معرفی و دانلود کتاب کارپف از زبان کارپف: خاطرات یک قهرمان شطرنج جهان

معرفی کتاب کارپف از زبان کارپف: خاطرات یک قهرمان شطرنج جهان

کتاب کارپف از زبان کارپف: خاطرات یک قهرمان شطرنج جهان، شامل زندگینامه‌ای از زبان کودکی، نوجوانی و حال حاضر آناتولی کارپف، یکی از محبوب‌ترین و بزرگترین قهرمانان ملی شوروی سابق در زمینه‌ی شطرنج است.

در کتاب کارپف از زبان کارپف (Karpov on Karpov) یک قهرمان شطرنج جهان، تودار بودن افسانه‌ای خود را کنار می‌گذارد تا در مورد بازی مورد علاقه‌اش و نبردهایی که در داخل و خارج از صفحه‌ی شطرنج داشته است، به صراحت صبحت کند. این اثر نگاهی روشنگرانه به ذهن و ساختار یکی از بزرگترین قهرمانان شطرنج را فراهم می‌کند. در خلال کتاب، عشق کارپف آمیخته با بصیرت و استراتژی نسبت به بازیکنان شطرنج و فلسفه‌ی آن می‌درخشد.

آناتولی کارپف (Anatoly Karpov) در سن ۲۶ سالگی، تاج و تخت شطرنج را از بابی فیشر اسرار آمیز به ارث برد و برای ۱۰ سال بر قلۀ شطرنج باقی ماند. او یکی از بهترین شطرنج‌بازان در تاریخ شطرنج محسوب می‌شود و کنار فیشر و گری کاسپاروف جزء سه نفری است که برای یک چهارم قرن به دنیای شطرنج حکم‌فرمایی می‌کردند.

او از اولین حرکات آزمایشی و تجربی در رویارویی با پدرش در 4 سالگی، زمانی که اشتیاقش در مورد بازی شعله‌ور شد، تا تجزیه و تحلیل مسابقات قهرمانی جهان در سال 1990 با گری کاسپاروف مشهور را روایت می‌کند. وی با صراحت و دید منتقدانه از فرهنگ شطرنج، مسابقات نوجوانان و اردوهایی که برای پرورش قهرمانان آینده شوروی تشکیل شده بود، می‌نویسد. کارپف در این کتاب علیرغم موقعیتش به عنوان یک ستاره، اتفاقات و مشکلاتش را با کاغذ بازی مقامات شوروی سابق شرح می‌دهد.

کارپف تصویری طعنه‌آمیز، واقعی و برخی مواقع خنده دار از افراد معروفی مثل ویکتور کور چنوی، بورس اسپاسگی، بابی فیشر و به خصوص گری کاسپاروف و رقابت طولانی و گاهی تلخ با آن‌ها ارائه می‌کند. چیزی که به طور خاصی عجیب و غریب به نظر می‌رسد، داستان‌های او دربارۀ اعمالی است که این بازیکنان جهانی برای کسب برتری روانی نسبت به حریف انجام می‌دهند، نظیر استخدام فراروانشناس یا شرکت در مراسم جادوگری. این دیدگاه یک فرد خودی و آگاه از نبرد جنون و قدرت در بالاترین سطع شطرنج بین‌المللی است.

در بخشی از کتاب کارپف از زبان کارپف می‌خوانیم:

البته من آدم تنبلی نبودم، فقط سعی می‌کردم خودم رو از مطالعه علمی به روش اون حفظ کنم. در زندگی خیلی‌ها رو شبیه به اون دیدم، امیدی ندارند ولی عاشق شطرنج هستند، در تمام سطوح تا استاد بزرگی. تمام اون‌ها بال‌هاشون رو با تفکر قراردادی و ذهن قراردادی چیده بودند. حتی گری کاسپاروف، با وجود اینکه این روش سعی داشت او رو گیر بندازه، با مطالعات پیوسته و زبردستی خودش پیروز شد. با وجود آموزش زود هنگام، یاد گرفتم که از روی عادت بازی نکنم یا اینکه کورکورانه تقلید نکنم.

به هر قیمت و به هر شکل ممکن، بازی بزرگان شطرنج رو بررسی کنید ولی همه اون‌ها رو حفظ نکنید. بازی اون‌ها ارزشمند هست، نه بخاطر حرکات موجود در بازی‌ها، بلکه بخاطر دیدگاهی که نسبت به شطرنج دارند و روش فکر کردنشون. باید به حس خودتون برای پیدا کردن منابع مورد نیازتون اعتماد کنید، این حس بهتون خواهد گفت که چه زمانی باید صبر کنید و چیزی که یاد گرفتید رو هضم کنید. من اونقدر خوش شانس نبودم و کسی رو نداشتم که منو اینطور نصیحت کنه. کسی رو نداشتم که نصیحتش رو بدون چون و چرا قبول کنم و مثل دوستانم که تئوری و مقالات رو مطالعه می‌کردند این‌ها برای من الهام بخش نبود. احساس می‌کردم اون‌ها گمراه شده‌اند.

من شک نداشتم که به چیز جدا و متفاوتی احتیاج دارم، ولی نمیدونستم به چه چیز. متاسفانه من معلم خودم رو خیلی دیر ملاقات کردم. رابطه من با کتاب‌های شطرنجم طوری بود که بین اون‌ها و کتاب‌های دیگه تبعیض قائل نمی‌شدم. برعکس، من کتاب‌های معمولی که پسران جوان مطالعه می‌کردند رو ترجیح میدادم مثل رمان‌های علمی، ماجراهای جنایی و جاسوسی، داستان سفربه سرزمین‌های عجیب و غریب و البته کتاب درباره جنگ. حتی خاطرات سربازان و افسران رو انتخاب می‌کردم که به گروه‌های مختلف ارتشی مربوط می‌شد مثل خلبانان، رانندگان تانک و مسلسل چی‌ها. برای من هیچوقت اتفاق نیفتاد که کتابی در زمینه شطرنج رو انتخاب کنم. هیچ توجهی به اون‌ها نداشتم، اما طبیعتا این کتاب‌ها راه خودشون رو به قفسه‌های کتابخانه من پیدا کردند.