معرفی و دانلود کتاب آن سوی دریای درخشان

معرفی کتاب آن سوی دریای درخشان

اگر فرصت کافی برای مطالعه ندارید، به سراغ کتاب آن سوی دریای درخشان نیایید. زیرا اثر لارن ولک به قدری شما را درگیر خواهد کرد که نمی‌توانید آن را زمین بگذارید! این اثر پرفروش که جوایز و افتخارات گوناگونی از جمله بهترین کتاب سال NPR و مدال افتخار نیوبری را از آن خود کرده، داستان کروی دوازده‌ساله را روایت می‌کند که از نوزادی در دریا رها شده و مردی مهربان به نام اُش سرپرستی او را به عهده گرفته است. کتابی پرتعلیق و مهیج که تا مدت‌ها درگیر آن خواهید شد.

درباره کتاب آن سوی دریای درخشان:

همه‌چیز از وقتی شروع شد که ماهیگیری تنها به نام اُش،‌ نوزادی چند روزه را در قایقی کهنه، میان صخره‌هایی در سواحل ماساچوست پیدا کرد. او سرپرستی آن نوزاد را بر عهده گرفت و نام او را کرو گذاشت. حالا از آن روز، دوازده سال گذشته است. کرو و اش با هم روزگار می‌گذرانند و تنها مونس و هم‌صحبت یکدیگر هستند.

همه‌چیز به خوبی پیش می‌رود. با این همه،‌ کرو مصمم است که محل تولد و خانواده‌اش را دریابد. او بسیار کنجکاو است. به همه جا سرک می‌کشد و دلش می‌خواهد همه‌چیز را بداند. مثلا بداند چرا داخل بعضی از صدف‌ها مروارید هست و داخل بعضی دیگر نه، یا چطور می‌شود که ماه می‌تواند آب اقیانوس را به سمت خود بکشد، اما آنقدری توانا نیست که شیر داخل قهوه‌ی همسایه‌‌ی مهربانشان، خانم مگی را هم بزند. او سوال‌های زیادی می‌پرسد اما مهم‌ترین سوال او این است که چرا بیشتر ساکنان جزیره‌شان همچون طاعون از او دوری می‌کنند؟

آنچه که ماجرای کتاب آن سوی دریای درخشان (Beyond the Bright Sea) را آغاز می‌کند، آتش‌سوزی‌ای است که یک شب کرو در جزیره‌ی پنیکس می‌بیند. این ماجرا سوالی بی‌پاسخ در ذهن او شکل داده و او را به سوی راهی پرخطر سوق می‌دهد. هنر داستان‌نویسی و شخصیت‌پردازی دقیق لارن ولک (Lauren Wolk) این رمان را به اثری جذاب و خواندنی تبدیل کرده است. ولک به طرز شگفت‌آوری امید، اضطراب و مفهوم خانواده را در خلال این داستان به تصویر می‌کشد.

آن سوی دریای درخشان شاید قصه‌ای اشک‌آور باشد اما در پایان شما را راضی خواهد کرد. داستانی هیجان‌انگیز که به ما می‌آموزد گاهی خانواده آن است که شما تشکیل می‌دهید و انتخاب می‌کنید، نه آنی که آنجا متولد می‌شوید. اثری پر از احساس و عشق که نفس را در سینه‌هاتان حبس خواهد کرد.

جوایز و افتخارات کتاب آن سوی دریای درخشان:

- برنده‌ی جایزه‌ی اسکات اُ دِل برای بهترین کتاب تاریخی-داستانی
- عنوان بهترین کتاب سال از طرف چندین مجله و موسسه‌ی نشر در آمریکا
- بهترین کتاب سال NPR
- بهترین کتاب سال کرکوس
- دریافت مدال افتخار نیوبری
- نامزد جایزه کتاب کارولینای جنوبی برای کتاب جونیور 2020
- نامزد جایزه کتاب نوجوان برای مدرسه راهنمایی Evergreen در سال 2020
- نامزد مدال کارنگی
- نامزد جایزه انتخاب گودریدز برای درجه متوسط و کودکان

