معرفی و دانلود کتاب نوربرت نه چندان معمولی

معرفی کتاب نوربرت نه چندان معمولی

کتاب نوربرت نه چندان معمولی نوشتۀ جیمز پترسون و جویی گرین، داستان پسری را به تصویر می‌کشد که پس از تبعید ناخواسته به یک سرزمین ناشناخته تصمیم می‌گیرد به فردی متفاوت تبدیل شود. این کتاب جزء پرفروش‌ترین آثار رده سنی نوجوان به حساب می‌آید.

موضوع کتاب نوربرت نه چندان معمولی چیست؟

نوربرت در ایالات متحده زمین زندگی می‌کند، جایی که عادی بودن یعنی پیروی از قوانین، هرگز برجسته نشدن و دقیقاً مثل همه بودن، حتی در لباس‌های ساده و خاکستری پوشیدن!

او در تمام زندگی خود عادی بوده است، تا لحظه‌ای که برداشت خنده‌داری از یک دیکتاتور و رهبر دوست‌داشتنی مردم کرد و بسیار به او خندید و همین باعث گرفتاری و دستگیری‌اش شد.

نوربرت بعد از دستگیری به سیاره زورکوات، جایی که بچه‌های سرکش و یاغی به آنجا فرستاده می‌شوند و آزادانه در اردوگاه فضانوردان رفت‌وآمد می‌کنند، تبعید شد.

نوربرت در تمام طول زندگی‌اش این‌گونه آموخته بود که متفاوت بودن یک اشتباه است، اما در این سیاره همه احمق، خلاق و دیوانه هستند.

او جز بازگشت به زمینی که همه‌چیز آن افتضاح اما آشناست، نمی‌خواهد. با این حال نوربرت خیلی زود می‌فهمد که متفاوت بودن می‌تواند بهتر و جذاب‌تر باشد و شاید این سرزمین دیوانه درست همان جایی باشد که به آن تعلق دارد.

جیمز پترسون (James Patterson) و جویی گرین (Joey Green) در کتاب نوربرت نه چندان معمولی (Not So Normal Norbert) که برندۀ جایزه منتخب والدین شده است، داستانی آموزنده و فانتزی همراه با رگه‌هایی از طنز و شوخی را به نمایش می‌گذارند که حتی می‌تواند برای بزرگسالان هم سرگرم‌کننده باشد.

کتاب نوربرت نه چندان معمولی برای چه کسانی مناسب است؟

نوجوانانی که به داستان‌های علمی تخیلی علاقه‌مند هستند، از این رمان بسیار لذت خواهند برد.

با جیمز پترسون بیشتر آشنا شویم:

جیمز برندن پترسون، نویسندۀ آمریکایی در 22 مارس سال 1947 در نیویورک متولد و در همان جا بزرگ شد. او بعد از طی کردن دوران مدرسه، به دانشگاه منهتن رفت و مدرک کارشناسی‌اش را در رشتۀ زبان انگلیسی دریافت کرد و با نمرۀ ممتاز کارشناسی ارشد همین رشته را در دانشگاه وندربیلت گرفت. بعد از فارغ‌التحصیلی مشغول بازاریابی و تبلیغات شد و بعد از رها کردن این شغل در سال 1996، به نوشتن روی آورد. جیمز پترسون به همراه سوزان همسرش و پسرش جک در فلوریدا زندگی می‌کند.

در بخشی از کتاب نوربرت نه چندان معمولی می‌خوانیم:

صدای خنده کل اتاق را پر کرد. دِرو شروع به دست زدن کرد و بقیه بچه‌ها هم به او ملحق شدند و می‌خندیدند.
حس کردم که در بالاترین نقطه دنیا هستم. با اینکه فقط بالای میز خانم هِرل‌بات بودم.
ناگهان چراغ‌های قرمز بالای سرمان شروع به چرخیدن و چشمک زدن کردند.
همه کاملاً ساکت شدند. آن‌ها سریعاً نشستند، دست‌هایشان را روی میز گذاشتند و به جلو زل زدند.
پرسیدم چه خبر شده؟ آیا این یک جور اعلام آتش‌سوزی است؟
به دِرو نگاه کردم. شانه بالا انداخت. او هم نمی‌دانست.

آژیرها به صدا درآمدند. پلیس حقیقت از در ریختند تو و تفنگ‌های لیزری بزرگشان را به سمت من نشانه گرفتند. من را محاصره کردند. بدون هشدار، رهبر دوست‌داشتنی بر روی نمایشگر ظاهر شد و انگشتش را به سمت من گرفت. «رهبر دوست‌داشتنی همه را می‌بیند، می‌داند و دوست دارد.»