معرفی و دانلود کتاب حفره

معرفی کتاب حفره

کتاب حفره، رمانی خواندنی از محمد رضایی راد، نویسنده‌ی نامدار ایرانی‌ست. در این رمان، ماجرای پسرکی عرب در جنوب خوزستان روایت شده که به‌دنبال درگرفتن جنگ میان نیروهای ایرانی و عراقی، برای نجات جان خود با چالش‌های عدیده‌ای مواجه می‌شود...

درباره کتاب حفره

محمد رضایی راد نامی آشنا برای دنبال‌کنندگان ادبیات روز ایران است. این چهره‌ی ادبی بیشتر به عنوان نمایشنامه‌نویس شناخته می‌شود. عمده‌ی نمایشنامه‌های درخشانی که از وی به روی صحنه رفته، توسط نشر بیدگل چاپ شده و به انتشار رسیده‌اند. رضایی راد با همین نمایشنامه‌ها بود که برای خود نامی در میان اهالی ادب به هم زد و نوید ظهور نویسنده‌ای پرتوان و مستعد را داد. با این همه، نمایشنامه‌نویسی تنها حوزه‌ی مورد علاقه‌ی محمد رضایی راد نیست. او همان‌قدر که در درام‌نویسی مهارت دارد، در نگارش داستان و رمان نیز تواناست. برای اثبات این مدعا، کافی‌ست رمان حفره را در دست بگیرید و مطالعه کنید.

رمان حفره داستانی با محوریت دفاع مقدس است. البته واژه‌ی «مقدس» در بسترِ بحث از این رمان اندکی گمرا‌ه‌کننده به نظر می‌رسد. چه، نزد رضایی راد هیچ امری که به جنگ و کشتار مربوط باشد، ولو دفاع از خاک، مقدس نیست. او در کتاب حفره به نوعی به تقدس‌زدایی از جنگ مبادرت ورزیده است. از همین رو و از این حیث، می‌توان کتاب رضایی راد را در نوع خود اثری ممتاز و استثنایی در ادبیات معاصر ایران دانست. (شاید تنها کتابی که از این نظر -از جنبه‌ی تقدس‌زدایی از جنگ- قابل مقایسه با کتاب حاضر به نظر برسد، رمان سرزمین سوخته‌ی احمد محمود باشد.)

باری، شخصیت اصلی و نقطه‌ی ثقل داستان در کتاب حفره، یک پسرکِ ایرانیِ عرب‌نژاد است. او که هنوز به سن عقل و تمیز نرسیده و از نیک و بد زندگی چندان چیزی نمی‌داند، به ناگهان با واقعیتی هولناک به نام جنگ مواجه می‌گردد. واقعیتی بس تیره و تار که جان او و عزیزانش را به طور جدی تهدید می‌کند.

پسرک برای فرار از چنگ سربازان متجاوزی که به خاک سرزمین او یورش آورده‌اند، حفره‌ای در زیر زمین ایجاد می‌کند و ترسان و لرزان در دلِ آن پناه می‌گیرد. اما آیا پناهگاه او برای مدتی طولانی از نظرها محفوظ باقی خواهد ماند؟...

در همین حین که داستانِ پسرک و حفره‌ی کوچکش روایت می‌شود، ماجرای موش و گربه‌بازیِ قاتلی زبده و کارآگاهی خبره نیز نقل می‌شود. ماجرایی که در نهایت به طرزی شگفت‌انگیز به داستان پسرک پیوند می‌خورد.

کتاب حفره توسط انتشارات چشمه در اختیار مخاطبان علاقه‌مند قرار گرفته است؛ امید که از خواندن آن لذت ببرید.

کتاب حفره مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به داستان‌های حوزه‌ی دفاع مقدس، مخاطبان اصلی کتاب حفره به شمار می‌روند.

با محمد رضایی راد بیشتر آشنا شویم

محمد رضایی راد (Mohammad Rezaee Rad) در سال 1345، در شهر رشت دیده به جهان گشود. رضایی راد را بیشتر در کسوت نمایشنامه‌نویس می‌شناسیم؛ اگرچه همواره باید کارنامه‌ی وی را در مقام کارگردان و فیلمنامه‌نویس نیز مدنظر داشته باشیم.

از میان آثار محمد رضایی راد می‌توان به عناوین پیش رو اشاره نمود: «فعل»، «دوشس ملفی»، «ناکجا» و «گزارش خواب».

در بخشی از کتاب حفره می‌خوانیم

هنوز سرش را در دست گرفته نشسته بود که ماغِ گاومیش را شنید. بی‌هوا نیم‌خیز شد. سرش به شاخ‌وبرگ خورد اما سربازها متوجه او نشدند. نگاه‌شان به گاومیشِ تنومند بود که افسارش در دست سربازی بود و سربه‌راه داشت پشت‌سر سرباز به سمت خانه می‌رفت. آن‌جا سروان و گروهبان داشتند به گاومیش نگاه می‌کردند. گاومیش لحظه‌ای ایستاد و به خانه نگاه کرد. انگار حتی برای ذهنِ گاویِ او هم خانه تغییر شکل داده بود. خبری از آدم‌های آشنا نبود. روی پشت‌بام پرچمی در باد تکان می‌خورد که تا صبح آن‌جا نبود و برایش ناآشنا بود. سربازها در گرداگرد حیاط داشتند با کیسه‌های شن سنگر می‌ساختند. با این‌همه، گاومیش بی‌اعتنا به کنار چاه رسید و به‌عادت از ماندابِ کنار چاه آب خورد، بعد سر راست کرد. سروان و گروهبان داشتند حرف می‌زدند؛ گاو نمی‌دانست که دارند درباره‌ی او حرف می‌زنند.

پسرک از همان لای شاخ‌وبرگ دید که گروهبان سرنیزه‌اش را بیرون کشید و پیش آمد. دستی بر گرده‌ی عظیم گاو کشید و چند سرباز را صدا زد. خواستند او را به پهلو بر زمین بخوابانند، نتوانستند. دست‌وپایش را با طناب بستند و یک‌باره کشیدند. گاومیش سکندری خورد و با تمامِ هیکل بر زمین افتاد و جزیره را لرزاند. پسرک چشمانش را بست و با صدای ماغِ گاومیش چشمانش را باز کرد. گروهبان زانویش را گذاشته بود بر گلوی گاو. دو سرباز شاخ‌های برگشته‌اش را گرفته بودند و می‌کوشیدند مهارش کنند، اما گروهبان که چاقو را کشید، سربازها از تکان یک‌باره‌ی گاو به عقب پرتاب شدند. گروهبان فحش داد و کوشید سرِ گاو را نگاه دارد. گاو می‌خواست با همان دست‌وپای طناب‌پیچ و گلوی نیم‌پاره برخیزد. به زانو نشست. ماغ‌های مهیب می‌کشید و خون از گلویش می‌پاشید.