معرفی و دانلود کتاب نبوغ لئوناردو

معرفی کتاب نبوغ لئوناردو

چه می‌شد اگر می‌توانستید نبوغ یکی از بزرگ‌ترین ذهن‌های تاریخ را از نزدیک تجربه کنید؟ کتاب نبوغ لئوناردو اثر گوئیدو ویسکونتی این تجربه‌ی شگفت‌انگیز را برای خواننده ممکن می‌کند. ما به همراه پسرکی ده‌ساله وارد کارگاه لئوناردو داوینچی می‌شویم و سفری شاعرانه، الهام‌بخش و عمیق را به اعماق زندگی مردی که فراتر از زمان خود می‌اندیشید، تجربه می‌کنیم. این کتاب فرصتی فراهم می‌کند تا کودکان و نوجوانان هم‌زمان با هنر، تاریخ، علوم و اخلاق آشنا شوند.

درباره‌ی کتاب نبوغ لئوناردو

روایت کتاب نبوغ لئوناردو (The Genius of Leonardo) گوئیدو ویسکونتی (Guido Visconti) از زبان جاکومو، خدمتکار و شاگرد کم‌سن‌وسال داوینچی بیان می‌شود. شاگردی که در ابتدای ورود، چنگی به دل نمی‌زند و لئوناردو او را چیزی بیشتر از یک هیولای مزاحمِ چموش نمی‌بیند و در حتی در یادداشت‌های روزانه‌اش هم گاهی کفرش را خالی کرده و چند تا ناسزای آبدار نثار پسرک می‌کند... اما از آن طرف، ما زاویه‌ی دید جاکومو را دنبال می‌کنیم و این زاویه دید کودکانه و درعین‌حال دقیق، به فضای حاکم بر داستان گرمی و سادگی خاصی می‌بخشد که برای مخاطب ملموس، گیرا و قابل‌درک است. پسرک با چشمان کنجکاوش پیش می‌رود و ما را در لحظه‌های نابی از زندگی لئوناردو شریک می‌سازد.

در خلال روایت، کتاب با آوردن نقل‌قول‌هایی از نوشته‌های شخصی لئوناردو، ما را به ذهن درخشان او نزدیک‌تر می‌سازد. تصاویر استادانه‌ی مایکل لندمن با سبک نقاشی‌های کلاسیک و رنگ‌های خاکی، حال‌وهوای رنسانس را بازآفرینی می‌کنند و خواننده را به فلورانس قرون‌وسطی می‌برند و درحالی‌که کتاب تلاش می‌کند دستاوردهای گسترده‌ی لئوناردو را از نقاشی و مجسمه‌سازی گرفته تا طراحی جنگ‌افزارها و ماشین‌های پرنده پوشش دهد، این کار را به‌جای نوشتن فهرستی خشک و بی‌مایه، به شکلی هوشمندانه با داستان‌سرایی و شکل‌دادن فضایی احساسی بیان می‌کند.

توصیف شیطنت‌آمیز لئوناردو داوینچی از شاگرد جدیدش با عباراتی چون دروغگو، دزد و جانور حریص، قرن‌ها زنده مانده تا تخیل نویسنده‌ای چون گوئیدو ویسکونتی را برانگیزد، تا شخصیت این پسربچه‌ی بازیگوش و ذهن جستجوگرش را محور اصلی این زندگی‌نامه‌ی جذاب، آموزنده و مصورش قرار دهد. جاکومو، مثل سایه استادش را دنبال می‌کند و قدم‌به‌قدم پا جای پای او می‌گذارد، درحالی‌که داوینچی در قعر جهان شگرف خود شاهکارهایش را نقاشی می‌کند، در پی آزادی پرندگان در قفس است و سازوکار دنیا را به چالش کشیده و دستاوردهایش را روی کاغذ سرازیر کرده و بی‌وقفه شرح می‌دهد.

تو اگر می‌توانستی شاگرد لئوناردو داوینچی باشی، چه چیزی از او می‌آموختی؟ و چه سؤال‌هایی از او می‌پرسیدی؟ در کتاب نبوغ لئوناردو با پسرک قصه، جاکومو همراه می‌شویم و لحظاتی را در شاگردی این استاد بزرگ به سر می‌بریم. این کتاب را می‌توانید با ترجمه‌ی شهاب‌الدین عباسی از کتاب‌های پرنده آبی گروه کودک و نوجوان انتشارات علمی و فرهنگی بخوانید و لذت ببرید.

