معرفی و دانلود کتاب هم‌نوایی در پاییز

معرفی کتاب هم‌نوایی در پاییز

کتاب هم‌نوایی در پاییز، رمانی درام نوشته‌ی نویسنده‌ی مشهور بریتانیایی باربارا پیم است. این رمان به زندگی چهار همکار می‌پردازد که در سن بازنشستگی هستند و همه به یک مشکل گرفتار هستند: تنهایی. باربارا پیم با نوشتن رمان هم‌نوایی در پاییز محبوبیت زیادی پیدا کرد و حتی نامزد دریافت جایزه‌ی بوکر نیز شد.

درباره‌ی کتاب هم‌نوایی در پاییز

باربارا پیم (Barbara Pym) نویسنده و رمان‌نویس مشهور بریتانیایی است. او در دهه‌ی 1950 میلادی چندین رمان کمدی نوشت که شهرت زیادی برایش به‌ارمغان آوردند. بااین‌حال، شهرت او پس از این رو به افول گذاشت و نزدیک به 15 سال هیچ انتشاراتی داستان‌های او را چاپ نکرد. در سال 1977 اما، دو اتفاق باعث شد شهرت و محبوبیت پیشین باربارا پیم بازگردد: اولین اتفاق این بود که شاعر مطرح بریتانیایی، فیلیپ لارکین و منتقد و مورخ ادبی، لُرد دیوید سیسیل، او را یکی از «نادیده‌ترین نویسندگان قرن بیست» دانستند؛ و دومین اتفاق هم انتشار رمان هم‌نوایی در پاییز (Quartet in Autumn) بود. این رمان، نامزد دریافت جایزه‌ی بوکر شد و بسیاری توانایی باربارا پیم در نشان دادن احساسات و حسرت‌های ظریف انسانی در آن را را ستودند.

رمان هم‌نوایی در پاییز به زندگی چهار دوست و همکار به نام‌های مارسیا، لتی، نُرمَن و ادوین می‌پردازد که در یک شرکت بدون نام کار می‌کنند و همه به‌زودی بازنشسته خواهند شد. در بین آن‌ها، تنها ادوین ازدواج کرده که او هم همسرش را از دست داده است. هیچ‌کدام دوست و خانواده‌ی خاصی ندارند و همه با ملال و تنهایی سروکله می‌زنند.

شخصیت لتی به‌نوعی شخصیت اصلی داستان هم‌نوایی در پاییز به‌شمار می‌رود و او کسی است که این چهار همکار را به هم متصل می‌کند. برنامه‌ی لتی برای زندگی پس از بازنشتگی این است که به مناطق روستایی آرام اطراف برود و مدتی با یکی از دوستانش به نام مارجوری زندگی کند. اما زمانی که مارجوری به او می‌گوید می‌خواهد با یک روحانیِ جوان ازدواج کند، لتی تصمیم می‌گیرد در شهر خانه‌ای پیدا کند و با مشکلات و مسائل پیش‌بینی‌نشده‌ای درگیر می‌شود.

انتشار کتاب هم‌نوایی در پاییز، باربارا پیم را به خوانندگان آمریکایی معرفی کرد و بسیاری از منتقدین و روزنامه‌نگاران این کشور، دیگر آثار او از جمله کتاب «زنان فوق العاده» را نیز مورد تحسین قرار دادند. از نظر این منتقدین، توانایی باربارا پیم در نشان دادن و توصیف زندگی پس از بازنشتگی و تنهایی از مهم‌ترین نقاط قوت داستان هم‌نوایی در پاییز است.

کتاب هم‌نوایی در پاییز را پیش از این، نشر بیدگل، با ترجمه‌ی مزدک بلوری با نام «کوارتت در پاییز» منتشر کرده بود. کلمه‌ی کوارتت (Quartet)، در ادبیات موسیقی، به آثاری اطلاق می‌گردد که توسط چهار ساز نواخته می‌شوند. در این آثار، باید بین آنچه سازهای متفاوت می‌نوازند هماهنگی و هم‌نوایی فراوانی وجود داشته باشد که بی‌شباهت به ارتباط بین شخصیت داستان هم‌نوایی در پاییز نیست و به همین علت، مترجم این عنوان جدید را برای کتاب انتخاب کرده است.

