معرفی و دانلود کتاب چلچله‌ها در باغ

معرفی کتاب چلچله‌ها در باغ

قصه‌ی عاشق بی‌گناهی که به ناحق محکوم به فساد شد... پیتر هابز در کتاب چلچله‌ها در باغ، سرگذشت پسر جوانی را روایت می‌کند که برای دیدن خانواده‌ی خود راهی سفری عجیب می‌شود؛ سفری که جوانی و سرنوشت او را به گونه‌ای دیگر رقم می‌زند.

درباره‌ی کتاب چلچله‌ها در باغ:

قصه رمان چلچله‌ها در باغ از جایی آغاز می‌شود که روزی عروسی بزرگی در یکی از روستاهای کشور پاکستان برگزار می‌گردد که در آن پسری جوان، دختر زیباروی یک سیاستمدار قدرتمند محلی را می‌بیند و با او گرم صحبت می‌شود. مدتی می‌گذرد و آن دو تا سحر منتظر روشن شدن هوا می‌مانند تا زیبایی باغ را با یکدیگر مشاهده کنند اما ناخواسته به خوابی عمیق فرو می‌روند و اصلا متوجه نیستند که چه خطراتی آنان را تهدید می‌کند.

با نزدیک شدن به سحر، پدر دخترک متوجه حضور جوان می‌شود و پسر را بدون هیچگونه توضیحی محاکمه و راهی زندان می‌کند. پانزده سال از آن روز می‌گذرد و پسر جوانی که هم‌اکنون مردی جاافتاده شده است، از زندان آزاد می‌شود. او برای یافتن عشقی که سال‌ها پیش به دلیل تعصبات و فرهنگ نا‌به‌جا نابود شد، دوباره به همان باغ می‌رود و ...

پیتر هابز (Peter Hobbs) در رمان چلچله‌ها در باغ (In the orchard, the swallows) نشان می‌دهد که روح انسان توانایی مقابله با چالش‌ها و اتفاقات ناگوار زندگی را دارد و اگر عشقی در قلب او شکل بگیرد هرگز خاموش نخواهد شد، حتی اگر سال‌ها از آن بگذرد.

نکوداشت‌های کتاب چلچله‌ها در باغ:

- هابز با نثری زیبا و درخشان، شما را به سفری زیبا و اغلب دردناک از اشتیاق مرد عاشقی می‌برد... من از خواندن این رمان خوب بسیار لذت بردم. (گاردین)

- هابز نوشتار زیبا و ساده‌ای دارد؛ جملات او تمیز و خالی از بار اضافی هستند و همانند جواهرات می‌درخشند. این کتاب یک داستان ساده محسوب می‌شود که به زیبایی نوشته شده است. (The Independent on Sunday)

کتاب چلچله‌ها در باغ برای چه کسانی مناسب است؟

افرادی که به رمان‌های عاشقانه‌ی خارجی علاقه‌مند هستند، از مطالعه‌ی این کتاب لذت می‌برند.

با پیتر هابز بیشتر آشنا شویم:

وی در کورنوال و یورکشایر انگلستان بزرگ شد. اولین رمان وی به نام روز کوتاه مردن برنده جایزه‌ی بتی تراسک (Betty Trask Award) شد و در سال 2007 موفق به دریافت جوایز وایت برد، جان لولین ریز و جایزه ادبی ایمپک دوبلین شد.

در بخشی از کتاب چلچله‌ها در باغ می‌خوانیم:

نخستین باری که به اینجا آمدم، برای تماشای باغ نبود، تنها برای بازگشت به جایی بود که فکر می‌کردم خانه‌ی من است. اوایل سال، یک روز عصر به اینجا آمدم، شاید سه هفته پس از نخستین روز آشنایی‌ام با عباس. او فکر می‌کرد من هنوز آن‌قدر خوب نشده‌ام که بتوانم سفر کنم، اما من برای دیدن خانواده‌ام بی‌تاب بودم و به‌محض اینکه توانستم روی پاهایم بایستم و راه بروم به اینجا آمدم. البته همه‌ی راه را پیاده نیامدم. عباس تا انتهای روستا کمکم کرد و سپس منتظر ماندیم تا اتومبیلی از آن جا بگذرد. عباس به راننده‌ی اتومبیلی که می‌آمد، اشاره کرد بایستد. چند لحظه با هم گفت‌وگو کردند، گویا یکدیگر را می‌شناختند. بعد به من اشاره کرد نزدیک شوم و درِ اتومبیل را برایم باز کرد. می‌خواست مطمئن شود راه را بلدم، چند بار پرسید که آیا می‌دانم دارم کجا می‌روم یا نه. بی‌گمان راه را بلد بودم. از من قول گرفت اگر چیزی را که دنبالش بودم پیدا نکردم، دوباره برگردم پیش‌اش. پیش از حرکت، یک بطری آب برای بین راه به من داد.

بیشتر مسیر را تا بالای تپه با اتومبیل طی کردم، وقتی راننده اشاره کرد که دیگر از آن جا بیشتر نمی‌تواند بالا برود، پیاده شدم و تا پایان مسیر پیاده رفتم. می‌دانستم به اینجا که برسم، اثری از خانواده‌ام نمی‌یابم. چون وضعیت باغ را دیده بودم به این نتیجه رسیدم. فقط یک چیز: پدرم هرگز نمی‌گذاشت باغ به این روز بیفتد و این‌طور از بین برود. ولی همان موقع متوجه این موضوع نشدم. نه، انگار چیز دیگری بود، وقتی نزدیک شدم، تغییر فضا را احساس کردم. چگونه شرح دهم؟ نمای خانه زیاد تغییر نکرده بود، با این حال، آن جا عجیب و ناآشنا به نظر می‌رسید. بذر ترس و اضطراب در دلم کاشته شد. لحظه‌ای فکر کردم دلیل این احساس سال‌ها دوری از خانه است، اما هنوز چیزی مرا از نزدیک‌شدن بازمی‌داشت. در جاده ایستاده بودم و نمی‌دانستم چه کار کنم.