معرفی و دانلود کتاب آواز اجساد بی‌گور

معرفی کتاب آواز اجساد بی‌گور

جسمین وارد، نویسنده‌ی مطرح و پرافتخار اهل آمریکا، در کتاب آواز اجساد بی‌گور، ماجرای زنی سیاهپوست را روایت کرده که پس از آزادیِ همسر سفیدپوست خود از زندانِ ایالتی، به همراه دو فرزند خویش، برای دیدار او عازم سفری پرماجرا می‌شود. لازم به ذکر است که اثر پیش رو، یکی از رمان‌های پرفروش نیویورک تایمز و یکی از بهترین عناوین ادبی سال 2017 از نگاه نشریه‌ی «پابلیشرز ویکلی» به شمار می‌رود.

درباره کتاب آواز اجساد بی‌گور

آواز اجساد بی‌گور (Sing, Unburied, Sing) عنوان سومین رمان جسمین وارد، نویسنده‌ی مطرح ادبیات آمریکاست. اثر مذکور نخستین بار در سال 2017 به انتشار رسید و خیلی زود، به عنوان داستانی با نگارشی ممتاز و محتوایی غنی، مورد توجه مخاطبین عام و خاصِ ادبیات روایی در سراسر جهان، واقع گشت. آنچه بیش از همه موجب به شهرت رسیدن کتاب آواز اجساد بی‌گور گشته، به زعم بسیاری از صاحب‌نظران، توفیق این اثر در ارائه‌ی آمیزه‌ای جذاب از دغدغه‌مندی اجتماعی و پایبندی به ضوابط هنری است. به عبارتی، جسمین وارد در این رمان تحسین‌شده، تمام تلاش خود را به کار بسته تا ضمن نقل داستانی پرکشش و خواندنی، درونمایه‌های انتقادیِ اندیشه‌ی خویش را نیز به مخاطب منتقل سازد. درونمایه‌هایی که عمدتاً حول محور مسئله‌ی تبعیض نژادی در جامعه‌ی آمریکا می‌گردند.

قهرمان کتاب آواز اجساد بی‌گور زنی سیاهپوست است که پس از فرا رسیدن موسم آزادی همسر سفیدپوست خود از زندان، برای ملاقات این مرد، با دو فرزند کوچک خویش به دل جاده می‌زند و این‌چنین، سفری خطیر و پرماجرا را آغاز می‌کند. البته عمده‌ی وقایع رمان، نه از نظرگاه این زن، بلکه از زبان فرزند سیزده‌ساله‌ی او به نام «جوجو»، روایت می‌شود.

جوجو کاراکتری به شدت دوست‌داشتنی و جذاب است. لحن صریح و شخصیت بازیگوش او، مخاطبین جدی ادبیات داستانی را به یاد «مومو»، قهرمان کتاب «زندگی در پیش رو»، اثر رومن گاری، می‌اندازد. اگرچه دغدغه‌ها و مشکلات جوجو، به فراخور فرهنگ و عصری که در آن رشد و نمود یافته، به کل متفاوت با دغدغه‌ها و معضلات شخصیت مومو در رمانِ رومن گاری به نظر می‌رسند. آنچه بیش از همه موجب اشتغال خاطر جوجو می‌شود، دوپارگی هویتی اوست. این دوپارگی، چنان‌که می‌توان به حدس دریافت، از تبارِ دورگه‌ی جوجو نشأت می‌گیرد. تباری که بی‌وقفه این پرسش هویتیِ بی‌پاسخ را به ذهن جوجو متبادر می‌کند: سرانجام من باید خود را به کدام گروه متعلق بدانم؛ اجتماع سفیدپوستان یا اجتماع رنگین‌پوستان؟

