معرفی و دانلود کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت

معرفی کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت

لیندا سو پارک، از پرفروش‌ترین نویسندگان نیویورک تایمز، در کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت، راوی زندگی پرفرازونشیب «هانا» شده است. این دختر نوجوان با وجود سن کم و تجربیات اندک، قرار است درس‌های آموزنده‌ای از گذشت و انسانیت به مخاطبان اثر حاضر بیاموزد. این رمان خواندنی که برای نوجوانان به نگارش درآمده در سال 2021 به‌عنوان نامزد جایزه‌ی آسیایی-اقیانوسیه‌ی آمریکا برای ادبیات کودکان برگزیده شده.

درباره‌ی کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت

هانا، قهرمان کوچک داستان، تنها چهارده‌سال دارد. او که چندی پیش مادر نیمه‌کره‌ای و نیمه‌چینی خود را از دست داده، به‌تنهایی با پدرش زندگی می‌کند. آن‌ها در سال 1880، سفر سه‌ساله‌ی خود را به پایان می‌رسانند تا در شهری حوالی راه‌آهن ساکن شوند؛ شهری به نام «لافوقژه» که در منطقه‌ی «داکوتا» واقع شده. آن‌ها مدت‌هاست که با دلیجان مدام در حال مسافرت هستند، بدون اینکه لحظه‌ای طعم داشتن یک خانه‌ی واقعی را چشیده باشند.

پدر هانا قصد دارد تا مغازه‌ای را در این شهر راه بیندازد. هانا نیز که در خیاطی استعداد چشم‌گیری دارد و این هنر را در کودکی از مادرش آموخته، سعی دارد تا تمام تلاشش را برای موفقیت پدر بکند. البته او یک تصمیم دیگر هم گرفته؛ اینکه در کنار خیاطی و کمک به پدر، مدرسه را هم ادامه بدهد. بااین‌حال، مسیری که این پدر و دختر در پیش گرفته‌اند، چندان هم هموار نیست!

توصیفات دقیق لیندا سو پارک (Linda Sue Park)، چه در داستان‌پردازی و چه در بیان احساسات، کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت (Prairie Lotus) را به رمانی گیرا، پرکشش و جذاب برای نوجوانان بدل کرده است. آرزوهای بلندپروازانه و دنیای رویایی هانا برای مخاطبان نوجوان هم قابل‌درک و هم دلنشین خواهد بود.

هانا عاشق طراحی لباس و خیاطی است. به این خاطر که هنگام انجام این کارها آن‌قدر در افکار خود فرو می‌رود که دنیای اطرافش را با مصائبی که دارد، به فراموشی می‌سپارد. این دختر مهربان و خوش‌قلب که از مادر نکته‌های مهمی را درمورد نوع‌دوستی آموخته، می‌کوشد تا تمامی انسان‌ها را دوست بدارد و به نوعی محبت آن‌ها را نسبت به خود جلب کند. در برابر عصبانیت‌ها و بدخلقی‌های پدر نیز معمولاً سکوت می‌کند و با متانت خاص خود سعی دارد دیگران را به آرامش دعوت کند. در این میان، جنگ بین مهاجران سفیدپوست و قبایل بومی سرخپوست، عاملی‌ست که این آرامش را به هم می‌زند. «نژادپرستی» از موضوعات محوری کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت به شمار می‌رود؛ پدیده‌ی شومی که هانا و پدرش را نیز درگیر خود می‌کند.

لیندا سو پارک، به‌خوبی نفرتی را به تصویر می‌کشد که مانند علفی هرز در روابط انسان‌ها پدیدار می‌شود و دوستی‌های صمیمانه را به دشمنی بدل می‌کند. بااین‌حال، او امیدوار است و این امید را به مخاطب نیز القا می‌کند. جایی که امید می‌روید، کینه و نفرت نیز ریشه‌کن خواهند شد.

در کنار تمام مشکلاتی که بر سر راه هانا و پدرش قرار گرفته‌اند، او تلاش می‌کند تا شخصیتی قوی باشد؛ درست مثل مادرش و مصمم و روبه‌جلو به سوی آرزوهایش حرکت کند.

کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت با برگردان روان فهیمه صدیق عابدینی به علاقه‌مندان درام‌های عاطفی ارائه شده. نشر پرتقال انتشار و چاپ آن را برای نوجوانان فارسی‌زبان به عهده داشته است.

جوایز و افتخارات کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت

• نامزد جایزه‌ی آسیایی-اقیانوسیه‌ی آمریکا برای ادبیات کودکان در سال 2021
• نامزد جایزه‌ی کتاب گنبد طلایی ورمونت در سال 2022

نکوداشت‌های کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت

• داستانی بسیار جذاب و دلنشین که دوره‌ای پرحادثه و پرتلاطم را از تاریخ آمریکا برایتان روایت می‌کند. (هفته‌نامه‌ی ناشران)

• داستانی قدرتمند، مؤثر و دارای لایه‌های تودرتو درمورد زندگی دختری که برای محقق کردن آرزوهایش، سرسختانه تلاش می‌کند. (آمازون)

• رمانی مسحورکننده! (نیویورک تایمز)

• رمانی که توسط یک قهرمان باهوش، روشن‌بین و فوق‌العاده دوست‌داشتنی روایت می‌شود. یک اثر داستانی تاریخی با لایه‌های فراوان است. داستان‌سرایی زیبا و روان لیندا سو پارک، خواننده را به‌سرعت به یک نتیجه رضایت‌بخش می‌رساند. (shelf awareness)

کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت برای چه کسانی مناسب است؟

نوجوانان با مطالعه‌ی کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت، اهمیت ارزش‌های انسانی را بهتر متوجه می‌شوند و عمق مفاهیمی مانند امید، تلاش و شکیبایی را به کمک این رمان درام و تاریخی بیشتر درک خواهند کرد.

