معرفی و دانلود کتاب قرمز

معرفی کتاب قرمز

داستان پسری که از کودکی یک قرمز حقیقی بود و در بزرگسالی هم بر علایقش پایبند ماند؛ کتاب قرمز، اتوبیوگرافی گری نویل، بازیکن باسابقه‌ی منچستریونایتد است که از سال‌های دور، از طرفداران پروپاقرص این تیم بود. با مطالعه‌ی این زندگینامه‌ی خودنوشت، با مسیر تبدیل رویای کودکی نویل به واقعیت زندگی بزرگسالی او آشنا خواهید شد.

درباره‌ی کتاب قرمز

اگر از بسیاری از ما نام قهرمان زندگی‌مان را بپرسند، احتمالاً یک فرد بسیار موفق و سرشناس در عرصه‌ی موردعلاقه‌مان را معرفی خواهیم کرد. گری نویل (Gary Neville) هم همین‌طور است؛ اما از طرفی هم اعتقاد دارد پدر و مادرش بزرگ‌ترین قهرمانان زندگی‌اش هستند که باعث شده‌اند راه خود را پیدا کند. وگرنه چه‌طور ممکن است یک خانواده‌ی خیلی معمولی از طبقه‌ی متوسط جامعه، فرزندانی را پرورش دهند که مجموعاً 218 بازی ملی را برای کشورشان انجام دهند؟ رقم زدن چنین اتفاقی از فرزندان یک خانواده‌ی پنج نفره، عجیب و تا حدودی غیرممکن به نظر می‌رسد؛ اما این افتخار برای خانواده‌ی نویل ثبت شده و هر سه فرزند این خانواده، «گری»، «فیل» (Phil Neville) و «تریسی» (Tracey Neville)، ملی‌پوش رشته‌های فوتبال و نتبال بوده‌اند. کتاب قرمز (Red)، روایتی از زندگی حرفه‌ای گری نویل و بخشی از زندگی خانوادگی اوست. گری، فرزند بزرگ این خانواده، با عشق و تعصبی که از کودکی به منچستریونایتد داشت و با حمایت خانواده‌اش که ورزش را اصلی‌ترین بخش زندگی‌شان می‌دیدند، اراده و عزم جدی خود در این ورزش را به کار گرفت، تا جایی که بازوبند کاپیتانی تیم محبوبش را به بازوی خود بست، و به اولین انتخاب در پست دفاع راست در تیم خود و نیز تیم ملی انگلیس تبدیل شد. او از معدود بازیکنان موفق تک‌باشگاهی است و همین است که می‌گویند گری از ابتدا قرمز بود و برای همیشه قرمز ماند!

تقریباً نمی‌توان هیچ بازیکن دیگری را نام برد که به اندازه‌ی نویل معرف تیم منچستریونایتد بوده باشد. او از زمانی که به یاد می‌آورد، از طرفداران این تیم و از اعضای ثابت حضور در زمین اولدترافورد بوده است. این عشق و علاقه‌ی دوران کودکی، در ترکیب با خانواده‌ای که ورزش را مهم‌ترین عنصر زندگی خود می‌دانستند -هرچند که پدر و مادرش، هیچ‌کدام ورزشکار حرفه‌ای نبودند- و عزم و پشتکار قوی گری، او را به جایی می‌رساند که از سال 1991 در تیم منچستریونایتد پا به توپ می‌شود و از 1995 هم بازی‌های ملی خود را آغاز می‌کند. او برای مدت بیش از 10 سال، بهترین مدافع راست انگلیس به شمار می‌رفت. از مهم‌ترین افتخارات ملی گری نویل، حضور در 85 بازی ملی است که بیشترین تعداد میان بازیکنان مدافع راست محسوب می‌شود. قرمز، زندگینامه‌ی خودنوشت این یار دیرینه‌ی منچستریونایتد و تیم ملی انگلیس است.

