معرفی و دانلود کتاب گلبرگی از دریا

معرفی کتاب گلبرگی از دریا

کتاب گلبرگی از دریا به قلم ایزابل آلنده، رمانی تاریخی از وقایع اروپا و آمریکای جنوبی در قرن بیستم است. در خلال این داستان تاریخی، حماسه‌ها و رشادت انسان‌های آزادی‌خواه و قصه عشقی میان روزر و ویکتور روایت می‌شود. این اثر در سال 2020 به عنوان نامزد دریافت جایزه گودریدز در بخش داستان تاریخی انتخاب شد و توانست توجه بسیاری از منتقدان و مخاطبان را به خود جلب کند.

درباره کتاب گلبرگی از دریا:

ایزابل آلنده (Isabel Allende) با هنر داستان‌نویسی بی‌بدیلش، قصه‌ای از عشق و حماسه برایمان روایت می‌کند.

دهه 1930 در بحبوحه جنگ داخلی اسپانیا، در شهر بارسلون، پزشکی جوان به نام ویکتور دالمائو، تصمیم به ترک دانشکده و پیوستن به ارتش نیروهای جمهوری‌خواه می‌گیرد. گلیم، برادر ویکتور، نیز در جبهه جمهوری‌خواهان به مبارزه با نیروهای فاشیست ژنرال فرانکو مشغول است و در یکی از نبردها کشته می‌شود. با وخیم‌تر شدن اوضاع اسپانیا، ویکتور در پی راهی برای نجات مادرش و همسر گلیم است که آن‌ها را از این وضعیت هولناک و پرمخاطره، به جای امنی منتقل کند؛ او در نهایت از طریق دوستش ایبارا، راهی برای رساندن آن‌ها به خاک فرانسه می‌یابد؛ مسیری پرخطر و پرحادثه که منجر به اتفاقاتی می‌گردد و داستان را هیجان‌انگیزتر می‌سازد.

داستان گلبرگی از دریا (A long petal of the sea) ترکیبی از تلاقی تاریخ و داستان و همچنین احساسات ملی‌گرایانه، حس وطن‌پرستی و عشق است که به زیبایی هر چه تمام‌تر روایت شده است. بی‌شک یکی از نکاتی که به جذابیت و غنای ادبی این اثر افزوده است، ردپای اشعار و سبک ادبی پابلو نرودا، شاعر گرانقدر شیلی‌تبار است؛ او کشورش را به گلبرگی در دریا تشبیه می‌کند؛ این تخیل شاعرانه برگرفته از نقشه کشور شیلی و موقعیت جغرافیایی آن است. آلنده نیز از این تعبیر لطیف و پر احساس برای نام کتابش بهره برده است.

افتخارات کتاب گلبرگی از دریا:

- از بهترین کتاب‌های تاریخی- عاشقانه‌ی قرن بیستم به انتخاب آمازون
- بهترین کتاب سال به انتخاب GNIPEEKESUOH DOOG
- از پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز

نکوداشت‌های کتاب گلبرگی از دریا:

- رمانی غنی از اتفاقات برجسته‌ی تاریخ که شما را تا آخرین کلمه غافلگیر می‌کند. (لس آنجلس تایمز)

- یکی از مشهورترین رمان‌هایی که در زمینه‌ی جنگ داخلی اسپانیا نوشته شده، از قوی‌ترین و تاثیرگذارترین آثار آلنده. (نیویورک تایمز)

- ایزابل آلنده بارها و بارها با آثارش خود را به عنوان استاد رئالیسم جادویی ثابت کرده است. آخرین رمان او، گلبرگی از دریا، عشق و مقاومت انسانی را به زیبایی به تصویر کشیده است. (Elle)

- این داستان علاوه بر روایت تاریخ، مسائل اجتماعی و سیاسی اکنون را نیز به خوبی پوشش می‌دهد. (Book Riot)

خواندن کتاب گلبرگی از دریا به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

تمامی علاقمندان ادبیات داستانی جهان و دوست‌داران داستان‌های تاریخی را به خواندن این اثر دعوت می‌کنیم.

