معرفی و دانلود کتاب لاشخور کتاب

معرفی کتاب لاشخور کتاب

کتاب لاشخور کتاب، اثر پرفروش نیویورک تایمز، نوشته‌ی جنیفر چمبلیس برتمن، داستان دختر دوازده ساله‌ای به نام امیلی کرین است؛ دختری عاشق کتاب و حل کردن معماها که با خانواده‌اش به سان فرانسیسکو نقل‌مکان می‌کند. شخصی به نام گریسون گریسولد، که قهرمان امیلی در زندگی است، یک بازی آنلاین ساخته که در آن کتاب‌ها را پنهان می‌کنند. وقتی امیلی می‌فهمد که گریسون مورد حمله قرار گرفته و کتابی کمیاب گم شده، با دوست جدیدش، جیمز، همراه می‌شود تا این راز را حل کند و از اسرار بازی جدید گریسون سر در بیاورد.

درباره‌ی کتاب لاشخور کتاب

جنیفر چمبلیس برتمن (Jennifer Bertman, Chambliss) در کتاب لاشخور کتاب (Book Scavenger)، ماجرای امیلی کرین دوازده ساله را روایت می‌کند. امیلی و ماتیو، برادرش، به همراه مادر و پدرشان به آپارتمانی در سان فرانسیسکو نقل‌مکان می‌کنند. امیلی خیلی زود با جیمز لی، پسر صاحب‌خانه‌شان دوست می‌شود، چون هم‌سن هستند و جفتشان به معما و چیستان علاقه‌مندند. امیلی، جیمز را در بازی جدیدی که باید کتاب‌هایی را در کل شهر پنهان کنند، ثبت نام می‌کند. این بازی را فردی به نام گریسون گریسولد، بتِ امیلی، خلق کرده و بازیکنان باید علاوه بر پنهان کردن کتاب‌ها، سرنخ‌های دیگر بازی را حل کنند.

جنیفر چمبلیس برتمن در ادامه‌ی روایت جذاب خود در کتاب لاشخور کتاب می‌نویسد که دو جانی در مترو به گریسون حلمه می‌کنند و کتابی را که همراهش بوده، از او می‌گیرند. گریسون در این درگیری تیر می‌خورد و نسخه‌ی جدیدی که از کتاب سوسک طلایی ادگار آلن پو داشت، به شکلی تصادفی به گوشه‌ای پرت می‌شود. امیلی و جیمز هم که به صورت اتفاقی به این کتاب برمی‌خورند، تحت تعقیب این جانی‌های قرار می‌گیرند. پس از اینکه تعقیب و گریز این افراد و سرکرده‌شان تمام می‌شود، امیلی و جیمز می‌توانند معمای پو را حل کرده و دست نویس نایاب ادگار آلن پو را کشف کنند. گریسون که دوران نقاهت را پشت سر گذاشته و حالش خوب شده، برای برنده شدن امیلی و جیمز در بازی‌اش، به آن‌ها جایزه می‌دهد.

کتاب لاشخور کتاب با ترجمه‌ی شهلا انتظاریان توسط انتشارات علمی و فرهنگی چاپ و منتشر شده و نوجوانان علاقه‌مند به داستان‌های اسرارآمیز و ماجراجویانه اکنون می‌توانند آن را تهیه کرده و از خواندش لذت ببرند.

جوایز و افتخارات کتاب لاشخور کتاب

• نامزد جایزه‌ی خوانندگان جوان پنسیلوانیا (2017)؛
• نامزد جایزه‌ی کتاب بلواستم (2018)؛
• نامزد جایزه‌ی مگنولیا (2018)؛
• نامزد جایزه‌ی ربکا کودیل (2018)؛
• بهترین کتاب سال آمازون
• و...

نکوداشت‌های کتاب لاشخور کتاب

• داستانی پر از احساس و رازورمز که خواننده باید آن‌ها را کشف کند. این کتاب بدون شک طرف‌داران بسیاری در میان کتاب‌خوان‌های مشتاق پیدا خواهد کرد. (هفته‌نامه‌ی ناشران، مرور ستاره دار)
• کتاب لاشخور کتاب مملو از اسرار و مناظر سان فرانسیسکو و تمثیل‌های ادبی است و خواننده را به ماجراجویی مفرح و باورنکردنی می‌برد. (اسکول لایبرری ژورنال)
• داستان کتاب لاشخور کتاب کند جلو نمی‌رود و با داستان جذاب و پرکشش خود، بچه‌ها را پای کتاب نگه می‌دارد. (بوک لیست)
• راز و رمز و اسرار در این کتاب موج می‌زنند و برای آن‌هایی که عاشق حل مسائل و چالش‌های مختلف هستند، رمان سرگرم کننده‌‎ی بی‌نظیری است. (هورن بوک)

کتاب لاشخور کتاب برای چه کسانی مناسب است؟

این رمان را به نوجوانانی پیشنهاد می‌کنیم که عاشق کتاب‌های پر رمز و راز و ماجراجویانه هستند.

در بخشی از کتاب لاشخور کتاب می‌خوانیم

آن شب امیلی کتاب جدیدی را که پیدا کرده بود، در رخت‌خوابش خواند. در نتیجه، پریشانی و نگرانی در مورد آقای گریسولد را فراموش کرد. به لطف گفت‌وگوی اینترنتی عجیبی که آن روز با کلاغ سیاه داشت، می‌دانست سوسک‌طلایی داستانی قدیمی از ادگار آلن پو است. ابتدا به نظرش عجیب بود که کتابی قدیمی ظاهری نو داشته باشد، اما پدرش گفت آثار کلاسیک همواره بازنشر و اغلب با جلدهای جدید چاپ می‌شوند تا توجه مخاطبان امروزی را بیشتر جلب کنند. امیلی بینی‌اش را به کتاب سوسک‌طلایی چسباند و نفسی عمیق کشید. بویی کاملاً نو با کمی عطر لیمو داشت. وقتی آن را ورق می‌زد تا به صفحهٔ شروع داستان برسد، احساس کرد ورقه‌هایش خشک و کلفت هستند. زبان کتاب قدیمی بود و امیلی فوری متوجه یک غلط نوشتاری شد. در چند جملهٔ بعد هم چنین چیزی را دید. بنابراین با شروع داستان مشکل داشت.

ورق زد و چند صفحه جلوتر رفت. از قسمت‌هایی که بریده‌بریده خواند، فهمید دربارهٔ پیام‌های مخفی و شکار گنج است. جالب به نظر می‌رسید. برای همین کتاب را زمین نگذاشت، اما اشتباه‌های چاپی آزارش می‌داد. با یکی از مدادهای بنفش و مخصوص ویرایش پدرش، زیر غلط‌ها خط کشید و واژهٔ درست را در بالایشان نوشت. شاید به نظر بعضی نوشتن در کتاب بی‌توجهی یا حتی خراب کردن آن است، اما امیلی از هفت‌سالگی این عادت را داشت؛ از زمانی که برای پدرش که مشغول کار بود، نقش «ویراستار» را بازی می‌کرد. آن وقت‌ها بیشتر چیزهای بی‌معنی می‌نوشت یا مثلاً عکس گربه می‌کشید، اما حالا نوشته‌هایش به صورت دفترچهٔ خاطرات درمی‌آمد.