زمانی که گری نویل در سال 2011 از بازی حرفه‌ای خداحافظی کرد، 5 سال بود که نشان کاپیتانی منچستریونایتد را به بازوی خود داشت. در آن زمان در میان باسابقه‌ترین بازیکنان حاضر در تیم، نویل بعد از رایان گیگز (Ryan Giggs) که هم‌تیمی قدیمی او بود، در دومین رده قرار گرفته بود. گری در کتاب قرمز، با صداقت تمام، هر آن‌چه باید به عنوان یک طرفدار واقعی منچستر از این تیم و تاریخ آن بدانید را برای شما روایت می‌کند.

این اتوبیوگرافی جذاب توسط میلاد وفادار به فارسی ترجمه شده و به کوشش نشر گلگشت به چاپ رسیده است.

نکوداشت‌های کتاب قرمز

• اثری غنی از تمام جزئیاتی که دلتان می‌خواهد بدانید، که با دیدگاه جذابی روایت شده‌اند؛ قرمز، شگفت‌انگیز و مجذوب‌کننده است. (Sam Wallace - Independent)
• کتابی مملو از صداقت که برایتان خوشایند خواهد بود... اگرچه شاید خیلی از غیریونایتدی‌ها از نویل انتقاد کنند، اما قدرت ماندگاری او در یک تیم پرافتخار، واقعاً ستودنی‌ست. این ماندگاری نشان می‌دهد نویل دقیقاً می‌داند که برای در اوج ماندن، باید چه فداکاری‌هایی را انجام دهد و چه روشی را دنبال کند. (Rob Greig - Time Out)
• اگر نویل به جای این که از اهالی بری انگلستان باشد، هلندی یا ایتالیایی بود، با قدرت و جسارتی که در بیان اعتقاداتش دارد، حتماً به عنوان روشنفکری شناخته می‌شد که همه باید صدای او را به گوش جهانیان برسانند! (When Saturday Comes)

کتاب قرمز برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب را به تمام ورزش‌دوستان و تمام افرادی که به خواندن زندگینامه‌ها علاقه‌مند هستند، پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب قرمز می‌خوانیم

تنها مرتبه‌ای که درگیر یک ورق‌بازی سنگین شدم، یادم می‌آید. همراه با یونایتد در تور پیش‌فصلی در مالزی به سر می‌بردیم و من، یورکی، باتی، کینو، گیگزی، اسکولزی و تدی در یک دور بر سر چندصد سکه بازی کردیم. این شرط‌بندی بر اساس معیارهای من بزرگ بود و در ذهنم باقی ماند. من با فکر آس و تک خال به رختخواب رفتم. شرط‌بندی هوش از سرتان می‌برد. می‌توانم دلیل گرایش بازیکنان به این مسئله را ببینم. آن‌ها پول دارند و ساعات خسته‌کننده‌ی زیادی را در هتل سپری می‌کنند. اما باختن پنجاه هزار و بازی کردن به مدت ده ساعت و تا دو بامداد، نمی‌تواند برای تمرکز کردن هیچکس خوب باشد. و در یورو 2000، یقیناً بازیکنان از روی اعتدال شرط بندی نکردند.

این امر از نظر اجتماعی نیز تفرقه‌انداز است. اگر در اتاقی ده نفر داشته باشید که مسابقات سوارکاری تماشا می‌کنند و یا ورق بازی می‌کنند، اردوی تیم دچار نفاق می‌شود. در طول یورو 96، عده کمی دست به شرط‌بندی زدند ولی آن‌ها این کار را با مسابقات فوتبال انجام می‌دادند.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
پسری از جایگاه کی: «گری نویل قرمز است و از لیورپولی‌ها، متنفر»
دوستی برادرانه
کارآموزی
جوجه‌های فرگی
نخستین مرتبه
عدم قهرمانی با بچه‌ها
تِری
بدرود، کانتونا
گلِن
سه‌گانه
خماری
کوین
هنوز رییس
وداع با بِکس
اعتصاب
انگلیس، دوباره هیاهویی به پا کن
پیروزی بر شکست‌ناپذیران
کاپیتان
اِسوِن
رونالدو-پدیده
استیو
حرف در مورد پول
وازا و رییس
خط پایان
سخن پایانی: تیم منتخب یونایتد