با ایزابل آلنده بیشتر آشنا شویم:

روزنامه‌نگار و نویسندۀ مشهور شیلی تبار، ایزابل آلنده، در سال 1942 در شهر لیما متولد شد. پدر او توماس آلنده، پسرعموی سالوادور آلنده، رئیس جمهور شیلی، به عنوان سفیر شیلی در پرو مشغول به خدمت بود. ایزابل در سه سالگی پدرش را از دست داد و با ازدواج مجدد مادرش با یک دیپلمات راهی بولیوی و سپس بیروت شد. او در آنجا به تحصیل در مدرسه انگلیسی زبان پرداخت و در سال 1958 به زادگاهش، شیلی، بازگشت. او در همان سال‌ها با یک مهندس جوان ازدواج کردو فعالیت‌های ادبی‌اش را با ترجمه مقالاتی در زمینه حقوق زنان آغاز نمود. ایزابل تا زمان کودتای نظامی سوسیالیتی علیه دولت سالوادور آلنده در شیلی ماند اما به دلیل عدم امنیت جانی به ونزوئلا مهاجرت کرد و مدت 13 سال در آنجا تبعید بود. وی که مدتی به سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) همکاری داشت، در زمان تبعیدش دست از فعالیت ادبی برنداشت و یکی از مشهورترین مقالات خود را در این دوران نوشت. ایزابا نهایتا در سال 2003 تابعیت آمریکا را اخذ کرد و تاکنون در کالیفرنیا زندگی می‌کند.

آثار این پدیدۀ داستان‌نویسی تا کنون به بیش از 20 زبان ترجمه گشته است و فروش بیش از 50 میلیون نسخه از داستان‌هایش وی را به پرمخاطب‌ترین نویسندۀ اسپانیایی زبان بدل کرده است.

در بخش از کتاب گلبرگی از دریا می‌خوانیم:

پروپاگاندای فرانکو، از طریق بلندگوها و جزوه‌هایی که هواپیماها پایین می‌انداختند، نیروهای جمهوری‌خواه را به تسلیم فرا‌می‌خواند و به آن‌ها نویدِ نان و عدالت و آزادی می‌داد، اما تمام رزمندگان می‌دانستند که ترک میدان به‌معنای اسارت یا آرمیدن در گورهای دسته‌جمعی است که خودشان وادار به حفرش خواهند شد. آن‌ها شنیده بودند که در شهرها و روستاهایی که فرانکو تسخیر می‌کند همسران و خانواده‌های افرادِ اعدام‌شده مجبورند پول گلوله‌های مورداستفادۀ جوخۀ اعدام را بپردازند و اینکه تعداد افراد اعدام‌شده به ده‌هاهزار نفر می‌رسد. آن‌قدر خون ریخته شده بود که سالِ بعد روستاییان قسم می‌خوردند هنگام برداشت پیاز دیده‌اند پیازها سرخ‌اند و در سیب‌زمینی‌ها هم دندان انسان یافته‌اند. با این حال، وسوسۀ پیوستن به دشمن بابت یک قرص نان باعث شد بسیاری از سربازان، به‌خصوص نیروهای کم‌سن‌وسالِ وظیفه، ترک میدان کنند. گیلم حتی یک بار با پسری والنسیایی گلاویز شد که از شدت وحشت عقل از کف داده بود؛ گیلم تپانچه‌اش را بر شقیقۀ پسرک گذاشت و قسم خورد اگر پُستش را ترک کند، او را خواهد کشت. دو ساعتِ تمام طول کشید تا پسرک کمی آرام شود، اما گیلم نگذاشت کسی متوجه این قضیه شود. سی ساعت بعد، جنازۀ پسرک نقش زمین بود.