نکوداشت‌های کتاب آن سوی دریای درخشان:

- زیبا و برانگیزاننده. (Kirkus Reviews)
- داستانی بسیار خوش‌ساخت و سریع. (گودریدز)
- یک داستان احساس‌برانگیز که باعث می‌شود خوانندگان فکر کنند عضوی از خانواده کرو هستند. (School Library Journal)
- خانم ولک یک استعداد بزرگ و بکر در ادبیات است. (نشریه‌ی تایمز)
- منظره‌ی آتش‌سوزی در یک جزیره دور اثبات‌کننده‌ی یک سری اکتشافات و رویدادها است؛ برخی تکان‌دهنده، برخی ترسناک که خانم ولک با بیانی بی‌نظیر آن را به تصویر می‌کشد. ‌(وال استریت ژورنال)
- نوشته‌های لورن ولک در یک لحظه غنایی و مملو از خطر و تعلیق است. کرو به دنبال غرایز خود برای شکار گذشته‌ای است از او گریخته و با آینده‌ای نامعلوم روبه‌رو شده است. (NPR)

کتاب آن سوی دریای درخشان مناسب چه کسانی است؟

اگر به رمان‌های هیجانی و معمایی علاقه‌مند هستید، از مطالعه‌ی‌ کتاب آن سوی دریای درخشان لذت فراوانی خواهید برد.

با لارن ولک بیشتر آشنا شویم:

این نویسنده، شاعر و ویراستار آمریکایی پس از این که مدرک خود را در رشته‌ی ادبیات انگلیسی دریافت کرد، به نویسندگی و هنرهای تجسمی روی آورد. کتاب‌های لارن ولک طرفداران فراوانی دارد و تحسین مخاطبان و منتقدان را برانگیخته است. گرگ‌های پوشالی و طنین کوهستان از جمله آثار اوست که به فارسی منتشر شده و در لیست برترین رمان‌های ادبیات نوجوان قرار گرفته است.

در بخشی از کتاب آن سوی دریای درخشان می‌خوانیم:

هرگز نفهمیدم دقیقاً کی به دنیا آمدم.

یک روز صبح اُش مرا پیدا کرد. فقط چند ساعت از تولدم می‌گذشت، اما اُش تقویم نداشت و چندان هم اهمیت نمی‌داد چه روزی بود. به همین خاطر همیشه روزی را که احساس می‌کردیم وسط تابستان است، روز تولدم حساب می‌کردیم.

اتفاقات دیگر زندگی‌ام نیز همین طور بودند: لحظاتی که به تقویم، کاری نداشتند. مثل روزی که موش جلو در خانه ما ظاهر شد. سیبیلویِ لاغر، کلبه را هم مال خودش کرد. حالا او همان‌قدر داشت که من داشتم.

یا اولین روزی که‌ اُش گذاشت دسته سکان قایقمان را بگیرم و خودش جلوی قایق نشست و گذاشت خورشید مدتی به صورتش بتابد. پشتش به دکل قایق بود و رنگین کمانی که قطره‌های ریز آب ساخته بودند، رویش را گرفته بود یا روزی که بر اثر جزرِ دریا، دلفینِ پهلو سفیدی در گِل و لایِ ساحل گیر کرده بود. وقتی از کاتی هانک برگشتم، دیدم دلفین تکان می‌خورد و تقلا می‌کند. فریادش شبیه گریه نوزاد و پر از ترس بود. با دست خالی شن‌های خیسی را که دلفین به سرعت در میان آن‌ها فرو می‌رفت، کنار زدم. انتهای هلالی شکلِ دُمش را در چنگم گرفتم و به زور کشیدم. تا وقتی که آب به اندازه کافی او را بلند کرد و هر دوی ما در آب لغزیدیم.

دلفین در چشمانم نگاه کرد و رفت. انگار می‌خواست مرا در آن لحظه به خاطر بسپارد. انگار می‌خواست بگوید من هم باید این لحظه را به خاطر بسپارم و در میان حوادث آینده فراموش نکنم.

هیچ یک از این اتفاقات، کاری با تقویم نداشتند.