با لیندا سو پارک بیشتر آشنا شویم

لیندا سو پارک (23 مارس 1960)، نویسنده‌ی کره‌ای-آمریکایی است که در ایالت ایلینوی متولد شده و با نخستین کتاب خود در سال 1999 پا به دنیای داستان و رمان نهاده است. البته او از چهارسالگی نویسندگی و شعرسرایی را آغاز کرده بود و حتی یکی از اشعار نه‌سالگی‌اش نیز در مجله‌ای به چاپ رسید اما برای اینکه به‌عنوان نویسنده‌ای حرفه‌ای شناخته شود، لازم بود سال‌ها بگذرد. نگارش شش رمان و انتشار 5 کتاب تصویری از جمله فعالیت‌های ادبی و هنری اوست.

این نویسنده توانست در سال 2002، به سبب نوشتن رمان «سفال شکسته»، مدال نیوبری را از آن خود کند. کتاب‌های «مهمان‌های پاندا» و «طوفان در راه است» از دیگر آثار لیندا سو پارک به شمار می‌روند. برای آنکه بیشتر با این نویسنده آشنا شوید می‌توانید به وبسایت او به آدرس www.lspark.com مراجعه کنید.

در بخشی از کتاب دختری که نیلوفر می‌دوخت می‌خوانیم

روز دوم اقامتشان در لافوقژه، به خانه‌ی اجاره‌ای‌شان اسباب‌کشی کردند. اولین کاری که انجام دادند، آویزان‌ کردن پرده بود، این‌طوری کسی نمی‌توانست توی خانه را ببیند. بعدش بابا رفت توی انبار چوب و هانا را تنها گذاشت تا وسایل را باز کند.
چند دقیقه بعد از رفتن بابا، هانا صدای راه‌ رفتن چند نفر را روی پیاده‌روی چوبی شنید. به‌سرعت به‌سمت پنجره رفت و تا اندازه‌ای که بتواند ببیند، پرده را کنار کشید.

پنج پسر جوان داشتند می‌دویدند و با صدای بلند با همدیگر حرف می‌زدند. پیچیدند توی خیابان دوم. پشت‌ سرشان، سه‌تا دختربچه آهسته‌ دنبالشان می‌کردند. آن بچه‌ها، اول صبحی کجا می‌رفتند؟ آن هم به یک طرف. حتماً به مدرسه می‌رفتند.
هانا هیچ‌وقت به مدرسه نرفته بود. حروف و اعداد را از مامان و بعدش هم از دوشیزه لورنا یاد گرفته بود. موقع ترک لس‌آنجلس، دوشیزه لورنا بهش یک مجموعه‌ی کامل‌ از کتاب‌های روخوانی، دستور زبان، کتاب دیکته و حساب داده بود. هانا با پشتکاری که داشت، همه‌ی آن کتاب‌ها را خوانده بود. اما خب، معلمی نداشت و مامان همیشه می‌خواست او به مدرسه برود.

«دختر باهوش من. مدرسه رو تموم کن و دیپلمت رو بگیر. درس ‌خوندن ذهنت رو پرورش می‌ده و قوی‌ترش می‌کنه.»

هانا رفت توی آشپزخانه. ظرف‌های صبحانه را شست و کتری آب را گذاشت روی اجاق تا گرم شود. وقتی آب گرم شد، ریختش توی قوطی حلبی تا بتواند با آب گرم کف آشپزخانه را تمیز کند. همه‌جا را جارو کرد و سابید. تصمیمش را گرفته بود؛ باید با بابا صحبت می‌کرد.
بابا برای ناهار به خانه آمد، نگاهی به ‌صورت هانا انداخت و گفت: «هرچی می‌خوای بگی، بذارش برای بعد از ناهار. نمی‌خوام اشتهام رو کور کنی.»

در سکوت، لوبیا و بیسکویتشان را خوردند. همان‌طور که ناهارشان را می‌خوردند، هانا احساس کرد که آن شور و هیجان جایش را به یک احساس دیگر داده است. احساسی که سنگین بود؛ مثل یه کنده‌ی درخت. نه، مثل یه تخته‌سنگ. یه تخته‌سنگ بزرگ که فقط یه جفت گاو نر می‌تونست جا‌به‌جاش کنه. نمی‌توانست افکارش را جمع‌وجور کند. بلند شد رفت کتری چای را آورد و دو فنجان چای ریخت. بابا یک قاشق شکر ریخت توی فنجانش، همش زد و کمی از آن خورد.