معرفی و دانلود کتاب عاشق عارف: زندگی، وصیت‌نامه و خاطراتی از شهید حسن یداللهی

معرفی کتاب عاشق عارف: زندگی، وصیت‌نامه و خاطراتی از شهید حسن یداللهی

کتاب عاشق عارف نوشته‌ی زینب سوداچی اثری پیرامون زندگی و شهادت شهید حسن یداالهی است. در کتاب حاضر علاوه بر زندگی‌نامه شهید یداللهی، وصیت‌نامه، چند بند از نامه‌های او و خاطراتی از زبان همرزمان این شهید گرانقدر نیز گنجانده شده است.

درباره‌ی کتاب عاشق عارف

کتاب عاشق عارف تألیف زینب سوداچی در خصوص شهید حسن یداللهی (از شهدای هشت سال دفاع مقدس) نگارش شده است. این شهید بزرگوار در سال 1348 در یکی از روستاهای شهریار متولد شد. او پس از اتمام کلاس هفتم به حوزه رفت و بعد از آن با دستکاری شناسنامه‌اش راهی جبهه‌های جنگ شد. سرانجام حسن یداللهی در هفدهم تیر ماه سال 1365، در حالی که فقط هفده سال داشت حین عملیات کربلای یک به شهادت رسید. نکته‌ی غم‌انگیز ماجرای شهادت او اینجاست: این شهید نوجوان در حالی که قصد داشت با قمقمه‌اش به اسیر دشمن آب بدهد،‌ ناجوانمردانه به شهادت رسید.

زینب سوداچی در کتاب عاشق عارف وصیت‌نامه‌‌ی شهید و همچنین خاطرات و نقل‌قول‌هایی راجع به این شهید دفاع‌مقدس را گردآوری کرده است. در انتهای کتاب نیز تصاویری از شهید حسن یداللهی به چاپ رسیده است. محتوای ارائه‌شده در کتاب عاشق عارف حاصل مطالب جمع‌آوری‌شده از اولین یادواره مجازی وب سایت گُردان حضرت علی اکبر (ع) در تابستان 1398 برای شهید حسن یداللهی است.

کتاب عاشق عارف برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب کم‌حجم و کوچک برای علاقه‌مندان به مطالعه آثار زندگی‌نامه‌ای و همچنین خاطرات جنگ ایران و عراق مناسب است. اگر شما هم دوست دارید اطلاعاتی پیرامون زندگی و شهادت شهید حسن یداالهی بخوانید، کتاب عاشق عارف را مطالعه کنید.

با زینب سوداچی بیشتر آشنا شویم

زینب سوداچی نویسنده ایرانی در سال 1361 متولد شد. او آثار متعددی را در حوزه‌ی دفاع مقدس و انقلاب‌اسلامی گردآوری و منتشر کرده است. از جمله آثار او می‌توان به کتاب‌های «بال‌های مهربانی»، «برایم حافظ بگیر»، «اقیانوس آرام»، «عاشق عارف»، «نهال هلو»، «رئیس بازی!»، «دوچرخه»، «خواب عجیب»، «تصادف دوست‌داشتنی»، «برنده واقعی» و «بهترین میوه» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب عاشق عارف می‌خوانیم

جنگ که شروع شد، حسن سر کار می‌رفت. یک سالی را کار کرد. آن جا هم خاطرش را می‌خواستند. ولی یک روز آمد خانه و گفت: «این‌جوری نمی‌شه! من باید برم جنگ.» همکارانش می‌گفتند: «حسن! با ما باش، هم درست را بخون، هم کار کن.» ولی او به فکر رفتن به جبهه بود. می‌گفتم: «حسن! حالا که آن‌قدر مورد اطمینان این‌ها هستی، بمون پیششون و کار کن.» ولی او می‌گفت: «من باید مورد اطمینان خدا باشم.»
بعد از آن، رفت حوزۀ علمیه دنبال درس طلبگی. دوست داشت برود قم، ولی نشد و به همراه دایی‌اش رفت حوزۀ تهران (مدرسۀ حاج ابوالفضل).
یک روز برگه‌ای آورد و گفت: «این رو امضا کن، می‌خواهیم بریم اردو.» من هم که سواد نداشتم، نمی‌دانستم برگۀ اعزامش به جبهه را امضا می‌کنم!

یک روز که رفتم مدرسه از اوضاع درسش بپرسم، به من گفتند: «درسش که خوب است، ولی ببینم خانم یداللهی، برگه را خود شما امضا کردید؟!» گفتم: «بله، چطور مگه؟!» فهمیدم که قضیه از چه قرار بوده، ولی از امضایی که کرده بودم پشیمان نبودم، چون حسن راهش را انتخاب کرده بود.
روز اعزام، با تاجیک رفت؛ تاجیک هم بعدها به شهادت رسید. وقتی رفته بود، او و تعدادی دیگر را از صف بیرون کشیده بودند و گفته بودند: «شماها برگردید!»

وقتی آمد خانه، خیلی ناراحت بود. می‌گفت: «اصلاً دیگه از خونه بیرون نمی‌رم!» می‌گفتم: «عیبی نداره مادر، درست می‌شه بالاخره.» ولی ناراحتی می‌کرد و مدام می‌گفت: «چرا من رو نبردن؟» غروب روز بعد، رفت بسیج مسجد و بالاخره نمی‌دانم چه گفت و چه کرد که موفق شد برود منطقه.
چهارپنج بار آمد و رفت. معمولاً با دوستانش مثل علی جوزانی می‌آمدند و می‌رفتند جبهه.

فهرست مطالب کتاب

زندگی‌نامۀ شهید
وصیت‌نامۀ شهید حسن یداللهی
چند بند از نامه‌های شهید
روایتِ یک شهید از زبان شهیدی دیگر
برای من از حوری نگو!
کمرم شکست!
هم‌محل و هم‌رزم
مشکل‌گشا
شهیدِ زرنگ
دسته ویژه
آن‌قدر می‌رویم جبهه تا راه کربلا باز شود…
تصاویر شهید حسن یداللهی