط انتشارات نیستان به چاپ رسیده است.

نکوداشت‌های کتاب ستوان من

• هفتاد سال بعد، دانیل گرانین، نویسنده‌ی بزرگ روسی، به شیوه‌ای چشمگیر و ترسناک نشان می‌دهد که جنگ‌جهانی چه کرد. (Harald Raab)

• دانیل گرانین جنگ و ادبیات را درهم می‌آمیزد. (Volker Strebel)

• یک رمان بزرگ و یک کشف تاریخی تکان‌دهنده. (Klaus Walther)

• دانیل گرانین حقایق تاریخی را زیر سؤال می‌برد. (Andreas Debski)

• ستوان من قبل از هرچیز یک کتاب ضدجنگ است. (Cornelia Geissler)

• دانیل گرانین داستان محاصره‌ی لنینگراد را توسط آلمان در جنگ‌جهانی دوم، به اندازه‌ای ملموس و واقعی روایت می‌کند که کمتر کسی پیش از او قادر به انجام این کار بوده. (Frank Quilitzsch)

کتاب ستوان من برای چه کسانی مناسب است؟

این اثر علاقه‌مندان به ادبیات روسیه و رمان‌های تاریخی را جذب خواهد کرد.

در بخشی از کتاب ستوان من می‌خوانیم

دو اسیر آلمانی در پای خاک‌ریز منتظر من بودند. من مستقیماً به طرفشان غلطیدم. آن‌ها خودشان را کنار کشیدند. آن‌ها بدون آنکه کار زیادی انجام بدهند و بدون هیچ زحمتی می‌توانستند اسلحه‌ام‌ را بگیرند. نمی‌فهمیدم که چرا این کار را نکردند. سرجوخه با حالتی منتظر به ستوان نگاه می‌کرد، اما او ایستاده بود و درحالی‌که چشمانش را بسته بود، انگار که چیزی آزارش می‌دهد، چین بر پیشانی‌اش انداخت و چشمانش را باز کرد.

ستوان نگاهم را فهمید. سرم از سرما یخ زده بود و همه چیز مرا به خواب عمیقی می‌برد.

من فریاد زدم: «الکلی‌های متعفن! فاشیست‌های عوضی! اشغالگرها! آلمانی‌های بی‌بندوبار!»

با صدای بلند بر سر ماکسیموف فریاد زدم. می‌ترسیدم که او از سرما یخ بزند. ماکسیموف پیرمرد عجیبی بود. من به هیچ‌کس به اندازه‌ی او احترام نمی‌گذاشتم. او نانش را پنهان نمی‌کرد. صبح یک تکه از آن را بر می‌داشت و می‌خورد و باقی‌مانده‌اش را روی قابلمه‌ی کوچکی می‌گذاشت و می‌رفت برای نگهبانی دادن. آن قسمت باقی‌مانده از نان، تا خودِ شب به همان حالت روی قابلمه می‌ماند. و سربازانی که در سنگر بودند، سعی می‌کردند به آن طرف نگاه نکنند. به ماکسیموف فحش می‌دادند، بدوبیراه می‌گفتند و بعد سهمیه‌ی خودشان را کنار می‌گذاشتند. اوایل تا به این کار عادت کنند، برایشان سخت بود. فقط تروشنکو بود که همه‌ی سهمیه‌اش را می‌خورد. او می‌گفت: «چرا نان را کنار می‌گذارید؟ هر لحظه ممکن است ما را بکشند.»

خلاصه اینکه از خاک‌ریز بالا آمدیم، وارد جاده شدیم و مستقیماً به سمت شهر دویدیم. ماکسیموف جلوتر از ما حرکت می‌کرد. خواهی نخواهی، ما مجبور بودیم ببینیم که او چطور با تجهیزات نظامی خود به جلو حرکت می‌کند.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
فصل یکم: خاطراتی از روزهای محاصره
دادگاه
روز «X»
راه‌های ارتباطی
حادثه
تیرباران
به کجا می‌رویم
اسرای آلمانی
دِین
فصل دوم: خاطراتی از روزهای پس از محاصره
زندگی جدید
سالگرد
نوازش، بوسیدن و در آغوش کشیدن
محاکمه‌های لنینگراد