نکوداشت‌های کتاب نبوغ لئوناردو

• این زندگی‌نامه سرگرم‌کننده، شامل بسیاری از کلمات و طرح‌های اصلی لئوناردو از اختراعاتش، به طرز ماهرانه‌ای نبوغ و انسانیت مردی را که قرن‌ها از زمان خود جلوتر بود، به ذهن جوان منتقل می‌کند. (Kirkus UK)
• کتاب نبوغ لئوناردو تأمل‌برانگیز و جذاب و فوق‌العاده زیبا است. جاکومو، دستیار جوان داوینچی، از دوران همکاری‌اش با این هنرمند می‌گوید و باظرافت توجه را به این نکته جلب می‌کند که او تا چه حد از زمان خود جلوتر بوده است. (The Guardian)
• نبوغ لئوناردو داوینچی در داستانی گرم و سرگرم‌کننده که در قلب آن رابطه‌ی بین لئوناردو و شاگردش جاکومو قرار دارد، بیان می‌شود. تصاویر پر از جزئیات جذاب هستند و ما را به دنیای روزمره‌ی لئوناردو دعوت می‌کنند. چالش چنین زندگی‌نامه‌ای برای نشان‌دادن وسعت و تنوع نبوغ لئوناردو داوینچی بدون توسل به فهرستی صرف از دستاوردهای او، به طرز درخشانی هم در داستان و هم در قالب کتاب، یعنی دو صفحه در ابتدا و انتها که پر از طرح‌های لئوناردو است، برآورده شده است... (مجله مونتسوری)

کتاب نبوغ لئوناردو برای چه کسانی مناسب است؟

نبوغ لئوناردو کتاب فوق‌العاده‌ای است که خوانندگانی فراتر از محدوده‌ی سنی پیشنهادی 9 تا 12 سال نیز، بارهاوبارها از آن لذت خواهند برد. هر خواننده‌ای که به هنر، خلاقیت یا زندگی‌نامه‌های الهام‌بخش علاقه دارد، قطعاً از خواندن این کتاب زیبا و آموزنده بهره‌مند خواهد شد.

در بخشی از کتاب نبوغ لئوناردو می‌خوانیم

در آن زمان لئونارد و مشغول کشیدن چهره‌ی زنی به نام مونالیزا بود وقتی این زن می‌آمد. خوش می‌گذشت؛ چون لئوناردو نوازندگان و دلقک‌ها را خبر می‌کرد تا او را در مدتی که حالت می‌گرفت و مدل نقاشی می‌شد شاد نگه دارند شاید لبخند شیرین مونالیزا به همین دلیل بود.

آن روز لئوناردو داشت این لبخند اسرارآمیز را روی بوم نقاشی‌اش می‌کشید.

جاکومو پرسید: «پس چرا جواهراتش را نمی‌کشید؟»

لئوناردو جواب داد: «چهره‌ی زیبا بیشتر از زیورآلات توجه آدم را جلب می‌کند. نشان‌دادن چیزی که در درون روح انسان است، ارزشمندتر است.»

جاکومو می‌خواست بیشتر بداند؛ بنابراین پرسید: «خُب پس چرا در پس‌زمینه‌ی تابلو منظره‌ای کشیده‌اید که وجود ندارد؟»

راستش او آن منظره را واقعاً دوست داشت و تنها او نبود که تعجب می‌کرد لئونارد و چه‌طور موفق می‌شود دره‌ها و کوه‌ها را از بالا نقاشی کند. آخر او هنوز ماشین پرنده‌اش را نساخته بود. فقط عقاب‌ها می‌توانستند از آن ارتفاع ببینند. همه این را می‌گفتند.

لئوناردو صبر کرد تا مونالیزا از آنجا رفت بعد توضیح داد: «نقاش‌ها کمی به خدا شباهت دارند. آنها می‌توانند هر چیزی را که می‌خواهند ببینند بیافرینند چه آن چیز ترسناک باشد چه خنده‌آور اگر بخواهند می‌توانند جای سردی را در هنگامی ببینند که هوا گرم است یا جای گرمی را در هنگامی ببینند که هوا سرد است می‌توانند این کار را بکنند. به همین ترتیب می‌توانند طوری به جاهای سرسبز و روستا و دریا نگاه کنند که انگار از بالای کوه مشغول تماشای آنها هستند.»

جاکومو با خنده گفت: در این صورت من هم می‌خواهم نقاش شوم.

لئوناردو هم خندید و گفت: «خیلی از مردم دوست دارند نقاش شوند؛ ولی مثل بچه‌ها نقاشی می‌کنند. بدون این که سایه‌ها را نشان دهند.»