نکوداشت‌های کتاب هم‌نوایی در پاییز

• یک اثر هنری عالی و درخشان. (Observer)
• باربارا پیم چشمان تیزی در دیدن ظرافت‌های رفتار اجتماعی دارد. (The Times)
• هوش و سبک هنری یک جین آستن قرن بیستمی را می‌توان در این کتاب دید. (Harpers & Queen)
• رمان‌های بدون تکلف، نافذ و کامل باربارا پیم از بهترین نمونه‌های کمدی هستند که در 75 سال گذشته در ادبیات انگلستان نوشته شده‌اند. (Sunday Times)
• کتابی بسیار سرگرم‌کننده که نگاهی دقیق به جنبه‌های مضحک و همینطور رقت‌انگیز انسان دارد. (Financial Times)

اقتباس‌های فرهنگی از کتاب هم‌نوایی در پاییز

کتاب هم‌نوایی در پاییز تاکنون برای سینما مورد اقتباس قرار نگرفته است و تنها دو اقتباس از آن، یکی توسط شبکه‌ی BBC برای برنامه‌ی رادیویی Woman's Hour و دیگری توسط آماندا ویتینگتون و سی. پی. هالام برای تئاتر سلطنتی یورک ساخته شده است.

کتاب هم‌نوایی در پاییز برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به داستان‌های درام با شخصیت‌هایی پرداخته‌شده علاقه‌مندید و یا اگر می‌خواهید نمونه‌ای عالی از یک داستان دارای طنزی سیاه بخوانید، کتاب هم‌نوایی در پاییز به شما پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب هم‌نوایی در پاییز می‌خوانیم

لتی، همان‌طور که توی جنگل راه می‌رفت، یک بوتۀ سیر وحشی پیدا کرد. با هیجان گفت: «وای، چه خوشگل!»

مارجری با همان ژست ارباب‌منشانه و لحن پرحرارت آدم‌های ساکن مناطق ییلاقی گفت: «باید گل‌های استکانی آبی رو می‌دیدی. امسال فوق‌العاده بودن، ولی حالا دیگه تقریباً فصلشون تموم شده. باید دو هفته پیش می‌اومدی که در زیباترین حالتشون بودن.»

لتی با خودش فکر کرد که خب آن موقع تو دعوتم نکرده بودی، چون مارجری فقط حالا که دیوید برای دیدار با مادرش به سفر رفته بود (یادش آمد که مادرش نود سالش است) پیشنهاد کرده بود که اگر دوست دارد چند روزی به منطقۀ ییلاقی بیاید.

مارجری ادامه داد: «کم‌وبیش مثل قدیم‌هاست، نه؟»

لتی حرفش را تأیید کرد و گفت: «آره، تا حدودی!» حواسش به عبارت «کم‌وبیش» در جملۀ مارجری بود. «ولی اتفاق‌های زیادی افتاده.»

«آره، خیلی اتفاق‌ها افتاده! کی فکرش رو می‌کرد که... اولین بار که دیوید رو دیدم راستش اصلاً نمی‌دونستم...» مارجری اولین ملاقاتشان را به خاطر آورد و بعد روند شکل‌گیری رابطه‌اش را با مردی که حالا در آستانۀ ازدواج با او بود. لتی او را به حال خودش گذاشت تا خوب پرچانگی کند و در همان حین نگاهی به این‌طرف‌وآن‌طرف جنگل انداخت و فرش پاییزی برگ‌های درختان راش جنگل را به یاد آورد و با خودش فکر کرد آیا اینجا از آن جاهایی است که آدم، وقتی زندگی دیگر برایش غیرقابل‌تحمل می‌شود، می‌تواند بیاید و روی زمینش دراز بکشد و خودش را برای مرگ آماده کند. آیا هیچ‌وقت یک آدم پیر ‌طبیعتاً یک بازنشسته ‌در این‌طور جایی پیدا شده بود؟ بدون شک دراز کشیدن در اینجا برای مدتی طولانی، آن‌هم بدون اینکه کسی پیدایت کند، کار سختی بود، چون این جنگل محل موردعلاقۀ زن‌های پرجنب‌وجوشی بود که با سگ‌هایشان به پیاده‌روی می‌آمدند. از آن فکرهایی نبود که بتواند با مارجری در میانش بگذارد یا حتی خودش مدتی طولانی ذهنش را درگیرش کند. فکر خطرناکی بود.