در بحبوحۀ این جهنم، که حتی ضروری‌ترین تدارکات هم در دسترس نبود، هرازگاهی آمبولانسی با یک گونی نامه ظاهر می‌شد. رانندۀ آمبولانس کسی نبود جز آیتور ایبارا که خود را موظف به این کار کرده بود تا روحیۀ رزمندگان را بالا ببرد. مکاتبات شخصی یکی از کم‌اهمیت‌ترین اولویت‌ها در جبهۀ اِبرو بود و در واقع اکثر مردان هیچ نامه‌ای به دستشان نمی‌رسید: اعضای تیپ‌های بین‌المللی به خاطر اینکه از عزیزانشان خیلی دور بودند و بسیاری از اسپانیایی‌ها، به‌خصوص جنوبی‌ها، به خاطر اینکه کسی در خانواده‌شان سواد نداشت. اما گیلم دالمائو یکی را داشت که برایش نامه بنویسد. آیتور به‌شوخی می‌گفت جانش را به خطر می‌اندازد تا نامه‌های یک نفر را بیاورد. گاهی چندین نامۀ کش‌پیچ را به دست گیلم می‌داد. همیشه یک یا دو نامه از مادر و برادر گیلم می‌آمد، اما اکثرشان از طرف روزر بود. روزر هر روز یکی‌دو پاراگراف می‌نوشت و وقتی چند صفحه پر می‌شد، آن‌ها را داخل پاکت‌ نامه‌ای می‌گذاشت و به ادارۀ پست ارتش می‌برد؛ در این حین، محبوب‌ترین سرود شبه‌نظامیان را نیز زیر‌لب می‌خواند: گَرَم خواهی نامه‌ نویسی/ خودت دانی من کجایم/ تیپ ترکیبی سوم / در خط مقدم آتش. او خبر نداشت که ایبارا هم وقتی نامه‌ها را به دست گیلم می‌دهد با همین ترانه یا ترانه‌ای مشابه با او خوش‌وبش می‌کند. مرد باسکی حتی در خواب هم ترانه می‌خواند تا ترس را از خود براند و فرشتۀ اقبالش را افسون کند.

نیروهای فرانکو پس از تسخیر بیشتر بخش‌های کشور به پیشروی بی‌امان خود ادامه می‌دادند؛ سقوط کاتالونیا نیز حتمی بود. ترس و وحشت بر بارسلونا سایه افکند؛ بسیاری آمادۀ رفتن شدند و خیلی‌های دیگر از قبل رفته بودند. در اواسط ژانویۀ 1939، آیتور ایبارا، با کامیونی قراضه، نوزده سرباز شدیداً مجروح را به بیمارستان مانرسا آورد. در ابتدای مسیر، بیست‌ویک نفر بودند، اما دو نفرشان در راه تمام کردند و جسدشان کنار جاده ماند. برخی پزشکان از شهر گریخته بودند و باقی‌ماندگان می‌کوشیدند وحشت را از بیماران دور کنند. اعضای دولت جمهوری نیز به تبعید رفته بودند، به این امید که کشور را از پاریس اداره کنند. این امر سرانجام امید غیرنظامیان را به ناامیدی مبدل کرد. حالا ناسیونالیست‌ها کمتر از بیست‌وپنج کیلومتر با بارسلونا فاصله داشتند.

فهرست مطالب کتاب

دفتر نخست: جنگ و هجرت
فصل 1: 1938
فصل 2: 1938
فصل 3: 1939
فصل 4: 1939
دفتر دوم: تبعید، عشق‌ها و سوءتفاهم‌ها
فصل 5: 1939
فصل 6: 1939 تا 1940
فصل 7: 1940 تا 1941
فصل 8: 1941 تا 1942
دفتر سوم: بازگشت‌ها و ریشه‌ها
فصل 9: 1948 تا 1970
فصل 10: 1970 تا 1973
فصل 11: 1974 تا 1983
فصل 12: 1983 تا 1991
فصل 13: و در اینجا سخن به پایان مى‌برم 1994
درباره نو یسنده
سپاسگزاری