کتاب آواز اجساد بی‌گور از پانزده فصل تشکیل شده است. هر یک از این فصول پانزده‌گانه، به تناوب از زبان یکی از سه شخصیت اصلی داستان، روایت می‌شود. این سه شخصیت عبارتند از لئونی، مادر خانواده، و دو فرزند او، با نام‌های جوجو و ریچی. تعدد راوی در این رمان، اگرچه دنبال کردن ماجراهای داستان را با دشواری‌هایی جزئی همراه ساخته، در تحلیل نهایی، جذابیتی بی‌بدیل به این کتاب بخشیده است. درباره‌ی رمان آواز اجساد بی‌گور، این نکته نیز گفتنی است که پاره‌هایی از کتاب، آشکارا تحت تأثیر آثار مکتب رئالیسم جادویی به رشته‌ی تحریر درآمده‌اند. با این همه، پیرنگ اصلی این اثرْ پیرو منطقی منطبق با واقعیت است. به عبارتی، آن دسته از عناصر خیال‌انگیز و جادویی که در بطن روایت جسمین وارد نهفته‌اند، بیش از آن‌که استخوان‌بندی اثر را تشکیل دهند، همچون پیرایه‌هایی افزوده بر ساختمان اصلی رمان، به نظر می‌رسند.

کتاب آواز اجساد بی‌گور تحتِ عناوینِ «آواز مردگان بی‌گور» و «ای دفن‌ناشده آواز بخوان» نیز به زبان فارسی ترجمه شده است. ترجمه‌ای که هم‌اینک پیش روی شماست، به همت سید سعید کلاتی فراهم آمده و از سوی انتشارات کتاب کوچه در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات کتاب آواز اجساد بی‌گور

- یکی از ده رمان برتر سال 2017 از نگاه نشریه‌ی Publishers Weekly
- یکی از ده رمان برتر سال 2017 از نگاه نشریه‌ی NEW YORK TIMES
- برنده‌ی جایزه‌ی کتاب ملی آمریکا در بخش ادبیات داستانی
- نامزد دریافت جایزه‌ی National Book Critics Circle
- نامزد دریافت جایزه‌ی Aspen Words Literary Prize
- نامزد دریافت جایزه‌ی Andrew Carnegie Medal
- نامزد دریافت جایزه‌ی Kirkus
و...

نکوداشت‌های کتاب آواز اجساد بی‌گور

- کتاب آواز اجساد بی‌گور را می‌توان با عناوین بسیاری توصیف کرد: یک رمان جاده‌ای؛ یک حماسه‌ی ظریف و... . جسمین وارد در این اثر پرتره‌ای گیرا از زندگی دشوار مردمانی عادی به دست داده که در شرایط وخیم و بحرانی، نومیدانه به هر آنچه در دسترس می‌یابند، چنگ می‌زنند. (New York Times Book Review)

- کتاب آواز اجساد بی‌گور، سومین رمان جسمین وارد، و بی‌شک، بلندپروازانه‌ترین اثر اوست. نثر غنی این نویسنده در طول داستان، به فراخور فضای روایت، گاه یادآور نثر رمان‌های مهیجِ جاده‌ای است، و گاه، یادآور نثر داستان‌های وحشت‌آفرینِ ارواح و اشباح! (The Atlantic)

- عنصر جادویی و خیال‌انگیزی که در کتاب آواز اجساد بی‌گور می‌یابیم، تاکنون در آثار جسمین وارد سابقه نداشته است. با این حال، دغدغه‌های اصلیِ منعکس‌شده در این اثر، از جمله دغدغه‌های ناظر به سیاست‌های تبعیض‌آمیزِ نژادی، در نوشته‌های پیشین نویسنده نیز بازتاب داشته‌اند. اختلاف میان نسل‌ها و شکاف طبقاتی، اصلی‌ترین موضوعاتی‌اند که در رمان پیش رو مورد بحث و تأمل قرار گرفته‌اند. (The New Yorker)

- جسمین وارد نویسنده‌ای دقیق و تیزبین است که در بهترین آثار داستانی خویش، از جمله در کتاب آواز اجساد بی‌گور، مشاهدات خود از زندگی عادی را به شکلی هنرمندانه با بینش‌های ماوراءالطبیعه در هم می‌آمیزد. (O, the Oprah Magazine)

- رمانی گزنده؛ چشم‌اندازی گیرا از ایالات جنوبی آمریکا. (L.A. Review of Books)

کتاب آواز اجساد بی‌گور مناسب چه کسانی است؟

طرفداران ادبیات مدرن آمریکا، دوست‌داران آثار مکتب رئالیسم جادویی و علاقه‌مندان به داستان‌های دغدغه‌مندِ اجتماعی، سه گروه از مخاطبینی‌اند که بیش از همه از مطالعه‌ی کتاب آواز اجساد بی‌گور، اثر جسمین وارد، لذت خواهند برد.

با جسمین وارد بیشتر آشنا شویم

جسمین وارد (Jesmyn Ward)، داستان‌نویس مطرح آمریکایی، متولد سال 1977 و زاده‌ی ایالت میسیسیپی است. او نخستین رمان خود را در سال 2008 به انتشار رساند و پس از آن، با نگارش و انتشار پنج عنوان ادبی دیگر، نام خود را به عنوان یکی از نویسندگان مطرح این روزهای ایالات متحده، بر سر زبان‌ها انداخت. گفتنی است که جسمین وارد، در کنار کار داستان‌نویسی، به تدریس زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه تولین نیز اشتغال دارد.

عناوین پیش رو، برخی از بهترین کتاب‌های ترجمه‌شده از جسمین وارد به زبان فارسی‌اند: «راهت را از میان ستاره‌های بختت پیدا کن»، «آواز اجساد بی‌گور» و «نجات استخوان‌ها».

جوایز و افتخارات جسمین وارد

- یکی از 100 چهره‌ی برتر تایم در سال 2018
- نامزد دریافت جایزه‌ی Audie در سال 2022
- نامزد دریافت جایزه‌ی PEN/Faulkner در سال 2018
- برنده‌ی جایزه‌ی Anisfield-Wolf Book در سال 2018
- برنده‌ی جایزه‌ی National Book Critics Circle در سال 2013
و...

در بخشی از کتاب آواز اجساد بی‌گور می‌خوانیم

صبحانۀ امروز گوشت سرد بز با آبگوشت و برنج بود. گرچه چند روز از روز تولدم گذشته، هنوز قابلمه تا نیمه پر است. وقتی بیدار شدم، دیدم که لئونی پاورچین‌پاورچین بهم نزدیک می‌شود. کیفی روی شانه‌اش انداخته بود و کیلا را به بغل گرفته بود. لئونی بدون اینکه به من نگاه کند، گفت: «بیدار شو.» و وقتی صدای نالۀ بیدارشدن کیلا بلند شد، اخمی‌ کرد. از روی تختخوابم بلند شدم، دندان‌هایم را مسواک کردم، سریع شورت و تی‌شرت بسکتبالم را پوشیدم و ساکم را توی ماشین بردم. لئونی یک ساک واقعی داشت، ساکی از جنس کتان و کرباس، هر چند کمی کهنه به نظر می‌رسید و لبه‌هایش نخ‌کش شده بود. ساک من یک کیسه‌خرید پلاستیکی بود. هیچ وقت به ساک مسافرتی نیاز نداشتم، برای همین لئونی هم هیچ وقت برایم نخرید. این اولین باری است که من و کیلا را همراه خود به زندان می‌برد. دلم می‌خواست گوشت بز را داغ‌داغ بخورم، دلم می‌خواست آن را توی ماکروویو قهوه‌ای کوچکی گرم کنم که بابا می‌گوید سرطان توی غذایمان می‌ریزد، چون لعاب داخلش مثل رنگ کنده می‌شود و می‌ریزد روی غذاها. بابا هیچ چیزی توی آن گرم نمی‌کند. لئونی هم بهش فرصت نمی‌دهد که عوضش کند. وقتی می‌خواستم گوشت را توی ماکروویو بگذارم، لئونی کنارم آمد و گفت: «ما وقت نداریم.» برای همین، باقیماندۀ شام شب تولدم را توی یک کاسۀ فومی‌گذاشتم. به‌نرمی توی اتاق خزیدم تا مامان خوابیده را، که توی خواب مثل بچه‌ها حرف می‌زد و به خود می‌پیچید، ببوسم و بعد، رفتم و سوار ماشین شدم.

بابا منتظرمان بود. انگار دیشب، موقع خواب، لباس‌هایش را درنیاورده بود و با همان شلوار خاکی چسبان و پیراهن دکمه‌دار آستین‌کوتاه خاکستری و قهوه‌ای همیشگی خوابیده بود. انگار لباسش را با آسمانِ شبیه یک آبکش نقره‌ایِ تا خرخره پر و نزدیک به زمین، جور کرده بود. باران داشت نم‌نم می‌بارید.